کنیم در ابتدا لازم است به این سوال پاسخ دهیم که سروتونین چیست؟ و سپس به این
موضوع بپردازیم که چرا افزایش سروتونین در بدن ضروری است.
سروتونین یک پیامرسان شیمیایی اسبت که اعتقاد بر آن است به عنوان تثبیتکنندهی خلق
وخو عمل میکند. گفته میشود این ماده به ایجاد الگوهای خواب سالم کمک میکند و هم
چنین خلق و خویتان را بهبود میدهد.
حتی به عنوان درمانی برای افسردگی نیز به آن نگاه میشود. به این دلیل که افراد مبتلا به
افسردگی اغلب سطح پایینی از سروتونین و کاهش افسردگی را دارند. مطالعات نشان میدهد که سطح سروتونین
میتواند بر خلقوخو و رفتار تاثیر داشته باشد، و این مادهی شیمیایی معمولا با احساس
خوب و عمر طولانی ارتباط داده میشود.
سروتونین از آمینو اسید تریپتوفان سنتز میشود. خوراکیهای بسیاری حاوی تریپتوفان هستند،
پس اعتقاد رایج آن است که با خوردن خوراکیهای سرشار از تریپتوفان میتوانید سطح
سروتونینتان را افزایش دهید. اما آیا این باور درست است؟
رابطهی بین تریپتوفان و سروتونین بخشی از آنچیزی است که رابطهی غذا- خلقوخو در
نظر گرفته میشود.
سروتونین در خوراکیها یافت نمیشود اما تریپتوفان یافت میشود. خوراکیهای سرشار از
پروتئین، آهن، ریبوفلاوین، و ویتامین ب۶ همه مقادیر زیادی آمینواسید دارند. با این وجود،
متاسفانه افزایش سطح سروتونین و کاهش افسردگی به سادگی خوردن یک رژیم ” سرشار از تریپتوفان“ نیست.
تریپتوفانی که در غذاها مییابید برای جذب در مغز باید با سایر آمینواسیدها رقابت کنند،
بنابراین احتمال ندارد تاثیر چندان زیادی سطح سروتونینتان داشته باشد. این با مکملهای
تریپتوفان، که حاوی تریپتوفان خالص هستند و بر سطح سروتونین تاثیر میگذارند، متفاوت است.
دلیلی وجود دارد که خوراکیهایی مانند ماکارونی و پنیر و پورهی سیبزمینی به عنوان
” غذاهای روحبخش “ در نظر گرفته میشوند، به خصوص وقتی هوا گرفته باشد.
در حالیکه خوراکیهای سرشار از تریپتوفان سروتونین را به تناهیی افزایش نخواهند داد،
حقهای برای این سیستم وجود داارد: کربوهیدرات ها.
ممکن است خوردن خوراکیهای سرشار از تریپتوفان یا مقدار مناسبی از کربوهیدراتها
روی سطح سروتونینتان و کاهش افسردگی تاثیر بگذارد.
وقتی کربوهیدرات میخورید، انسولین بیشتری در سیستمتان آزاد میشود، انسولین به جذب
آمینواسیدها در قلب، ماهیچهها، و اندامها کمک میکند. حالا تریپتوفان به جا مانده سهم
بیشتری از ” مخزن“ آمینواسیدهای خون را نشکیل میدهد، یعنی بیشتر احتمال دارد از
طریق سد مغزی جذب شود.
در حالیکه نمیتوانند با مکملها رقابت کنند – که نباید بدون تایید پزشکتان مصرف کنید-
خوراکیهای فهرست شده در زیر حاوی مقادیر زیادی ترپتوفان هستند. بهترین شانستان برای
دستیابی به افزایش سروتونین بدون استفاده از مکملها خوردن مکرر آنها، با مقدار مناسبی
کربوهیدرات مانند برنج، بلغور جو، یا نان غلات کامل است.
بر اساس تحقیق جدیدی، پروتئین تخممرغ میتواند به طرز چشمگیری سطح تریپتوفان پلاسمای
خونتان را افزایش دهد. برای ناهار، یک تخممرغ پختهی ساده را امتحان کنید که میتوانید باقیماندهاش
را به راحتی مخلوط کرده یا بپزید. نکته: زردهها را کنار نگذارید! آنها به شدت سرشار از تریپتوفان
و تیروزین هستند، که اجزای اصلی خواص آنتیاکسیدان تخممرغ هستند.
پنیر منبع فوقالعاده ی دیگری از تریپتوفان است. دستور تهیهی کلاسیک ماکارونی و پنیر، پنیر
چدار را با تخممرغ و شیر ترکیب میکند که آنها هم منابع خوب تریپتوفان هستند.
طبق یک تحقیق جدید، آناناس منبع عمدهی از بروملین است، پروتئینی که میتواند اثرات جانبی
شیمیدرمانی را کاهش دهد و سرفه را متوقف کند. میتوانید آناناس را با نارگیل و مرغ ترکیب کنید
تا مرغ پیناکولادا درست کنید.
محصولات سویا منابع غنی از تریپتوفان هستند. تقریبا توفو را میتوانید در هر دستور پخت جایگزین
هر پروتئینی کنید و آن را برای گیاه خواران به یک منبع عالی تریپتوفان تبدیل کنید. میتوانید کباب
سبزیجات توفو را امتحان کنید، و از فواید مواد دیگری که در آن به کار رفته است، مانند زنجبیل و
فلفل دلمهایهای غنی از ویتامین سی بهره ببرید.
در مورد فواید سالمون که – همانطور که حدس زدهاید- غنی از تریپتوفان است، نمیتوان بدگمان بود.
آن را با کدوی لیمویی بخارپز کنید، با مارچوبه و پنیر فتای خرد شده بپزید، یا با مخلوط کردنش با شیر
وتخممرغ و تهیهی فریتاتای سالمون دودی خود را در تریپتوفان غرق کنید.
مغزها از جمله خوراکی هایی برای افزایش سروتونین هستند. پس موردعلاقههای خودتان را انتخاب
و گلچین کنید زیرا تمام مغزها و دانهها حاوی تریپتوفان هستند. مطالعات نشان میدهد خوردن یک
مشت مغز در روز، میتواند خطر ابتلای شما به سرطان، بیماری قلبی، و مشکلات تنفسی را پایین
بیاورد. همچنین منابع خوبی از فیبر، ویتامینها، و آنتیاکسیدانها هستند. برای یک ناهار مغزدار،
میتوانید تیلاپیلای برزیلی با لایهی از مغزها یا کوسکوس بادام را امتحان کنید. یا میتوانید با کلوچههای
کرهی بادامزمینی و بلغور جو که نیازی به پخت ندارند مستقیما سراغ دسر بروید.
مورد بعدی در فهرست خوراکی هایی برای افزایش سروتونین در بدن گوشت بوقلمون است. این که هربار
نوش جان کردن گوشت بوقلمون خواب نیمروزی روی مبل را به دنبال دارد، دلیل دارد- بوقلمون اساسا با
تریپتوفان پر شده است. میتوانید برنج و بوقلمون آسیایی را امتحان کنید که تند و سالم است.
ماهیهای چرب مانند ماهی تن، حلزون، صدف، خرچنگ، ماهی خال مخالی، سالمون، شاه ماهی،
ساردین، و همچنین مکملهایروغن ماهی منابع خوبی از سروتونین هستند.
گوشت سوای پروتئین حاوی سروتونین نیز هست. گوشت به عنوان یکی از منابع طبیعی سروتونین
شناخته شده است. گوشتهایی مانند گوشت گاو، جگر، بوقلمون، و مرغ حاوی سروتونین هستند و
میتوانند به رفع کمبود سروتونین کمک کنند. بیکن نیز منبع خوبی از سروتونین است.
محصولات لبنی مانند شیر، آب دوغ، کشک، پنیر منابع خوبی از سروتونین غذایی هستند. پنیر هندی،
نیز حاوی سروتونین است.
سوای ویتامینهای بسیار و مواد مغذی سالم فراوان، توفو حاوی سروتونین نیز هست. این محصول لبنی
از سویا به دست میآید؛ از این رو میتوانید از فایدهی ویتامینهای موجود در سویا نیز بهره ببرید. شیر
سویا یا سویا را میتوان به خاطر مواد مغذی که دارند نیز مصرف کرد.
سبزیجاتی مانند سیر، هویج، اسکواش، بامیه، مارچوبه، بروکلی، اسفناج، لوبیا سبز، سیب زمینی، کلم،
چغندر، کاهو، پیاز و گوجه فرنگی به تولید سروتونین کمک میکنند. تمام اینها را به راحتی از هر فروشگاه
یا ترهباری میتوان خرید و با مصرفشان سطح سروتونین را افزایش داد و به همین خاطر است که در فهرست
خوراکیهای سرشار از سروتونین قرار میگیرند.
خوراکی سرشار از کربوهیدراتی که حاوی فیبر است و اگر میخواهید شاد و پر از آرامش باشید بهتر است از
آن مصرف کنید. پاپ کورن نمونهای از خوراکیهای حاوی سروتونین است.
نوشیدنیهایی مثل چای سیاه، چای، کاکائو، قهوه، آب جو، و … حاوی مقادیر کمی سروتونین هستند. هرچند
میتوانند نیاز سروتونین بدن را تامین کنند اما به خاطر کافئین زیادی که دارند باید به مقادیر کم مصرف شوند.
سبوس حاوی سروتونین است که مصرف آن به عملکرد درست سلولها در بدن منجر میشود. این غله همچنین
سرشار از فیبر است. مثالهای خوبی از سبوس میتوان نام برد مثل: سبوس برنج، نان گندم برشته شده،
غلهی صبحانه، سیب زمینی و برنج.
خوراکیها و مکملها تنها راههای افزایش سروتونین نیستند.
برای این کار چدنها را داخل ظرفی قرار داده و روی آن لوله باز کن میریزیم بعد از چند دقیقه با سیم
ظرفشویی میکشیم البته شعله گاز رو هم همین مدلی تمیز می کنیم فقط باید اونا رو یه ۳ یا ۴ دقیقه ای بزارین تو محلول تمیزی .
نکته :حتما از دستکش استفاده کنید
نکته :هنگام استفاده از لوله بازکن مواظب چشماتون باشین و حتما جلو دهن تو ببندین
طبقات بالا:غذاهای باقی مانده، اسنک ها و نوشیدنی ها
طبقات میانی:تخم مرغ، لبنیات و مواد گوشتی
طبقات پایینی:گوشت خام و ماهی
کشوهایی بارطوبت بالا:سبزیجات تازه
کشوهایی با رطوبت پایین تر:میوه های تازه و تمیزی
درب یخچال:کره، پنیر تازه، آب میوه ای طبیعی و داروهای گیاهی و تمیزی
شاید واقعا عجیب به نظر برسد ، اما کوکاکولا پاک کننده ای قوی برای رهایی از یک لکه چربی روی
لباس است. اسیدکربنیک و اسیدفسفریک موجود در این نوشیدنی عامل لکه بری هستند. در این صورت
کافی است پس از گذاشتن لباسها در ماشین لباسشویی ، یک لیوان نوشابه را قبل از پودر
لباسشویی در مخزن بریزید.
مقدار مساوی سرکه و اب را مخلوط و سطوح محل زندگی مورچه ها را با اب و سرکه بشویید.
میتوانید در محل زندگی مورچه ها , زغال خشک هم قرار دهید
اگر بعد از پخت و پز، یک لایه نازک نمک دور شعلههای اجاق گاز بریزید، تمیز کردن آن راحتتر میشود.
وقتی اجاق گاز سرد شد، تنها کاری که باید بکنید جمع کردن نمکها با یک دستمال نمدار است
بدون اینکه نیاز باشد چیزی را بمالید. میتوانید از جاروبرقی هم برای جمع کردن نمکها استفاده کنید
شستن پوشاک چرمی
برای شستن پارچه های چرمی کمی پودر رختشویی را داخل آب سرد حل کنید و پارچه را در آن قرار
دهید و بعد از ربع ساعت با ملایمت روی آن دست بکشید. سپس پارچه را آب بکشید.
پارچه چرمی را هرگز چنگ نزنید و نچلانید.
بعد از این مرحله پارچه را در آبی که کمی پودر صابون در آن حل کرده اید قرار دهید تا نرم و لطیف گردد.
سپس پارچه را آبکشی کرده و آویزان کنید تا
بررق انداختن فیلترهود
من همیشه توری های هودم رو با این روش تمیز میکنم خیلی هم نتیجه ی میگیرم و کلی هم
ضدعفونی میشن……
توری های هود رو تو یه لگن بزرگ با آب گرم خیس میکنم بعد هم یه قرص ماشین ظرفشویی رو
میذارم رو توری ها و آب گرم میگیرم روش که قرص حل بشه…….
بعدش هم حسابی با فرچه میسابم……..
در آخر هم با دامستوس میسابم که کاملاً ضدعفونی بشه……
برای خلاص شدن از اثرات چربی و روغن های خشک شده روی سینی، می توانید از مخلوط پروکسید
هیدروژن و سودا استفاده کنید. خمیر به دست آمده را روی سینی مالیده و آن را ۳۰ دقیقه کنار بگذارید.
سپس آبکشی نمایید.
تولید مثل موشها و سمپاشی :
هر موش و سمپاشی ماده می تواند تا ۳ بار در طی یک سال تولید مثل کند و هر بار
بین ۵ تا ۱۰ بچه می زایدولی تا ۱۷ نوزاد هم دیده می شود. حاملگی
تقریبا ۲۰ روز طول می کشد. نوزادان تا ۳ هفته شیرمی خورند و به وزن
۱۰ تا ۱۲ گرم می رسند. ۲ تا ۵ روز بعد مادر دوباره آماده جفتگیری می باشد.
نوزادان نیز بعد از ۴ ماه موش بالغ و کامل هستند و می توانند جفت گیری
و تولید مثل کنند. موشهای بزرگ در هر فصلی از سال تولید مثل می کنند.
یک جفت که سالی سه زایمان دارد، می توانددر عرض سه سال حداقل
۲۰ میلیون موش به وجود آورد.
آزمایش کنندگان تمام سمهای شناخته شده را به کار برده اند، بنابراین
در مواردی که مقدار کشتار۹۵ درصد بوده ، جمعیت موشها در نقطه مورد
نظر طی یک سال به حال اول برمی گردد.
موشهای خانگی وقتی حدودا ۵۰ روزه هستند شروع به تولید مثل میکنند.
موش چندفصلزاست و در همه طول سال میزاید. جفتگیری شبها صورت
میگیرد، اگر فقط موشهای ماده پیش هم نگهداریشوند حس جنسیشان را از
دست خواهند داد. حاملگی بطور متوسط ۲۰ روز طول میکشد. بچه موشها
را توله مینامند و در بدو تولد نیم تا یک و نیم گرم وزن دارند، بی مو هستند
و چشمها و گوشهایشانبسته است. موش غالبا بچهایش را نمیخورد اما نباید
در طول بارداری و حداقل ۲ روز پس از زایمان به موش مادر استرس وارد شود.
توله ها ۳ هفته شیر میخورند تا به وزن ۱۰ تا ۱۲ گرم برسند. ۲ تا ۵ روزبعد از آن
مادر دوباره آماده جفتگیریست. توله موشهای نر فاصله مقعدی بیشتر و اندام
جنسی بزرگتریدارند که با بلند کردن دمشان معلوم میشود.
موش خانگی: اندازه کوچک و وزن حدود ۱۵ تا ۳۰ گرم دارند. طول دم و بدن آنها مساوی است ، گوشها
نسبتا بزرگ است و چشمهای درشت دارند و رنگ آنها خاکستری متمایل به قهوه ای می باشد. این موشها
برخلاف موشهای بزرگ ( که نمی توانند بدون آب زنده بمانند ) با استفاده از سیستم تغلیظ ادرار در کلیه آب
را ذخیره می کنند و آب را از طریق مواد غذایی آبدار تامین می کنند. این موشها ۵ تا ۶ بار در سال جفت
گیری دارند و هر بار ۶ تا ۱۰ بچه می زایند.
موش سقف: به این موش ، موش انباری یا موش سیاه یا موش کشتی نیز می گویند. بسیار چالاک و تند
و تیز است و براحتی از درخت بالا می رود و در بالای ساختمانها و سقفهای چوبی زندگی می کند. این
موش به مواد غذایی گیاهی بیشتر از مواد حیوانی و گوشتی علاقه دارد ولی از مواد غذایی حیوانی هم
تغذیه می کند. در انبار مغازه های خشکبار ، خواربار، سوپر مارکتها که معمولا”غذا را در طبقات بالا قرار
می دهند یافت می شوند. به آب بسیار وابسته است. بدلیل توانایی حرکت بر روی سیمها، کابلها، طنابهای
کشتی براحتی از نقطه ای به نقطه دیگر حرکت می کند و همچنین شناگر بسیار خوبی است. روزانه
۳۰ تا ۴۰ گرم غذا مصرف می کند ولی از نظر اندازه کوچکتر از موش قهوه ای است .
موش فاضلاب: محل زندگی این موشها در بخشهای سطحی و پایین ساختمانها، فاضلابها، انبارهای مواد
غذایی و انبار کالا و کارخانجات صنعتی است و به زباله ها و زندگی در بین آنها بسیار علاقه مند است.
اندازه آن گاهی به نیم متر می رسد و درصورت مهیا بودن شرایط مناسب از نظر غذا، آب و پناهگاه تاریک،
۸ تا ۹ بار در سال جفتگیری کرده و بطور متوسط ۷ بچه می زاید. این موشها لانه خود را در شکاف های
جوی آب فاضلابها و درزها و خلل و فرج دیوار در بخشهای پایینی بویژه در محل شاخه های فرعی فاضلاب
که خشک است بنا می کنند، مشاهده شده که حفراتی را به عمق کمتر از ۵/۱متر با چندین راه ورود و
موشها با وارد کردن خسارت به مواد غذایی ، انتقال بیماری و آسیب به بخش صنعت موجب ناراحتی
و مزاحمت برای انسانها می شوند.
انواع روش مبارزه با موش و سمپاشی :
۱- مبارزه فیزیکی: محدود کردن آب، غذا و زیستگاه در دسترس
۲- مبارزه مکانیکی: استفاده از تله زنده گیر و کشنده
۳- مبارزه بیولوژیک: طرح آزمایشی
۴- مبارزه شیمیایی: از انواع سموم ضد انعقادی می توان وارفارین، برومادیولون(لانیرات) و برودیفاکوم(کلرات) را نام برد.
سموم مورد استفاده در سطه شهر تهران از نوع انعقادی نسل جدید با ماده موثر برودیفاکوم می باشد
که در محیط مقاوم بوده و نسبت به سایر سموم خطر کمتری برای انسان دارد ولی با وجود این امکان
استفاده از آن در محیط مسکونی و صنایع غذایی وجود ندارد.
۵- مبارزه از طریق امواج فراصوتی ( التراسونیک ): در این روش امواج صوتی ایجاد شده در فـرکانسهای
بالاتر از قدرتشنوایی گوش انسان و در محدوده شنوایی جانوران موذی باعث دور شدن آنها از محیط می شود.
این روش کاملا بی ضرر و ســـازگار بامحیط زیست می باشد.
ما تمایل داریم دستگاههای خاموشکننده آتش را ثابت نگه داریم – آنها همیشه
در همان نزدیکی هستند, آماده و منتظر هستند تا آتش خاموش شود. اما حقیقت
این است که دستگاههای خاموشکننده آتش اغلب آماده نیستند چون به درستی
نگهدارینشدهاند. داستانهای بی شماری از افرادی وجود دارند که تلاش میکنند
با یک کپسول قابلحمل مبارزه کنند تا این که کپسول شارژ نشود –حتی اگر قبلاً
استفاده نشود.
هر کسی از مالکان تجاری باید اهمیت شارژ کپسول آتشنشانی را درک کند.این فرآیند
یکی از جنبههای مهم طراحی و نگهداری کپسول آتشنشانی میباشد.
چندین مورد وجود دارند که در آنها یک کپسول آتشنشانی نیاز به رخ دادن دارد
–یکی که واضح است و برخی کمتر شناختهشده هستند.
کپسولهای آتشنشانی باید بلافاصله بعد از هر کاربرد شارژ شوند. حتی اگر عامل
اطفا حریق به طور کامل تخلیه نشود، کپسول آتشنشانی هنوز نیاز به سرویس دارد
تا مطمئن شود که برای استفاده بعدی آماده است. حتی کمترین تخلیه به طور معمول
منجر به نشت و از دست دادن کل فشار مورد نیاز برای عملیات صحیحمیشود.
دستگاههای خاموشکننده آتش باید به طور دورهای در طول عمر خود شارژ شوند،
حتی اگر مورد استفاده قرار نگرفته اند. هر دو استاندارد کد ۱۰ برای کپسولهایآتشنشانی
قابلحمل و دستورالعملهای سرویس تولید کننده به بررسی داخلیمتناوب و شارژ مجدد
نیاز دارند. برای رایجترین استفاده از کپسول آتشنشانیشیمیایی خشک و خشک، این
بررسی داخلی و شارژ مجدد در طول شش و دوازدهسال از تاریخ ساخت مورد نیاز در
کپسول مورد نیاز است.
Extinguishers همچنین میتوانند به دلیل آسیب یا سایر عوامل محیطی که ممکناست
منجر به becoming شوند، به صورت داخلی مورد بررسی قرار گیرند و یا شارژشوند.
چگونه باید یک کپسول آتشنشانی را بررسی کنید که حداقل یکبار در ماه انجام شودو
یکی از مهمترین عواملی که باید در طی این بازرسی بررسی شود اندازهگیری فشاراست.
گیج کننده به شما خواهد گفت که آیا این واحد undercharged است یا چه که در منطقه
عملیاتی قرار دارد. شما میخواهید که سوزن به نقطه سبز برای استفادهبهینه اشاره کند.
شارژ مجدد کپسول آتشنشانی باید توسط یک متخصص آموزشدیده اجرا شود.شرکتهای
حفاظت از آتش ابزار، آموزش و دانش لازم برای اطمینان از اینکهکپسولهای آتشنشانی
شما در شرایط کاری پیک هستند و اینکه آنها به درستی باعامل اطفا حریق درست پر شدهاند، دارند.
این چیزی است که میتوانید انتظار داشته باشید زمانی که کپسول آتشنشانی خودرا
شارژ کنید. این راهنما برای چگونگی شارژ مجدد یک کپسول آتشنشانی نیست،بلکه
یک مرور کلی است تا بتوانید فرآیند را درک کنید.
اول، کپسول آتشنشانی به طور کامل از کپسول خارجشده و از سیلندر خارج میشود.
شیر تخلیه از سیلندر خارج میشود.
لوله siphon از شیر برداشته میشود و ساقه شیر و فنر برداشته میشود.
تکنسین، سوپاپ را تمیز میکند، جای سوپاپ اطمینان را عوض میکند، و به صورت بصری
واحد داخلی و خارجی را برای علائم آسیب بازرسی میکند.
پس از تمیز کردن شیر با یک ساقه شیر جدید، برای اطمینان از نشستن مناسب واجتناب
از افت فشار در آینده، دوباره از نو ساخته میشود.
عامل اطفا حریق (آب، دیاکسید کربن، مواد شیمیایی خشک، و غیره) با وزن بهمقدار
مناسب برای اندازه واحد پر میشود و همانطور که در دستورالعمل قابل شارژبرای آن
واحد مشخص شدهاست.
این واحد تحت فشار گاز فشار مناسب و فشار مورد نیاز برای آن واحد تحت دستورشارژ
مجدد قرار میگیرد.
تکنسین یک آزمایش Leak را تکمیل میکند تا علائم نشت را بررسی کرده و نازلتخلیه
را تخلیه کند.
کپسول دوباره وزن میشود تا تایید کند که وزن کلی در تحمل مجاز تولید کنندهاست.
یا مشکلات کمر شما را بدتر کند. مهمترین علت این اتفاق، نشستن در حالت ثابت
است که فشار به کمر، شانهها، دستها و پاها را افزایش میدهد و بهویژه فشار
شدیدی به ماهیچههای پشت و ستون فقرات شما وارد میکند.
بیشتر مردم عادت دارند موقع نشستن پشت میز به جلو یا عقب خم شوند و این
حالت باعث کشش بیش از حد رباطهای پشتی و افزایش فشار روی دیسکها و
دیگرهای ساختارهای اطراف ستون فقرات میشود. به اینترتیب در طول زمان، نشستن
نادرست میتواند به ستون مهرهها آسیب برساند و موجب کمردرد شود. اما میشود
با استفاده درست از صندلی اداری این آسیبها را به حداقل رساند.
یک صندلی اداری ارگونومیک صندلیای است که وقتی بهدرستی از آن استفاده شود
میتواند بهخوبی کمر شما را ساپورت کند و بدنتان را در هنگام نشستن در وضعیت
مناسبی نگه دارد. هرچند داشتن صرف صندلی اداری ارگونومیک کافی نیست و لازم
است که صندلی متناسب با بدن خود را تهیه کنید.
قدم اول و مهم در انتخاب صندلی اداری مناسب، توجه به ارتفاع آن به نسبت
میز و همچنین قدتان است. سپس و از آنجایی که این صندلیها قابل تنظیماند،
میتوانید آن را با توجه به اندازههای فیزیکی خود تنظیم کنید. در اینجا دستورالعملهای
مهمی را برای اطمینان از راحتی بدن روی صندلی و به حداقل رساندن فشار
روی ستون مهرهها میآوریم.
بهراحتی روی صندلی بنشینید، بهطوریکه بهقدری به میز نزدیک باشید که
بازوهایتان با ستون فقراتتان موازی باشد. دستتان را روی سطح میز بگذارید و
ارتفاع صندلی را طوری تنظیم کنید که زاویه آرنجتان ۹۰درجه باشد.
امتحان کنید و مطمئن شوید که میتوانید انگشتهایتان را بهراحتی از لبه صندلی
زیر رانهایتان ببرید. اگر فاصله ران شما تا صندلی خیلی کم بود، باید پاهایتان را به
زیرپایی قابل تنظیم تکیه دهید و آن را بالاتر بیاورید. همچنین اگر قدتان خیلی بلند است
و بیشتر از یک انگشت بین ران و صندلی فاصله است، باید سطح میز خود را افزایش
دهید تا بتوانید ارتفاع صندلیتان را بیشتر کنید.
خود را روی صندلی به سمت عقب فشار دهید، دست خود را مشت کنید و سعی کنید
آن را بین پشت ساق پا و جلوی صندلی ببرید. اگر نتوانستید بهراحتی این کار را انجام دهید،
صندلیتان زیادی عمیق است و نیاز دارید با یک پشتی آن را تنظیم کنید.
وقتی خود را رو به عقب به صندلی فشار میدهید، حتماً باید صندلی یک کوسن
یا بالشتک داشته باشد که قوس کمر شما را حفظ کند، بهطوی که نتوانید قوز کنید
یا به عقب خم شوید. وجود این کوسنها در صندلیهای اداری برای کاهش فشار
روی کمر شما ضروری است.
در حالیکه روی صندلی خود بهراحتی نشستهاید و سرتان مستقیم روبهجلو است
چشمانتان را ببندید. حالا چشمانتان را باز کنید، نگاهتان باید مستقیماً روی مرکز صفحه کامپیوتر یا لپتاپتان باشد.
اگر صفحه کامپیوتر بالاتر یا پایینتر بود، صندلیتان را تنظیم کنید تا فشار روی مهرههای بالایی ستون فقراتتان را کاهش دهید.