امکان دسترسی به نما برای نگهداری، تعمیر و تعویض پروفیل های چوبی که دچار آسیب و صدمه شده اند، یکی از المان های کلیدی در انتخاب متریال پوشش خارجی ساختمان می باشد.
اگر دسترسی به نما به طور نسبی ساده و هزینه های نگهداری، معقول باشد بنابراین می توان از چوب در نما با هر درجه مقاومت و دوامی استفاده نمود اما اگر دسترسی به نما نسبتا کمتر باشد الزاما می بایست از چوب های بسیار با دوام که درجه ی مقاومت آنها بسیار بالا است استفاده نمود بنابراین حوزه ی انتخاب محدود خواهد شد.
چوب ماده ای طبیعی است که دارای رطوبت می باشد. یکی از خواص چوب امکان افزایش و کاهش رطوبت موجود در آن بسته به محیط اطراف خواهد بود. تغییرات ابعادی هر گونه ای از چوب متفاوت می باشد و در هنگام طراحی نمای ساختمان تمامی این تغییرات در ابعاد محاسبه خواهد شد.
تغییر دما و رطوبت محیط منجر به انقباض و انبساط چوب نما خواهد گردید. رطوبت موجود در چوب نما از حدود 12 درصد در تابستان تا 20 درصد در زمستان بعد از برف یا باران سنگین نوسان خواهد داشت.
بیشتر انقباضات و انبساطات چوب در راستای رگه ها اتفاق نخواهد افتاد بلکه در جهت عمود به آنها می باشد. با توجه به تغییر ابعادی چوب به طور ناچیز، باید حتما این نکته را در نظر داشت که قبل از انتخاب گونه ی چوب برای نما با کارشناسان با تجربه در این زمنیه مشاوره گردد. با برخورداری از سالها تجربه در زمینه ی تامین، اجرا و نصب چوب های تخصصی ساختمان در زمینه های مختلف از قبیل نما، پارکت، دکینگ، پنل های سازه ای، خانه های تمام چوب، مبلمان فضای باز، سونا، ملبمان و المان های شهری پیشرو و پرچم دار این صنعت لوکس بوده است.
اگر از چوب هایی که ذاتا از مقاومت پایین تری برخوردار هستند برای چوب نما استفاده می نمایید، توصیه می شود از چوب های فرآوری شده باشند تا برای کاربرد در این زمینه مناسب گردند و طول عمر مفید آنها افزایش یابد.
مطابق با استاندارد BS EN 350 توصیه می شود از بخش درون چوب (Heartwood) درخت برای چوب نما استفاده گردد. بخش برون چوب (Sapwood) تمام گونه های چوب دارای دوام و استحکام مورد نیاز نمی باشد بنابراین تنها از بخش درون چوب برای نما مورد استفاده قرار می گیرد.
چوب هایی که مناسب برای نما می باشد شامل موارد زیر می باشد :