مخصوص کودک استفاده کنید. استفاده از یک شامپوی نرم کننده برای
جلوگیری از گره شدن موها هنگام شانه کردن بسیار موثر خواهد بود.
– هنگامی فرزندتان مشغول تماشای تلویزیون، خواندن کتاب یا انجام بازی
است موهایش را شانه کنید. اگر مشغول انجام کاری باشد کمتر به این مسئله
توجه می کند که با موهایش چه می کنید.
– گاهی بازی «آرایشگر» را با کودک انجام دهید. بگذارید او موهای شما
را شانه کند و شما نیز موهای او را به صورت غیر معمول حالت بدهید.
در این حالت عکس بگیرید و این کار را به نوعی سرگرمی جالب تبدیل
کنید با انجام این کار به شانه کردن موهایش علاقه بیشتری نشان خواهد داد.
– به کودکتان بیاموزید چگونه خودش موهایش را شانه کند. کودکان حدود ۶
سالگی می توانند این کار را یاد بگیرد. ابتدا مجبور می شوید کار را خودتان
تمام کنید اما فرزندتان با تمرین بیشتر مراقبت از موهای خود را می آموزد.
اگر متوجه شدید که موهای کودک شما فر و درهم است، بهتر است گاهی
اوقات از سرم مو برای کودک استفاده کنید.
– عمل شانه کردن را از نوک مو شروع کنید. اگر موها فر و خیلی بلند است،
با یک دست مو را نگه دارید و سعی کنید با دست دیگر آن را شانه بزنید.
البته مراقب باشید که آن را زیاد نکشیده و فشار زیادی بر آن وارد نکنید.
– موهای کودک خود را فقط زمانی که خشک هستند شانه کنید. بعد از استحمام،
موهای کودک ابتدا کاملا خشک کرده و سپس شانه بزنید، زیرا موهای مرطوب
کودک به راحتی می توانند از پوست سر او جدا شده و بریزند.
دلایل بروز بیماری افسردگی در سالمندان
• از دست دادن دوستان بالاخص همسر یا یکی از فرزندان
• از دست دادن سلامت جسمی
• نزدیک شدن به مرگ و آغاز فرآیند زوال فرد
• از دست دادن سلامتی یکی از دوستان
• گوشه گیری و تنهایی به علت کاهش رابطه اجتماعی و مشکلات جسمی
• از دست دادن انگیزه و هدف، حس بی هویتی و بی هدفی به علت بازنشستگی
و یا محدودیت های فیزیکی در انجام کارها
• مشکلات جسمی و بیماری هایی که باعث بیماری افسردگی سالخوردگان میشوند .
من جمله میتوان به مشکلات قلبی، کم کاری تیروئید، کمبود ویتامین ۱۲B، اسیدفولیک،
آلزایمر، پارکینسون، دیابت، لوپوس و بیماری سرطان اشاره نمود .
• استفاده از داروهایی مثل داروهـــای استروئیــدی و هورمونی، داروهای بیماران
مبتلا به آرتروز، داروهای پائین آورنده فشار خون، داروهای تجویزی بیماران قلبی،
داروهای بیماران مبتلا به سرطان و حتی مسکن ها میتوانند سبب تحریک
بیماری افسردگی شوند.
• ترس و استرس، هراس از مرگ و نگرانی بخاطر مشکلات مالی و یا جسمی
علایم زیر میتوانند بیانگر ابتلای سالخوردگان به بیماری افسردگی باشد:
• غم و اندوه مداوم که با اتفاق افتادن رویدادهای شادی بخش هم بهبود نمی یابند.
• عدم علاقه به انجام کارها و کارهایی که قبلا از آنها لذت می برده اند.
• از دست دادن علاقه به معاشرت و رابطه با دوستان و برقراری رابطه اجتماعی.
• حس گناه و ملامت کردن خود.
• بدگمانی شدید به آینده.
• اندیشه کردن به خودکشی و صحبت کردن در خصوص تمایل به مردن و یا مبادرت به خودکشی.
منبع : بیتوته
سالمندان :اگر در پاک سازی ذهن و اصلاح دیدگاه متعصبانه تان موفق شوید
و عمق نگاه تان را گسترش دهید بی تردید می توانید ادله های منطقی
و عاقلانه ای را جایگزین توجیه های مبتنی بر عرفی کنید که معمولا
نیز اشتباه هستند. به آنچه باور و اعتقاد یافته اید ایمان قلبی داشته باشید!
بی گمان به این طریق، می توانید دیگران را نیز تحت تاثیر اندیشه روشنفکرانه
و عاقلانه خود قرار دهید. درباره ازدواج سالمندان با دیگران سخن بگوئید،
البته صحبت صرف کافی نیست، به آنچه که بر زبان می آورید، عمل نیز بکنید.
مثلا، اگر در اطرافیان خود سالمندی را سراغ دارید، او را ترغیب به ازدواج کنید
و یا برای ازدواج پدر و مادر تنهای خود آستین بالا بزنید.اگرچه شاید بسیار سخت
است، اما شما می توانید یکی از متولیان و یا مبلغان این امر مهم باشید.
آیا به راستی ازدواج سالمندان، کاری اشتباه است؟ چرا عده ای آن را ناپسند می پندارند؟
آیا دلایل مطرح شده درباره این ناپسندی، علمی و منطقی است؟ آیا سالمندان،
حق زندگی دوباره ندارند؟ آیا اطرافیان،بخصوص فرزندان، برای ادامه زندگی
فرد بزرگسالی که کاملا آگاه و دانا است حق دخالت و تصمیم گیری دارند؟ چه کسی
ازدواج سالمندان را نهی کرده است؟ آیا عدم ازدواج سالمندان، قرارداد اجتماعی است
که نمی توان آن را تغییر داد؟ چه عاملی مانع تخطی نکردن از این عقیده قراردادی
می شود؟ آن موانع چیست؟ چرا آنها مانع محسوب می شوند؟ و…
با دیدگاهی تیزبین و روشن، ابعاد مختلف ازدواج مجدد سالمندان و یا علت ممانعت از
انجام آن را مورد توجه قرار دهید. اگر چه شاید نظرگاه جدیدتان با عرف و عقاید رایج
جامعه سنخیت نداشته باشد اما کاملا قابل تامل و به لحاظ منطقی قابل پذیرش است.
که در طول عمر خود می گیرید، بنابراین ارزش آن را دارد که در مورد
زندگی با همسر آینده خود کمی بیشتر تفکر کنید.
از خود این سؤالات را قبل از ازدواج بپرسید:
سوالات
آیا ما یکدیگر را دوست داشته و به هم اعتماد و احترام متقابل داریم؟
آیا انتظارات هر دوی ما از ازدواج، یکسان است؟
آیا دارای سلیقه یکسانی هستیم که باعث سکوت، گریه کردن و یا خندیدن شود؟
در مورد مسائل عمده زندگی مانند بچه، خانواده، دوستان، این که در کجا
و چگونه زندگی کنیم توافق داریم؟
آیا همانطور که امروز به یکدیگر علاقه داریم، بدون این که بخواهیم چیزی
را از همسرمان مخفی کنیم در آینده نزدیک نیز زندگی توأم با عشق
و محبت خواهیم داشت؟
جمع بندی
شما لزوماً نباید با همه این سؤال های مربوط به قبل از ازدواج موافق باشید.
مهم این است که شما و همسرتان این موضوعات را با هم در میان بگذارید
و صحبت کنید و اطمینان داشته باشید که می توانید در کنار هم زندگی و
کار کنید در حالی که از اعتقادات طرف مقابل خود آگاهی دارید
که به محض برداشتن پوشش محافظ آن باید استفاده شود. پیش از
پانسمان فقط در اندامها، زخم را با سرم فیزیولوژی یا آب تمیز کنید.
هنگام ریختن سرم روی زخم، با گوشه گاز استریل به آرامی از بالا
به پایین و داخل به خارج شستوشو دهید. هنگام گذاشتن پانسمان
مطمئن باشید بهقدری بزرگ باشد که تمام لبههای زخم را بپوشاند.
اگر پس از تثبیت پانسمان خون از آن بیرون زد، آن را برندارید و
گاز دیگری روی آن بگذارید و با باند آن را در محل ثابت کنید.
گر پس از تثبیت پانسمان خون از آن بیرون زد، آن را برندارید و
گاز دیگری روی آن بگذارید و با باند آن را در محل ثابت کنید.
١- گذاشتن پانسمان
اگر دستکش یکبار مصرف دارید آن را بپوشید. پوشش محافظ گاز
پانسمان را جدا کنید. گاز را از گوشه آن بگیرید. گاز را روی زخم بگذارید.
۲- بانداژ روی پانسمان
گاز استریل را روی محل آسیبدیده قرار دهید و از باند برای ثابت کردن
آن استفاده کنید و آن را دور قسمت آسیبدیده بپیچید. مطمئن شوید که
باند تمام قسمتها را پوشانده است.
٣- تثبیت باند
انتهای باند را با گره چارگوش محکم کنید. گردش خون
در دست را بررسی کنید. اگر بانداژ خیلی سفت است آن را شل کنید و دوباره ببندید.
مهم:
پانسمان را روی زخم نلغزانید. آن را با دقت روی زخم بگذارید.
سطحی که روی زخم قرار میگیرد را لمس نکنید.
پانسمان اورژانس:
اگر استریل ندارید، میتوانید از هر پارچه تمیز
و بدون پرز استفاده کنید.
دستهای خود را بشویید. گوشه پارچه را بگیرید و باز کنید.
پارچه را به اندازه دلخواه تا کنید تا سطح داخلی که تمیزتر است
به سمت خارج قرار گیرد. پارچه را از لبه آن بگیرید، روی زخم
بگذارید و آن را بهوسیله باند، نوار چسب یا پارچهای دیگر ثابت کنید.
اگروسیله دیگری در دسترس ندارید، زخم را با یک
کیسه فریزر تمیز یا هر وسیله تمیزی که در آشپزخانه دارید
مانند سلفون غذا بپوشانید.