گیاهان در اصول طراحی فضای سبز حرف اول را می زنند و به عنوان مبنا و اساس و در واقع مصالح کار محسوب می شوند. منظور از ویژگی های معماری شناسی گیاهان این است که گیاهان با توجه به ویژگی های خاص خود(شکل و حجم انفرادی یا انبوه) به عنوان یک فرم معماری موثر در ساختن فضا سهیم می شوند. در این پروسه گیاهان می توانند به صورت دیوار، سقف و کف به کار روند. زمانی که گیاهان به صورت ردیفی یا انبوه کاشته می شوند، نقش دیواره را به خوبی ایفا می کنند. شاخه های پهن و انبوه بالای درختان می تواند گزینه مناسبی برای سقف باشد. بسیاری از آلاچیق ها با همین فرآیند شکل گرفته اند. گیاهان می توانند فضاها را به خوبی تعریف کنند و باعث تفکیک فضاها به صورت بصری شوند
نقش گیاهان در فضای سبز
از آنجا پس از پیاده کردن یک طرح، ممکن است تغییراتی در آن محوطه از نظر مکانی ایجاد شود، لذا باید یک طراح کلیه این عوامل و تغییرات را در نظر داشته باشد و محیط پس از ایجاد تغییرات نیز بتواند انسجام خود را حفظ نماید.
یکی از اصول طراحی فضای سبز پهنه بندی و تقسیم بندی مناسب برای درختان و گیاهان است. یعنی گیاهان و درختان طوری کاشته شوند که پس از رشد نیز همچنان محیط لازم را برای استقرار داشته باشند و آسیب نبینند. این کار نیز جزء پیش بینی های تغییرات محیط محسوب می شود. در واقع آینده نگری یکی از اصول طراحی فضای سبز است