نگهداری از کودکان

نگهداری از کودکان به چه معناست؟

نگهدار کودک یا مادریار برای نگهداری از نوزادان رده سنی  زیر یک سال فعالیت می کند .

کودک زیر یک سال به کسی نیازمند است که مانند مادر از او مراقبت نماید .

که رنج سنی مادر از 35 تا 45 می باشد.نگهدار کودک می تواند شما را در مسائل مربوط

به خانه ازجمله درست کردن غذا،گردگیری خانه و خرید های منزل کمک کند.

مادریار تمام کارهایی که برای کودک شما انجام می دهد به صورت تجربی بوده و دارای مدرک خاصی نمی باشد.

انتخاب کودکیار بنا به نیاز خانواده مشخص می گردد .

خانواده ها ابتدا باید مطالعات دقیقی درباره نیاز هایشان انجام دهند و پس از سبک سنگینی

با موسسات خدماتی تماس بگیرند و درخواست مادریار نمایند.

سپس با توجه به شرایط و ملاک های خانواده ها و کودکانشان برای آن ها مادریار های فیلتر شده

فرستاده می شوند.چنانچه خانواده ها و کودکانشان بتوانند با مادریار خو بگیرند از آن زمان مادریار می تواند

کار نگهداری خود را شروع کند. اگر از مادریار خود راضی هستید سعی کنید او را از دست ندهید

زیرا کودکان کم سن و سال به همین آسانی با کسی خو نمی گیرند، پس از دست دادن مادریارهایشان

می تواند آسیب بزرگی به آن ها وارد نماید.

 

ویژگی‌های نگهدار کودک

همانطور که گفته شد نگهدار کودک یا مادریار فرایند نگهداری را بنا به تجربه ی قبلی از نگهداری کودک خود یاد گرفته اند.

پس آموزش یا مدرک تخصصی در این زمینه ندارند و نباید انتظار پرستاران یا مراقبان کودک در خصوص مسائل پزشکی را از آن ها

داشت.نگهدار کودک به فرزندی که نگهداری می کند همانند مادر محبت می کند و سعی می کند او را همیشه

در ایده ال ترین شرایط نگهدای کند.او باید بی قراری های کودک را علت یابی کند.آن ها در هر شرایطی حامی کودک هستند

و باید توانایی خود انگیزشی داشته باشند چون ممکن است نگهداری کودک ساعت ها در روز به طول بینجامد و کسی نباشد

که روی شانه های مادریار بزند و از او تشکر کند ،او باید به قدری عاشق کودک باشد که با هر لبخند کودک انگیزه بگیرد و

تلاش در افزون کردن آن کند.مادریار باید توانایی مدیریت بحران را داشته باشد چون صدمه و آسیب های احتمالی در کودکان

امری طبیعی است و مادریار باید در مواقع ضروری بهترین تصمیم گیری ها را انجام دهد  و تا حد امکان از پیش آمدن

اتفاق جلوگیری کند.او باید مسئولیت پذیر بوده و به اینکه کسی بالا سر او ایستاده یا نه توجه نکند بلکه خدا را ناظر بر اعمال ببیند

و از کودک دیگران به مانند فرزند خود نگهداری کند.

 

بازی و تفریح کودکان

هر گونه فعالیتی که برای تفریح و سرگرمی ، و بدون توجه به نتیجه نهایی، صورت می گیرد را بازی می گویند.

عوامل مختلفی از جمله سن،جنس و محیطی که کودکان در آن رشد پیدا می کنند

در نوع بازی های آنان تاثیر می گذارد.برای مثال کودک از همان بدو تولد به ضربه زدن و حرکت دست ها و

همچنین درآردن صداهای مختلف علاقه دارد.حال چه بهتر است که مادریاری که خود فرزندی را بزرگ کرده و

در این زمینه تجربه دارد،بازی های کودک را بشناسد و آن هایی را که در راستای افزایش مهارت های کودک است

تقویت کند.کودک با بازی کردن و تفریح انرژیش را تخلیه می کند و به فردی که بتواند پا به پای

او بازی کند تا خسته شود نیازمند است.

 

تقویت مهارت ارتباطی کودک

همه ما از اینکه فرزندمان خوش زبان و دارای ارتباطات قوی باشد لذت می بریم.همانطور که می دانید داشتن فن بیان

تاثیر زیادی در آینده و موفقیت فرزندانمان ایفا می کند پس چه بهتر که از همان کودکی روی این مهارت

تمرکز کنیم.مادریار کودک طبق تجاربی که از پیش کسب کرده می داند که باید به کودک خود فرصت

صحبت کردن بدهد و وقتی از او سوالی می پرسد به او فرصت فکر کردن و جواب دادن بدهد نه اینکه

میان کلامش بیاید یا مرتب به اصلاح اشتباهات کودکش بپردازد.اصلاح مداوم تلفظ کلمات در کودکان نه

تنها به فن بیان او کمک نمی کند بلکه نتیجه ای بلعکس می دهد و از علاقه کودکان به حرف زدن کم می کند.

برای تقویت این مهارت می تواند قصه یا هر مطلب دیگری را برای کودک خود تعریف کنید و

بعد از اتمام آن خواستار گفتن خلاصه مطلب توسط کودک باشید و

تا انتها به حرف های کودک گوش دهید و در آخر دانسته های او را تکمیل کنید.

 

ایجاد حس مسئولیت پذیری در کودک

همه ما از اینکه فرزندمان خوش زبان و دارای ارتباطات قوی باشد لذت می بریم.همانطور که می دانید

داشتن فن بیان تاثیر زیادی در آینده و موفقیت فرزندانمان ایفا می کند پس چه بهتر که از همان کودکی روی

این مهارت تمرکز کنیم.مادریار کودک طبق تجاربی که از پیش کسب کرده می داند که باید به کودک خود فرصت

صحبت کردن بدهد و وقتی از او سوالی می پرسد به او فرصت فکر کردن و جواب دادن بدهد نه اینکه میان کلامش

بیاید یا مرتب به اصلاح اشتباهات کودکش بپردازد.اصلاح مداوم تلفظ کلمات در کودکان نه تنها به فن بیان او کمک نمی کند

بلکه نتیجه ای بلعکس می دهد و از علاقه کودکان به حرف زدن کم می کند.

برای تقویت این مهارت می تواند قصه یا هر مطلب دیگری را برای کودک خود تعریف کنید و

بعد از اتمام آن خواستار گفتن خلاصه مطلب توسط کودک باشید و تا انتها به حرف های کودک گوش دهید

و در آخر دانسته های او را تکمیل کنید.