چه طوری دیکته شاگردهامون تقویت کنیم؟

اسم،فامیل:
این همان بازی قدیمی است با این تفاوت که ستون ها کمتر و صدای اول کلمه ی مورد نظر چاپ شده است.
روش مشارکتی:
هر گروه یک جمله را آماده کنند و به ترتیب برای کلیه دانشآموزان کلاس دیکته کنند.در گروه (سه یا چهار نفری) یکی از اعضا جمله را میگوید و دیگر اعضا مینویسند. یکی از اعضا نیز میتواند به عنوان ناظر درست نویسی جمله گروه را کنترل کند.
املای آبی:
با استفاده از بطریهای خالی سس یا قطره چکان یا آفتابه و آب. در این روش دانشآموزان به محیط حیاط برده میشوند و کلماتی را که معلم میگوید، آنها به وسیلهی آب و فشار قوطی روی زمین مینویسند.
روش توپی:
کلمات کلیدی یا مشکل را روی کاغذ نوشته و روی توپ میچسبانیم و هر بار توپ را به طرف یک دانشآموز پرتاب کرده، او پس از دیدن کلمه، جملهای را به تمام کلاس دیکته میگوید.
کلمهی گم شده:
چند کلمه را روی تابلو درست مینویسیم، یکی از دانشآموزان را از کلاس بیرون میفرستیم و سپس یکی از کلمهها را پاک میکنیم تا دانشآموز وقتی وارد کلاس شد حدس بزند کدام کلمه پاک شده است و آن را مجدداً بنویسد.
نوبت کیه؟:
در این روش بخشهای هر کلمه و یا ترکیبها را در کارتهایی نوشته و به دانشآموز داده میشود. آموزگار کلمهای را نام میبرد و هر دانشآموزی که کارتی را در دست دارد که میتواند آن کلمه را بسازد بیرون میآید و یکی دیگر از دانشآموزان آن کلمه را روی تخته مینویسد.
املای پای تخته، به روش مسابقه:
بین چند نفر اجرا شود که ابتدا تخته بین دو یا سه نفر تقسیم شود و کلمه یا جمله توسط معلم یا گروه به آنها گفته شود.