در روش کول گذاری و طوقه چینی چاه فاضلاب، کول هایی از سیمان درست میکنن و
کول ها رو طوری میذارن که دور چاه رو کاملا بپوشونه. کول های گذاشته شده با
افزایش استحکام بدنه چاه، از ریزش چاه جلوگیری میکنن، با این کار علاوه بر
افزایش عمر چاه، چاه فرسوده مثل روز اول کارایی داره.
البته از کول ها در ساختن قنات نیز استفاده میکنن، به این صورت که
تونل های قنات رو با کول محکم میکنن.
خونه هایی که عمر چاه اونا بیشتر از ۳۰ سال هست، هر لحظه ممکنه ریزش کنن.
دو حالت برای چاه های قدیمی وجود داره، یا چاه کمی از میله خودش رو از دست داده و
میشه چاه رو کول گذاری کرد و یا خیلی ریزش کرده و کاملا خراب شده، در اینصورت باید
چاه رو پر کرد و بجای اون چاه دیگه ای حفر کرد. چاه هایی رو که میشه ترمیم کرد افراد فنی کار
با تخلیه چاه و کول گذاری، چاه رو بازسازی میکنن.
در حالت کلی استفاده از کول داخل چاه مناسبه و منفعت های زیادی داره، چون علاوه بر
جلوگیری از ریزش خاک، از ورود خاک به داخل آب جلوگیری میکنه.
کول ها معمولا بتنی هستن و بسته به نوع چاه، دو نوع کول داریم:
قطر کول های استاندارد بطور معمول ۶۰، ۷۰، ۸۰، ۹۰ و ۱۰۰ سانتی متره که با ارتفاع ۲۵ سانتی متر،
قطر هرطرف بتنی کول ۵ سانتی متر هست. هر ۴ تا قالب کول برابر ۱ متره که با توجه
به چاه حفر شده، توسط مقنی استفاده میشه.
میشه با تسمه ی عدل بندی فنری کول ها رو تقویت کرد که در صورت ترک برداشتن یا
آسیب دیدن با خاصیت فنری تا زمان تخلیه شکل خودش رو حفظ کنه.
استفاده از کول های دارای تسمه بیشتر توصیه میشه، چون قیمت کول میلگرد بالاتره و
به صرفه نیست. همچنین زمان زیادی صرف خمکاری میلگرد و بستن دو سر اون برای گذاشتن توی قالب میشه.
برای کول گذاری دهانه چاه رو باز میکنن و کول ها رو یکی یکی داخل چاه میذارن.
این کار رو از پایین تا بالا انجام میشه. کول ها مثل ستون برای چاه، از چاه در برابر ریزش محافظت میکنن.
با ساختن ستون استحکام ستون بیشتر میشه.