هومینو، کارشناس آنلاین خدمات خانگی و اداری

سامانه و اپلیکیشن درخواست خدمات خانگی و اداری

هومینو، کارشناس آنلاین خدمات خانگی و اداری

سامانه و اپلیکیشن درخواست خدمات خانگی و اداری

چطور از زخم محل جراحی مراقبت کنیم؟

بعد از عمل جراحی ، بایستی از محل بریدگی آن مراقبت نمایید تا بهبود پیدا

کند. مراقبت دقیق و صحیح از زخم جراحی، اثر بجامانده از آن (اسکار)، درد

و ناراحتی آن و خطر بروز مشکلاتی مانند عفونت زخم را کم می کند.

پزشک جراح برای بستن محل برش جراحی از بخیه، گیره فلزی، چسب مایع بافتی

(مخصوص بدن) و یا نوار چسب جراحی استفاده می کند (تصویر روبرو).

شما نیز باید محل جراحی را تمیز نگه دارید و مراقب باشید تا چرک نکند و

طبق دستور پزشک، پانسمان آن را عوض کنید.

نکات لازم برای کاهش خطر عفونت محل جراحی– از پزشک خود بپرسید تا کی نباید به محل جراحی آب بخورد، یعنی کی می توانید آن

قسمت را بشویید. سپس به هر آنچه پزشک تان گفت، با دقت عمل کنید.

– هر روز محل جراحی شده را بررسی کنید تا چرک (عفونت) نکرده باشد. اگر علائم

عفونت را در آنجا دیدید، به پزشک خود مراجعه کنید.

– طبق دستور پزشک، پانسمان محل جراحی را عوض کنید.

کارهایی که نباید بعد از جراحی انجام دهید– محل زخم جراحی را نخارانید و نمالید.

– نوار چسب روی محل جراحی را تا زمانی که پزشک به شما اجازه نداده، برندارید.

– کرمی روی محل جراحی نمالید و پودری روی آن نریزید.

– محل زخم جراحی را جلوی نور مستقیم خورشید قرار ندهید.

– حمام نروید، مگر اینکه محل زخم جراحی را خشک نگه دارید. طی این مدت می توانید

با یک لیف مرطوب، بدن خود (به جز محل جراحی) را پاک کنید.
اگر پزشک اجازه داد که حمام بروید، قبل از استحمام، روی محل پانسمان جراحی خود

را با یک کیسه نایلونی بپوشانید تا آب به این قسمت نخورد و خشک بماند.

ممکن است بعد از جراحی، کمی احساس سوزش، خارش، درد و بی حسی در محل برش

جراحی داشته باشید. همچنین ممکن است کمی ترشح و کبودی و برآمدگی کوچکی در

این قسمت مشاهده کنید. البته باید گفت این علائم طبیعی هستند و جای نگرانی ندارد.

به محل زخم جراحی، الکل، آب اکسیژنه (پراکسید هیدروژن) و بتادین نزنید، زیرا باعث آسیب
بافت و تاخیر در بهبودی زخم می شود

نشانه های عفونت محل جراحیاگر علائم زیر را در محل برش جراحی خود مشاهده کریدید، به پزشک مراجعه کنید:
– ترشحات زرد یا سبز رنگ که زیاد می شوند.
– تغییر بوی ترشحات محل جراحی
– تغییر اندازه برش جراحی
– قرمزی یا سفت شدن اطراف برش جراحی
– احساس داغ بودن محل برش جراحی موقع دست زدن به آن
– تب
– افزایش درد و یا درد غیر عادی
– خونریزی زیاد که پانسمان را خیس کند.

عوض کردن پانسمان محل جراحی
قبل از تعویض پانسمان خود، وسایل زیر را آماده کنید:
گاز استریل، نوار پانسمان، دستکش جراحی، نوار چسب مخصوص بدن، کیسه نایلونی و قیچی.

سپس به ترتیب زیر عمل کنید:
– دست های خود را با آب و صابون بشویید و دستکش لاستیکی جراحی بپوشید.

– چسب پانسمان قبلی را بلند کرده و پانسمان را بردارید.

– اگر پزشک به شما اجازه داد، محل جراحی را تمیز کرده و بشویید.

– ببینید علائم عفونت در محل برش جراحی دیده می شود یا نه.

– گوشه ای از گاز استریل تمیز را بگیرید و روی محل برش جراحی بگذارید.

– به چهار گوشه گاز استریل نوار چسب بزنید.

– مواد کثیف پانسمان قبلی را در یک کیسه نایلونی بریزید. سپس در کیسه را گره بزنید و دور بیندازید.

– دستکش ها را در آورید.

– مجددا دست های خود را با آب و صابون بشویید و خشک کنید.

تمیز کردن محل جراحی– محل زخم جراحی را به آرامی با آب و صابون بشویید. البته

این کار را زمانی می توانید انجام دهید که از نظر پزشک، زدن

آب به محل زخم ایرادی نداشته باشد.

– زخم محل جراحی را نخراشید و یا در آب غوطه ور نکنید (مثلا در وان حمام).

– به محل زخم جراحی، الکل، آب اکسیژنه (پراکسید هیدروژن) و بتادین نزنید، زیرا باعث

آسیب بافت و تاخیر در بهبودی زخم می شود.

– قبل از پانسمان مجدد زخم جراحی، اجازه دهید زخم هوا بخورد تا خشک شود و یا

با دستمالی تمیز به آرامی آن را خشک کنید.

مراقبت از بخیه جراحی
محل بخیه جراحی در حالت عادی کمی قرمز می شود و ورم می کند.

کمی هم سوزش و خارش دارد.

چند روز اول بعد از عمل جراحی ، کمی ترشح در محل بخیه دیده می شود که جای نگرانی ندارد.

ولی اگر بعد از چند روز، میزان ترشحات کم نشد و یا رنگ آن قرمز روشن به همراه

خون بود و یا چرکی شد، حتما به پزشک خود مراجعه کنید.

ممکن است پزشک به جای بخیه زدن محل جراحی و گذاشتن پانسمان روی آن،

از چسب مایع مخصوص بافت بدن و یا نوار چسب مخصوص جراحی برای بستن

بریدگی جراحی استفاده کند.

۳ تا ۹ ماه بعد از عمل جراحی، از تماس مستقیم نور آفتاب با زخم محل جراحی
خودداری کنید

اگر از چسب مایع بافتی استفاده شود، به محض خیس شدن محل جراحی، باید

فورا آن را خشک کنید. چسب مایع بافتی بعد از مدتی به طور خودبخود می افتد.

اگر از نوار چسب مخصوص جراحی استفاده شود، به آن دست نزنید تا خودش

شل شود و بیفتد.

سایر نکات لازم برای مراقبت از محل عمل جراحی
بعد از برخی عمل  جراحی ، غیر از موارد گفته شده در بالا، پزشک دستورات

خاصی به شما می دهد. با دقت به تمام دستورات پزشک خود عمل کنید.

اگر دستوری از دستورات پزشک خود را متوجه نشدید و یا اگر سئوالی برایتان

پیش آمد، از پزشک خود بپرسید.

اگر درد محل جراحی شما زیاد شد و یا اگر فکر کردید چرک کرده است،

به پزشک خود مراجعه کنید.

۳ تا ۹ ماه بعد از عمل جراحی ، از تماس مستقیم نور آفتاب با زخم محل

عمل جراحی خودداری کنید.

بعد از اینکه زخم جراحی شما بهبود پیدا کند، پوست جدیدی روی محل برش جراحی

ایجاد می شود. این پوست تازه به نور خورشید خیلی حساس است و به راحتی

دچار آفتاب سوختگی می شود.

اگر این پوست نو و تازه دچار آفتاب سوختگی شود، اسکار بدی از خود روی پوست

بدن برجای می گذارد. پس آن را جلوی نور آفتاب نگیرید.

همه چیز درباره تزریق انسولین

 مبتلایان به دیابت که انسولین تزریق می‌کنند، باید مراقب افت

قندخونشان باشند و در تزریق انسولین دقت داشته باشند،

بخصوص بیماران دیابتی که عارضه چشمی دارند.

بیماران دیابتی نوع یک، مبتلایان به دیابت نوع دو که به‌علت این بیماری

دچار نارسایی کلیه شده‌اند و کلیه‌هایشان آسیب جدی دیده، خانم‌های

باردار مبتلا به دیابت نوع دو که بیماری‌شان قبلا با مصرف قرص کنترل می‌شده،

دیابتی‌های نوع دو که سال‌ها قرص قند‌ مصرف کرده‌اند و پس از مدتی بدنشان

به قرص مقاوم می‌شود و بیماران مبتلا به دیابت نوع دو که قرص مصرف می‌کنند

و لازم است جراحی برایشان انجام شود یا در بیمارستان بستری شوند،

باید تحت‌درمان با انسولین قرار بگیرند.

شروع انسولین، قاعده و قانونی دارد. افراد مبتلا به دیابت نوع یک که قرار است

انسولین را شروع کنند تا آنجا که امکان دارد باید در بیمارستان بستری شوند

نیاز به انسولین، به تغذیه و میزان فعالیت بدنی و وزن بیمار بستگی دارد.

اگر وزن بیمار متناسب باشد، تغذیه سالمی داشته باشد و ورزش کند، ممکن است

با دوز کمتری قندخونش تنظیم شود، ولی اگر دچار اضافه‌وزن و بی‌تحرکی باشد

و رژیم‌غذایی‌اش هم سالم نباشد، میزان نیازش به انسولین بالاتر خواهد بود.

البته در حالت‌هایی مثل ابتلا به بیماری‌های تب‌دار، عفونی و با هر استرسی که

به بدن وارد شود، امکان دارد مقاومت به اثر انسولین به وجود بیاید و نیاز به انسولین بالا برود.

انسولین عارضه ندارد

انسولین هیچ اثر منفی‌ روی کبد، کلیه و دیگر ارگان‌های حیاتی بدن ندارد.

مهم‌ترین عارضه‌ای که ممکن است در اثر مصرف آن ایجاد شود، افت قندخون است

که در صورت مصرف بیش از اندازه بروز می‌کند. از طرفی، چون بدن را از نظر

متابولیکی تنظیم می‌کند، ممکن است قدری باعث افزایش وزن شود.

آموزش به بیمارانی که انسولین مصرف می‌کنند، بسیار مهم است و این آموزش‌ها

در کلاس‌‌های دیابت که در بیشتر مراکز درمانی وجود دارد، به آنها داده می‌شود.

یک فرد دیابتی که انسولین تزریق می‌کند، باید بتواند میزان دریافت کربوهیدرات

روزانه را محاسبه و براساس آن دوز انسولینش را تنظیم کند.

فرض کنید بیماری به مهمانی جشن‌تولد دعوت می‌شود، ظهر انسولین تزریق کرده

و عصر قرار است با کیک و قهوه پذیرایی شود. او باید بتواند بر مبنای آموزشی که دیده،

حدس بزند مقدار قهوه و کیکی که قرار است بخورد چند گرم قند دارد و بر اساس آن

چقدر باید انسولین تزریق کند و این کار را قبل از صرف این خوراکی‌ها انجام دهد.

 

زمان و مکان تزریق انسولین

انسولین‌های رگولار را باید ۲۰ تا ۳۰ دقیقه قبل از صرف غذا تزریق کرد و

انسولین‌های مشابه انسولین و قلمی، همزمان با شروع غذا باید استفاده شوند.

بهتر است در هر وعده، انسولین در قسمت خاصی از بدن تزریق شود، مثلا اگر

بیمار صبح، روی بازوی راست تزریق می‌کند و شب روی بازوی چپ، تا مدتی همین روند

را ادامه دهد و بعد از سه تا شش ماه محل آن را عوض کند، چون میزان جذب از

هر طرف بدن فرق می‌کند و اگر این قاعده رعایت نشود، امکان دارد نوسانات قندخون را در پی داشته باشد.

 

از انسولین درست مراقبت کنیم

نگهداری انسولین بسیار مهم است. انسولین‌های رگولار تا زمانی که مصرف نشده ‌است

حتما باید در یخچال نگه ‌داشته شود، ولی بعد از شروع استفاده، در دمای محیط تا

یک ماه قابل استفاده‌ است و نیازی به یخچال ندارد. البته اگر آنها را در یخچال قرار دهید،

مشکلی پیش نمی‌آید. انسولین‌های قلمی را هم تا زمانی که مصرف نشده‌ است،

حتما باید در یخچال گذاشت و بعد از استفاده تا وقتی تمام شود که معمولا یک هفته

تا ده روز طول می‌کشد، می‌توان در دمای محیط قرار داد.

اگر قلم انسولین را که از آن استفاده شده، در معرض نور آفتاب قرار نگرفته و

در دمای محیط نگهداری شده باشد، تا یک ماه می‌توان مورد استفاده قرار داد،

ولی اگر هنوز مصرف نشده و قرار است حمل شود، باید در کیف حاوی یخ نگهداری شود.

بخصوص بیماران دیابتی که عارضه چشمی دارند.

این فوق‌تخصص غدد تاکید می‌کند: این بیماران حتما باید پس از تزریق،

غذا بخورند و آن را مثلا به یک ساعت بعد موکول نکنند،

چون باعث افت قندخون می‌شود و خطرناک خواهد بود.

آیا روزی می‌آید که نیاز به انسولین نباشد؟

احتمالش صفر نیست که روزی نیاز به انسولین برای بیمار دیابتی مرتفع شود،

ولی احتمال آن بسیار کم است، بویژه برای بیماران مبتلا به دیابت نوع یک ممکن نیست،

چون انسولین برای ادامه حیات آنها ضروری است.

روش تزریق انسولین

انسولین کدر و شیری رنگ را باید قبل از مصرف با برگرداندن آرام ویال و

غلطاندن آن بین دو دست کاملا مخلوط کنید.

بیمار باید یاد بگیرد که چگونه انسولین را با مقدار صحیح درون سرنگ بکشد و

همچنین ضمن استفاده از سرنگ، شرایط استریل را رعایت نماید که هنگام گذاشتن

سرپوش سوزن نکات ایمنی را رعایت کند و سرنگ های استفاده شده را

در یک ظرف پلاستیکی محکم بیندازد.

وسایلی که باید برای استفاده در منزل تهیه نمایید، شامل انسولین نسخه شده،

پنبه و سرنگ های مورد تأیید همراه با سوزن می باشد.

استفاده از الکل برای تمیز کردن پوست نیز توصیه می شود.

با یک دست محل تزریق را بکشید و ناحیه وسیعی را با

انگشتان بگیرید تا محل تزریق ثابت شود.

با دست دیگر سرنگ را مانند مداد بگیرید و سوزن را به طور عمودی وارد

پوست کنید و پیستون را تا آخر فشار دهید.

اگر قرار است دو نوع انسولین را در یک سرنگ مخلوط کنید، ابتدا باید انسولین

کریستال (بی رنگ و شفاف) را بکشید.