آیا میدانید نحوه باندپیچی هر عضو متفاوت بوده و برای
جلوگیری از باز شدن بانداژ نیاز به آموزش و مهارت لازم دارید؟
از یک باند کناربافت ۵/۷ سانتیمتری استفاده کنید. ابتدای
باند را روی مچ دست قرار داده و ۲ بار دور مچ بچرخانید
تا سر باند ثابت بماند. باند را از پایین به بالا به طرف آرنج
به صورت اریب به طوری که هر دور باند دوسوم از دور
قبلی را بپوشاند، ببندید. در انتها باند را در بالای ساعد با
چسب یا سنجاق ثابت کنید. بانداژ ساق پا نیز به همین روش است.
توجه
بانداژ باید به صورت اریب بسته شود. پیچش حلقوی باند به دور
عضو میتواند عروق خونی را مسدود کند. اگر باند را از بالا
به پایین عضو ببندید بانداژ شل و پانسمان در معرض عوامل
میکروبی قرار خواهد گرفت، بنابراین همیشه باند پیچی را از
قسمت باریکتر عضو شروع کنید.
بانداژ آرنج
از یک باند کنار بافت ۷.۵ سانتیمتری استفاده کنید. آرنج را
خم نموده و در وضعیت مناسب حال خود قرار دهید. ابتدای باند
را روی آرنج قرار داده و ۲ بار دور آرنج بچرخانید تا سر باند
ثابت بماند. ادامه باند را یک دور به صورت اریب به دور بازو
بپیچانید. سپس باند را از روی آرنج رد کرده و یک دور اریب
به دور ساعد بپیچانید. این روش را تا زمانی که سطح پانسمان
پوشیده شود ادامه دهید. در آخر انتهای باند را بالای بازو ثابت
کنید. بانداژ زانو نیز به همین روش بسته میشود با این تفاوت که
سایز باند زانو باید ۱۰ یا ۱۵ سانتی متری باشد.
بانداژ کف دست
از یک باند کنار بافت ۵ سانتیمتری استفاده کنید. ابتدا سر باند را
زیر یا روی مچ دست قرار دهید و ۲ بار دور مچ بچرخانید تا
سر باند ثابت بماند. ادامه باند را از روی دست به طرف انگشت کوچک
و سپس زیر انگشتان برده و از بین ۲ انگشت شست و سبابه رد کنید.
بعد آن را از روی دست به صورت اریب به بالا برده و دور مچ دست
بچرخانید. به این کار ادامه دهید تا پانسمان به خوبی پوشانده شود.
در آخر انتهای باند را روی مچ ثابت کنید. بانداژ کف پا نیز
به همین روش است.
بانداژ جداگانه انگشتان دست
از یک باند کنار بافت ۲.۵ سانتیمتری استفاده کنید. ابتدا سر باند را
زیر مچ قرار داده و ۲ بار دور مچ بچرخانید تا سر باند ثابت بماند.
ادامه باند را از روی دست عبور داده و به سمت نوک انگشت مورد
نظر حرکت دهید. باند را از نوک انگشت به سمت پایین انگشت به
صورت اریب بانداژ کرده و در ادامه باند را مجدد از روی دست
عبور دهید و در قسمت مچ ثابت کنید. بانداژ انگشتان پا نیز به همین روش است.
منبع :بیتوته
مهمترین علامت آپاندیسیت درد کولیکی ( انقباض و گرفتگی )
در اطراف ناف است.
بیشتر افراد تصور میکنند که آپاندیسیت دیگر آنقدر ها هم شایع نیست.
برخی نیز تصور میکنند که آنتی بیوتیکها میتوانند آن را درمان کنند.
اما در واقع آپاندیسیت هنوز هم مشکل شایعی است و تنها با جراحی
درمان میشود و آنتی بیوتیکها نیز در بهبودی فرد بیمار، پس از
جراحی نقش دارند.
در قسمت پایینی شکم، در سمت راست، یک عضو لولهای شکل
و توخالی از رودهی بزرگ منشعب شده است. پیشتر تصور میکردند
که این عضو در بدن هیچ کاری انجام نمیدهد اما امروزه دانشمندان
عملکردهایی را برای آن بیان میکنند. گرچه دانشمندان در مورد
عملکرد آپاندیس مطمئن نیستند اما به نظر میرسد نبود کامل آن نیز
اختلال خاصی در سلامت بدن ایجاد نمیکند.
از سلولهای دیواره آپاندیس مایع مخاطیای ترشح میشود که به رودهی
بزرگ میریزد و داخل این لولهی توخالی را تمیز نگه میدارد.
انسداد مجرای آپاندیس منجر به آپاندیسیت میشود زیرا مایع مخاطی در
درون مجرای آپاندیس محبوس میشود و باکتریهایی که به صورت طبیعی
در آنجا زندگی میکنند به سرعت تکثیر میشوند در نتیجه آپاندیس
متورم شده و عفونی میشود.
علت انسداد مجرای آپاندیس ممکن است این موارد باشند:
* به وسیله مواد مدفوعی، انگلها و یا رشد بیش از حد سلولهای دهانهی آپاندیس.
* بزرگ شدن بافت لنفاوی دیواره آپاندیس در اثر عفونت در دستگاه گوارش یا در نقاط دیگر بدن.
* بیماریهای التهابی روده مانند کرون و کولیت اولسروز.
* وارد شدن آسیب و تروما به شکم.
آپاندیس متورمی که پر از مایع و چرک است ممکن است خونرسانی
را متوقف کند. با توقف خونرسانی دیوارهی آپاندیس ضعیف میشود
و برخی اوقات پاره میشود. با سوراخ شدن آپاندیس چرک منتشر میشود
و ممکن است حفرهی شکم را عفونی کند و یا آبسهی شکمی ایجاد کند.
در برخی بیماران مانند بچهها، سیر ایجاد آن سریع است و از زمان
ایجاد درد و سوراخ شدن آپاندیسیت چند ساعت بیشتر طول نمیکشد.
تشخیص بیماری در افراد مسن و زنان باردار نیز مشکلتر است.
چه کسی دچار آپاندیسیت میشود؟
آپاندیسیت میتواند در هر سنی ایجاد شود ولی در بالغین جوان شایعتر است.
به نظر میرسد که آپاندیسیت خود به خود و بدون علت مساعد کنندهی
خاصی رخ میدهد.
علائم آپاندیسیت کدامند؟
جزئیات درد شکمی در تشخیص آپاندیسیت بسیار کمک کننده است.
درد ناگهانی شکم معمولا اولین علامت است. درد ممکن است در
قسمت پایینی شکم در سمت راست باشد اما ممکن است درد به
صورت ناراحتی مبهمی در وسط شکم احساس شود و سپس به سمت
راست و پایین منتقل شود. درد احتمالا طوری است که فرد قبلا تجربهی
چنین دردی را نداشته است، ظرف چند ساعت بدتر میشود و با راه
رفتن، نفس کشیدن و سرفه یا عطسه بیشتر میشود.
تب خفیف و تورم شکمی نیز ممکن است وجود داشته باشند. البته هر دردی
در شکم نشانهی آپاندیسیت نیست اما شما باید هر درد شکمی را که ادامه
پیدا میکند و مخصوصا اگر همراه با از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ
و تب باشد جدی بگیرید و به پزشک مراجعه کنید. تا زمانی که پزشک
مشکل شما را تشخیص نداده باید از هر گونه خوددرمانی مانند مصرف
مسهلها یا انجام تنقیه اکیدا خودداری کنید. علایم آپاندیسیت متغیر و
متفاوتند و میتوانند علایم بیماریهایی مانند انسداد روده، بیماریهای
التهابی روده، بیماری التهابی لگن و سایر بیماریهای زنان، یبوست و
برخی بیماریهای دیگر را تقلید کنند.
اگر پزشک مشکلی در قلب یا جریان خون جنین احساس کند، برای بررسی
دقیقتر و تشخیص مشکل، ممکن است سونوگرافی داپلر تجویز کند. پزشک
میتواند به وسیلۀ سونوگرافی داپلر، جریان خون جنین را با دقت بررسی
کند و هر نوع مشکل قلبی و عروقی را در جنین تشخیص دهد. همچنین در
صورت وجود مواردی مثل دو یا چندقلویی، رشد غیرطبیعی جنین، بررسی
عملکرد جفت، تولید آنتیبادی rh منفی در خون مادر، سابقۀ سقط جنین یا از
دست دادن نوزاد در بدو تولد نیز ممکن است درخواست سونوگرافی داپلر
داده شود.
اکوکاردیوگرافی قلب: در سونوگرافی معمول دورۀ بارداری که در سه ماهۀ
دوم بارداری انجام میشود، پزشک ممکن است احتمال وجود مشکل در قلب
جنین را تشخیص دهد. در این صورت انجام اکوی قلب جنین تجویز میشود.
در این سونوگرافی، جریان خون در سرخرگها و سیاهرگهای جنین به طور
دقیق بررسی میشود. همچنین در اکوی قلب، مشکلات قلبی جنین مثل وجود
حفره در قلب و مشکل در شریانهای خونی قابل تشخیص است.
آزمایش پروفایل بیوفیزیکال: این آزمون در اواخر بارداری انجام میشود.
در این آزمون سلامت کلی جنین و حرکات او مورد بررسی قرار می گیرد.
در بارداریهای پرخطر نظیر از دست رفتن بارداریهای قبلی در نیمۀ دوم
بارداری، وجود فشار خون بالا، دیابت، عدم رشد جنین در داخل رحم یا
مواردی که زایمان به تأخیر افتاده است یا با تشخیص پزشک ممکن است
آزمایش پروفایل بیوفیزیکال برای شما تجویز شود. این آزمایش شامل
سونوگرافی و تست بدون استرس است. در سونوگرافی مربوطه، وضعیت
تنفسی، ماهیچهها و حرکت جنین بررسی و حجم مایع آمنیوتیک اندازهگیری
میشود.
سونوگرافی سهبعدی و چهاربعدی: در سونوگرافی سهبعدی، شما میتوانید
یک تصویر سهبعدی از جنین مشاهده کنید و در نهایت عکسی از او را دریافت
کنید و در سونوگرافی چهاربعدی، با کنار هم قرار دادن عکسها یک فیلم از
حرکات جنین در اختیار شما قرار میگیرد. اسکن سهبعدی و چهاربعدی به
اندازۀ سونوگرافی معمولی امن است. با این حال، انجام آنها صرفاً برای داشتن
عکس یا فیلمی از جنین توصیه نمیشود. با انجام این کار، شما جنینتان را
در معرض سونوگرافیهای غیرضروری قرار میدهید. همینطور استفاده
از امواج فراصوت برای مدت زمانی بین ۴۵ دقیقه تا یک ساعت، طولانیتر
از محدودیتهای ایمنی است و توصیه نمیشود. با این حال، این نوع سونوگرافیها
اطلاعات بیشتری در مورد تشخیص ناهنجاریها در اختیار پزشک میگذارد.
از آنجا که این نوع سونوگرافی جزئیات بیشتری را از زوایای مختلف نشان میدهد،
در تشخیصها به پزشکان کمک میکند تا برای برنامهریزیهای
بعد از تولد تصمیم بگیرند.
در صورتی که متوجه بوی بدی از بالش پر یا لحاف پر شدید،
می توانید بالش و لحاف پر خود را در معرض هوای آزاد و نور
خورشید قرار دهید و با زدن ضربه به آن هم حالت یکنواختی پر
در داخلشان را حفظ کنید و هم رطوبت اضافه ای اگر بین پرها
وجود داشته باشد خشک خواهد شد. پیشنهاد اول ما برای تمیز کردن
بالش های پر خشک شویی (dry cleaning) می باشد.
خورشید قرار دهید و با زدن ضربه به آن هم حالت یکنواختی پر در
داخلشان را حفظ کنید و هم رطوبت اضافه ای اگر بین پرها وجود
داشته باشد خشک خواهد شد. پیشنهاد اول ما برای تمیز کردن بالش های
پر خشک شویی (dry cleaning) می باشد.
در صورتی که مایل به شستشوی بالش پر هستید در این حالت می توانید
بالش های پر را در ماشین لباس شویی خود بشویید فقط باید این کار
با مراقبت و دقت بیشتری انجام گیرد. به خاطر داشته باشید قبل از
شستشوی بالش آن ها را به دقت بررسی کنید تا مبادا روکش یا رویه
آن ها سوراخ و یا آسیب دیده باشد. در این صورت باید ابتدا آن ها
را ترمیم کنید.
برای شستشو بهتر است دو بالش را همزمان در ماشین لباسشویی قرار
دهید تا بالانس ماشین بهتر حفظ شود. از آب سرد و مواد شوینده خیلی
ملایم استفاده کنید و هیچگاه از سفید کننده یا نرم کننده استفاده نکنید
چون این مواد باعث خراب شدن پر می شوند.
پس از اتمام شستشو بالش ها را درآورده و با ملایمت تمام آب اضافی
آن را کامل بگیرید. ممکن است در این مرحله احساس کنید که بالش شما
کمی بوی آب موندگی گرفته است که این طبیعی است و بعداز خشک
شدن کامل این بو از بین خواهد رفت. بالش ها پس از شستشو باید در
خشک کن قرار گیرد. خشک کردن باید کامل و دقیق انجام شود.
معمولا دو یا سه بار عمل خشک کردن لازم است و پس از هر بار خشک
کردن باید بالش ها را خارج کرده با ضربه زدن به آن از گلوله شدن پر
جلوگیری کنید. اگر پس از اتمام مرحله خشک کردن اخساس کردید بالش
شما کامل خشک نشده است آن را به مدت دو الی سه ساعت در معرض
تابش مستقیم آفتاب قرار دهید.
آفت کش ها : شرات را نابود می کنند
جونده کش ها : شامل موش و دیگر پستانداران می شوند
این دو گروه می توانند سلامت انسان ها و دیگر موجودات را به خطر بیاندازند .
با استفاده از آفت کش ها حیوانات خانگی یا کودک با دیدن آن ممکن است
با سم آفت کش در تماس بوده و آن را تنفس کند و همین کار باعث می شود
که مواد سمی وارد ریه آنها شود و همچنین اغلب بخاطر استفاده از
جونده کش ها سگ و گربه و حتی کودک با دیدن آن فکر میکنند که آن ماده
خوراکی است و مقداری از آن را می خورند .
در ابتدا باید میزان سمی بودن یک ماده و میزان اثر گذاری آن اطلاع داشته
باشیم چرا که این محصولات هم سرطان زا هستند و هم مسموم کننده هستند .
شما باید آسیب هایی که ممکن است که به شما و افراد در خانه وارد شود
را به حداقل برسانید . همان طور که می دانید تماس ، تنفس ، خوردن این
مواد منجر به آسیب های جدی می شود . این مواد از طریق پوست ، ریه ،
چشم و دهان وارد بدن شما می شود . و از همه مهم تر و راه انتقال سریع تر
برخورد این مواد با پوست شماست . مواد چه به حالت پودر باشند و چه به
حالت بخار باشند همیشه باید دستکش بپوشید و این نکته را هیچ وقت
فراموش نکنید . استفاده از شلوار بلند ، لباس آستین دار ، پوشیدن جوراب
و کفش ، دستکش های مخصوص از جمله موارد مهمی است که باید رعایت کنید .
نکته مهم :
همیشه دستور العمل های روی سم ها و آفت کش ها را مطالعه کنید .
روی تمامی این محصولات علاوه بر دستور العمل استفاده از مواد نکته های
پیشگیرانه نیز نوشته شده که خواندن و رعایت کردن آنها واجب است .
بر روی محصولاتی که درصد سم و خطر آنها زیاد است از کلمات خاصی
استفاده می کنند . مثلا:
“احتیاط” احتمال خطر
“هشدار” خطر بیشتر
“خطر” محصولات خطرناک و عوارض بیشتر