پارچه تشکها و پشتی ها، فوم و فنرها را عوض می کنند و همه چیز نومی شود و این می شود رویه کوبی مبل. یک متخصص خبره رویه کوبی انواع پارچه را به خوبی می شناسد، خواص و کیفیت و قیمت فوم های متنوع را می داند و می تواند مشتری را در انتخاب گزینه مناسب کمک کند و تصمیم گیری را برایش آسان تر سازد. رویه کوبی بهترین راه است برای نوکردن یک دست صندلی ناهارخوری قدیمی، یک کاناپه زه وار دررفته و یا مبل های قدیمی مان که دوست شان داریم و کلی خاطره ازشان هست و البته نمی خواهیم یا نمی توانیم فعلاعوض شان کنیم. عوامل مختلفی بر روی هزینه رویه کوبی تاثیر می گذارند.
نوع پارچه رویه کوبی مبل
درست است که اولین چیزی که در هنگام تهیه پارچه به آن دقت می کنید رنگ و زیبایی آن است که قرار است جزئی از یک ترکیب بندی زیبا در کنار سایر لوازم خانه باشد اما نکته دیگری که باید به آن توجه کرد نوع استفاده از مبلمان است. در کل پارچه های با دوام تر و ضخیم تر به منظور استفاده در نشیمن خانه ها که خانواده ساعات بیشتری را در آن می گذارند مورد استفاده قرارمی گیرد و پارچه هایی که از نظر ظاهری شاید زیباتر باشند ولی دوام چندان ندارند برای فضاهای کم مصرف تر.در هنگام انتخاب و خرید پارچه رویه کوبی مبل حتما به تمیزکاری هم توجه داشته باشید. معمولا تنها چیزی که در این گونه مواقع یاد افراد میماند توجه به رنگ و طرح و جنس پارچه است. در حالیکه تعویض رویه کوبی مبلمان از جمله کارهایی است که هر چند سال یک بار در خانه ها انجام میشود. در نتیجه نگهداری از رویه کوبی در طول سالهای استفاده اهمیت پیدامیکند.
نوع پارچه بر دستمزد رویه کوبی هم اثرگذار است چرا که میزان دقت و مهارت استادکار را تعیین می کند. پارچه های ظریف تر که بیشتر برای مبلمان مهمان که زیاد مورد استفاده روزمره قرارنمی گیرند کاربرد دارند از جمله این موارد هستند.
ایجاد کشش در امتداد لگن، یکی از بهترین تمرینات ورزشی در دوران بارداری برای داشتن یک زایمان طبیعی راحت برای مادر باردار در نظر گرفته شده است، که در تسهیل روند زایمان طبیعی بسیار موثر خواهد بود. فراموش نکنید که انجام این حرکت ورزشی را باید بر روی یک بالش، توپ، و یا یک صندلی انجام دهید. برای انجام درست این حرکت ورزشی، یک پای خود را به طور ثابت، بر روی زمین نگه دارید. دراز کردن پاها به دور از یکدیگر و صاف نگه داشتن پشت، در ایجاد کشش لگن بسیار مهم است. انجام دادن این کشش، به وجود آوردن تغییر در حالت لگن و برگرداندن آن به عقب منجر به تقویت عضلات این ناحیه خواهد شد. مادران باردار می توانند این حرکت کششی را بسته به سطح قدرت بدنی خود، حداقل 20 بار تکرار کنند.
ایجاد شیب در ناحیه لگن، مزایای فراوانی برای هر زن باردار در کاهش درد زایمان طبیعی او خواهد داشت. چون انجام این حرکت، به خوبی از عضلات پشت مادر پشتیبانی می کند، به همین دلیل قدرت آن ها را هم افزایش خواهد داد. یکی دیگر از حرکاتی که شما در دوران بارداری خود برای کاهش درد زایمان طبیعی و آمادگی بیشتر بدن خود می توانید انجام دهید، ایجاد کشش در عضلات شکم و باسن است، طوری که آن ها را در امتداد خط معده کشیده و سپس رها کنید.
ورزش و ایجاد تحرک در عضلات باسن، می تواند در داشتن یک زایمان طبیعی و راحت کمک موثری به مادران باردار بکند. این ورزش، شامل چمباتمه زدن عمیق مادر است که به انتقال مقدار زیادی انرژی از لگن به سایر اعضای بدن مادر کمک خواهد کرد. به عنوان یک مادر بارداری به یاد داشته باشید که کشیدن 6 نفس عمیق در طول ژست چمباتمه زدن، بسیار مهم است. سعی کنید در دوران بارداری خود، روزانه این حرکت را به مدت حداقل 3-5 دقیقه انجام دهید. همچنین، لازم است بدانید که انجام این تمرینات ورزشی پس از اتمام هفته سی و ششم بارداری، اصلا جایز نیست.
شنا کردن در دوران بارداری، یکی دیگر از ورزش هایی است که برای داشتن زایمان طبیعی و راحت، به مادران توصیه می شود. به خاطر داشته باشید که انجام این ورزش مفرح، ضربان قلب شما مادر باردار را تنظیم کرده، و از آسیب عضلانی در شما جلوگیری می کند. همچنین، شنا کردن در دوران بارداری، تناسب اندام بدن مادر را حفظ نموده، و عضلات او را تقویت خواهد کرد. اما به یاد داشته باشید که اجتناب از وان آب داغ، در این ورزش بسیار مهم بوده و استفاده کردن از نمک حمام در استخر خانه هم ضروری می باشد.
چمباتمه زدن، نقش مهمی در انقباض و شل شدن عضله لگن مادر در دوران بارداری بازی می کند، و به منظور کاهش هر گونه درد در هنگام زایمان طبیعی، بسیار مهم است. نشستن مادر در موقعیت توالت با حمایت یک توپ بزرگ سالن ورزشی، فشار مناسبی به منطقه لگن و ران های او وارد کرده، و سبب تقویت آن ها خواهد شد.
به خاطر داشته باشید که پیاده روی، یکی از بهترین ورزش ها برای زنان باردار است. راه رفتن آرام در خانه و یا فضای باز، در ایجاد انعطاف پذیری بیشتر و نیز جلوگیری از انباشته شدن چربی در بدن مادر کمک زیادی می کند. همچنین، پیاده روی مشکلاتی از قبیل یبوست، بی قراری و فشار خون بالا را در مادر حامله از بین خواهد برد. بنابراین، بسیار توصیه می شود که مادران باردار حتما دو بار در روز (حداقل به مدت 30 دقیقه) به آرامی پیاده روی کنند.
امروزه ورزش Kegal به عنوان ورزشی مفید برای تقویت عضلات کف لگن در مادران باردار شناخته شده است، و انجام دادن آن برای هر زن بارداری بسیار مهم است، زیرا عضلات واقع در منطقه رکتوم واژن را تقویت نموده و در حفاظت آن منطقه در مقابل فشار زیاد بارداری بسیار موثر خواهد بود.
شما می توانید این ورزش را به دو روش انجام دهید: با ایجاد حرکت در عضلات منطقه واژن، و یا برقراری تحرک بر روی عضلات کف لگن. حتما به عنوان یک مادر باردار به یاد داشته باشید که انقباضات ایجاد شده را به مدت 10 ثانیه نگه داشته و سپس به آرامی آزاد کنید. معمولا، در هر روز، تکرار این ورزش حداقل 15-20 بار برای هر مادر بارداری مفید خواهد بود.
همان طور که می دانید یوگا یک ورزش باستانی بوده، و بهترین روش برای داشتن یک بارداری سالم و زایمان طبیعی راحت در نظر گرفته شده است. همچنین، یوگا مانند یک مسیر عرفانی برای دستیابی به آرامش ذهنی و بدن سالم در هر فردی است. ورزش با ایجاد کشش، باعث افزایش قدرت و استقامت در بدن هر فردی خواهد شد. برخی از نمونه های یوگا که برای اشتن زایمان طبیعی راحت، در مادران باردارمفید هستند، در زیر بیان شده است. این نمونه ها عبارتند از:
• Vakrasna (پیچ خورده)
• Utkatasana (صندلی)
• Konasana (زاویه)
• Panangustasana (رسیدن دست به انگشت شست پا)
• Bhadrasana (پروانه)
• Parvatasana
• Yastikasana (استیک)
در دوران بارداری، ایجاد کشش رو به پایین برای پشتیبانی از ماهیچه های ران مادر بسیار مفید خواهد بود. انجام این نوع ورزش، مزایای زیادی برای تقویت ران های شما مادران باردار و حفظ ظرفیت آنها دارد، که در زمان زایمان طبیعی مورد نیاز خواهد بود. برای انجام این تمرین ورزشی، به باز کردن پاها و خم نمودن آن ها در هر چهار طرف بدن نیاز است. همچنین، در این حالت، باسن فرد باید به سمت بالا کشیده شده، و سپس، مادر باردار برای چند دقیقه خود را در همین موقعیت نگه داشته، و عضلات خود را آزاد کند.
انجام این گونه حرکات ورزشی در ایجاد کشش خوب و عمیق برای منطقه لگن زنان باردار بسیار مفید است. در طی زایمان طبیعی، خروجی دهانه رحم مادر باید انعطاف پذیری زیادی داشته باشد، تا ناحیه لگن دچار فشار و استرس سنگین نشود. بنابراین، انجام این تمرینات در طی دوران بارداری به بدن مادر باردارکمک خواهد نمود تا انعطاف پذیری خوبی داشته و قدرت و استقامت خودش را حفظ کند. توجه داشته باشید که در زمان انجام این تمرینات ورزشی، یک کوسن را زیر ران و پشت پاهای خودتان قرار دهید.
تاریخچه کشف پرتو ایکس
در 8 نوامبر 1895، ویلهلم کنراد رونتگن، در حالیکه مشغول تحقیق پیرامون خواص پرتو های کاتدی (همان الکترون ها) بود، به صورت کاملا اتفاقی ،متوجه نوعی پرتو در لامپ کاتدی شد که آن را پرتو ی مجهول یا پرتو x نامید که بعد ها به یاد رونتگن،به آن پرتو رونتگن نیز گفته شد. رونتگن تا 28 دسامبر 1895 خواص این اشعه را به طور کامل بررسی کرد و در مقاله ای دست نویس نتیجه ی آزمایشات خود را بیان کرد. نظر به برجسته بودن مقاله ی علمی او، اولین جایزه نوبل فیزیک در سال 1901 به ویلهلم کنراد رونتگن اعطا گردید.
پرتوشناسی یا رادیولوژی
پرتوشناسی یا رادیولوژی (radiology) و گاهی تصویربرداری تشخیصی نام یک رشته از تخصصهای پزشکی است که از پرتو ایکس و دیگر اقسام امواج و پرتوها برای تشخیص و درمان بیماری و حالات غیر طبیعی کمک می گیرد. در تمام اینها، هدف تشخیص بیماری یا حالات غیر طبیعی بدن به کمک روشهای پیشرفته تصویری است.
سابقاً «رادیولوژی» (پرتوشناسی) اطلاق بر رشتهای میشد که در آن از روشهای پرتوی یونیزان استفاده میشد. اما امروزه «رادیولوژی» با علوم تصویری غیر پرتوی مثل ام آر آی و سونوگرافی نیز خلط میشود. بعبارت دیگر در پرتوشناسی، برخی روشها (همانند سی تی اسکن، ماموگرافی، و روشهای مرسوم رادیوگرافی) از توزیع پرتوهای تابیده شدهٔ اشعه ایکس بر روی صفحات فیلم و یا شمارشگرها و یاگیرندههای دیگر دیجیتالی تشکیل تصویر میدهند. اما در برخی روشهای دیگر (همانند ام آر آی و سونوگرافی و مقطعنگاری همدوسی اپتیکی) از روشهای غیر پرتوی یونیزان استفاده میگردد. رادیولوژی امروزه هر دو را در بر می گیرد.
رادیولوژیست
رادیولوژیست (پزشک) کسی است که با انجام تصویربرداری پزشکی، به تشخیص و درمان ناخوشیها و بیماریها کمک میکند. رادیولوژیست شخصی است که پزشک بوده و دارای تخصص پرتوشناسی است و با استفاده از آرایهها یا نقشهایی از فناوریهای تصویربرداری برای تشخیص یا درمان بیماریها بهره میبرد. این تخصص ها معمولاً گرایش بندی های فرعی تری نیز دارند. بطور نمونه نوعی گرایش تخصصی پرکاربرد رادیولوژی مداخلهای نام دارد که عبارت است از انجام جراحی و یا دیگر رویه های درمانی که معمولاً با حداقل مزاحمت و کمترین شیوه تهاجمی صورت میگیرد.
رادیولوژیست کسی است که با انجام تصویربرداری پزشکی، به تشخیص بیماریها کمک میکند
یک روش رساندن دارو به بدن تزریقات است که حتما باید از تکنیکهای آسپتیک استفاده شود.
پرستار تزریقات را به 4 طریق انجام میدهد:
1ـ زیر جلدی SC subcutaneous
2ـ داخل عضلهIM intramuscular
3ـ داخل جلدیID intradermal
4ـ وریدی IV intravenous
5ـ تزریق بصورت پانسیون مانند پانسیون مایع نخاعی SCF
برای اطمینان از اینکه دارو در محل مورد نظر تزریق شود هر کدام از روشهای فوق احتیاج به مهارتهای بخصوصی دارد. اثرات دارو در تزریقات بستگی به میزان جذب دارو به سرعت توسعه مییابد و پرستار میتواند بدقت عکس العمل مریض را بعد از تزریق مشاهده کند.
وسایل تزریقـات :
سرنگها و سوزنهای متنوعی وجود دارند، هر کدام برای تزریق حجم معینی از دارو به یک بافت مخصوص طرح ریزی شدهاند. پرستار باید تشخیص دهد که کدام سرنگ و سوزن بهتر مؤثر است.
سرنگها syrings
سرنگها دارای یک قسمت استوانهای و یک انتهای کوچک میباشد که سوزن به آن وصل میشود داخل این قسمت استوانهای plunger یا پیستون حرکت میکند. در بیشتر بیمارستانها از سرنگهای Disposuble «پلاستیکی یکبار مصرف»استفاده میشود. سرنگهای پلاستیکی یکبار مصرف ارزان بوده و پیستون آنها بخوبی قابل کنترل است. سرنگهای شیشهای گرانتر هستند و قبل از مصرف باید استریل شوند.
پرستار محلول را بوسیله آسپیره کردن داخل سرنگ میکند . به این صورت که پیستون را بطرف بیرون کشید در حالی که سوزن متصل به آن داخل محلول مورد نظر است. در موقع کشیدن محلول مورد نظر پرستار باید سرنگ را طوری دردست بگیرد که قسمت خارجی سرنگ و دسته پیستون در دست او باشد .برای رعایت استریلیته پرستار باید از هرگونه برخورد احتمالی نوک سرنگ به سوزن یا قسمت داخلی سرنگ و تنه پیستون با هر نوع جسم غیر استریل
جلوگیری کند.
سرنگ ها در اندازههای مختلف که ظرفیتهای 1سی سی تا5 سی سی رادارند. استفاده از سرنگ های بزرگتر از 5سی سی غیر متداول تر است. سرنگهای 2تا3 میلی لیتری برای تزریق عضلانی وزیر جلدی مورد نیاز است. سرنگهای بزرگتر موجب ناراحتی بیمار میگردد.
میکرودرپ برای تزریق مثلا پنی سیلین کریستال بکار برده میشود و بجای آن در سرنگها20cc تا50ccاستفاده میشود.
سرنگهای هیپودرمیک 5/2تا3 میلی لیتری معمولا بصورت بسته بندی با سوزن متصل به آن موجود هستند گاهی اوقات ممکن است پرستار بر حسب احتیاج شماره سوزن را عوض کند. سرنگهای هیپودرمیک دو نوع مقیاس اندازه گیری در طول سرنگ دارند. یکیاز این مقیاسها بر حسب «minims» و دیگری بر حسب میلی لیتر است. هر میلی لیتر نیزبه ده قسمت تقسیم میشود.
سرنگهای انسولین یک میلی لیتر را در خود جای میدهند و به واحدهایی درجه بندی میشوند بیشتر سرنگهای انسولین صد واحدی «100ـU» هستند که برای استفاده از صد واحد انسولین هستند. هر میلی لیتر از محلول محتوی 100واحد انسولین است.
همین طور سرنگهای 40 واحدی «40ـ U» و «80ـU» برای انسولین ها با این غلظتها وجود دارد.
«قسمت های مختلف سرنگ و سوزن»
سرنگهای توبرکولین یک استوانه باریک دارند که سوزن کوچکی به آن وصل است . این سرنگ ها به و میلی لیتر درجه بندی میشوند و ظرفیت آنها 1سی سی است، پرستار این سرنگ ها را برای استفاده از مقادیر کم از داروهای غلیظ بکار میرود: مثل برای انجام تست های داخل جلدی استفاده میشود سرنگ توبرکولین همچنین برای آماده کردن مقادیر کمی از محلول موردنظر برای کودکان و نوجوانان بکار میرود. از سرنگهای بزرگ برای تزریق داروهای داخل وریدی، یا اضافه کردن مواد دارویی به محلولهای تزریقی و همچنین برای شستشوی زخم ها یا درناژ لولهها استفاده می کنند.
سوزنها : NEEDLES
سوزن ها در بسته بندی جدا وجود ندارند که بتوان سوزن مورد نظر را انتخاب کرد. بعضی سوزنها همراه با سرنگ استاندارد بصورت بسته بندی شده وجود ندارد . مثل سرنگهای انسولین و تویرکولین. جنس بیشتر سوزنها STainless است .اگرچه بعضی از کاتترهای وریدی پلاستیکی هستند. سوزن ها یکبار مصرف هستند به جز آنهایی که ازsteel فولاد جراحی ساخته میشوند که به سرنگهای شیشهای متصل میشوند.
هر سوزن سه قسمت دارد:
1ـHUb یا قسمتی که به سرنگ متصل است.
2ـ shaft یا تنه سوزن که به قسمت Hub متصل میشود
3ـ BeVel نوک تیز سوزن .