هومینو، کارشناس آنلاین خدمات خانگی و اداری

سامانه و اپلیکیشن درخواست خدمات خانگی و اداری

هومینو، کارشناس آنلاین خدمات خانگی و اداری

سامانه و اپلیکیشن درخواست خدمات خانگی و اداری

بهترین راه برای تمیز کردن آب آکواریوم


اگر آب آکواریوم برای مدتی تمیز نگردد مشخص است که تبدیل به یک آب پر از بیماری و میکروب میگردد
پس بهتر است هر هفته یک بار آب آکواریوم را تمیز نمایید.

بهترین راه و روش برای تمیز کردن آکواریوم

معمولا، ما باید ماهی خود را در یک منطقه با تهویه ی مناسبی از اتاق قرار دهیم آب تمامی آکواریوم موادی ک
بر روی دیواره آکواریوم هستند را در خود حل میکند و میبرد علاوه بر این، ماهی ها نیز کمی محیط
خود را کثیف می سازند. با این حال ، مهم است که آکواریوم تمیز باشد.  به طور کلی، ماهی ها
حیوانات خانگی هستند، که احتیاج به نگهداری و مراقبت زیادی ندارندآنها فقط نیاز به
کمی غذا، آب پاک و اکسیژن دارند ماهی های خود را سالم و آرام نگه دارید آیا شما آماده یادگیری چگونگی
حفظ ماهی خود در یک محیط تمیز و سالم هستید؟ پس، به ادامه ی مطلب توجه کنید .تمیز کردن آکواریوم
تمیز کردن آکواریوم

روش هایی برای تمیز کردن آب آکورایوم

برای تمیز کردن آکواریوم چه چیزی نیاز دارید؟

برای شروع، مهم این است که قبل از شروع ،همه چیز را آماده کنید، از جمله حوله، زیرا احتمالا
در هنگام تمیز کردن آکواریم مقداری آب از آن خارج خواهد شد به خاطر داشته باشید که اولویت
شما باید باعث کمترین تاثیر بر روی ماهی شود. به همین دلیل آب باید کم کم از آکواریم خارج شود
حالا ، اینها موادی هستند که باید برای شروع پاکسازی آنها را داشته باشید:
باز هم، می خواهیم به شما یادآوری کنیم که باید بسیار مراقب باشید که ماهی ها را مضطرب و آشفته نکنید تا به آنها آسیب نرسد .

آب آکورایوم را چگونه تمیز کنیم ؟

مراحل تمیز کردن آکواریوم:

۱. حوله تمیز را ،در اطراف آکواریوم خود قرار دهید تا آبی که از اکواریم به بیرون ریخته میشود را در
خود جذب کند اگر یک حوله کافی نباشد، حوله های بیشتری را در اطراف آن قرار دهید.
۲. با دقت، تمام وسایل تزئینی داخل آکواریم را بردارید و آنها را با کمک یک اسفنج و آب جاری گرم،
تمیز کنید اطمینان حاصل کنید ،که تمامی جلبک هایی را که ممکن است در آکواریم
تشکیل شده باشند، را پاک کرده باشید.
۳. از پاک کننده های خارجی ساینده و سوزش آور استفاده نکنید ،زیرا آنها در داخل وسایل تزئینی
آکواریوم ته نشین میشوند وممکن است به ماهی شما آسیب برسانند از طرفی مواد شیمیایی موجود ،
در مواد شوینده برای ماهیان شما سم هستند.
۴. شیشه ی داخلی آکواریوم را با استفاده از وسیله ی زداینده ی جلبک تمیز کنید ؛ حرکات صعودی و
نزولی را به آرامی انجام دهید برای این کار ابتدا از قسمت سفت و زبر اسکرابر و سپس قسمت صاف
آن را استفاده کنید .

تمیز کردن آب آکواریم و شیشه آکواریوم

۵. از یک توری برای جمع آوری جرم ها و کثیفی هایی که به سطح آب آمده اند ،استفاده کنید
بعد از آن، بخشی از آب را با سیفون خارج کنید .کوچکترین انتهای سیفون را داخل آکواریوم و
وسیع ترین بخش ،را داخل سطل خالی قرار دهید . حرکات ملایم ،اما سریع را با سیفون
داخل آکواریوم انجام دهید ،تا آب شروع به بیرون آمدن از آن کند.
اگر به آن دسترسی دارید، می توانید از یک پمپ کوچک نیز استفاده کنید که کار را ساده تر می کند
؛سیفون را بر روی سنگریزه هایی که کثیف است، قرار دهید تا بخشی از کثیفی آن را از بین ببرد
مراقب باشید که هیچ سنگی را که بتواند در سیفون گیر کند توسط سیفون مکیده نشود.
 هنگامی که شما ۱۵ یا ۲۰٪ از کل آب موجود در آکواریوم را دارید، سیفون را برداریدشما
مجبور نیستید تمام سنگ های در آکواریوم را تمیز کنید، فقط چند بخش از آن را تمیز کنید .
۶.دوباره وسایل تزئینی تمیز را وارد کنید و آب تمیز را از شیر آب به آکواریوم اضافه کنید تا
پر کردن مخزن با تهویه آب تکمیل شود هنگام ریختن در آب آکواریم ، مراقب باشید که آن را به آرامی و
از یک گوشه انجام دهید، تا باعث مضطرب کردن و اذیت ماهی ها نشود.

نکات و توصیه های تمیز کردن آب آکواریوم

توصیه هایی برای تمیز کردن آکواریوم

آکواریوم را حداقل یکبار در ماه بشویید.
از سفید کننده یاهر نوع صابونی استفاده نکنید، زیرا ممکن است ماهی را مسموم کنید.
اگر جلبک هایی را مشاهده کردید که درحال رشد در آکواریوم هستند، لازم است فورا آن را تمیز کنید.
از ظروف تمیز و به صورت انحصاری فقط برای آکواریوم خود استفاده کنید در غیر این صورت، ممکن است
باکتری هایی را که می توانند به ماهیان شما آسیب برسانند، از طریق ظروف متفرقه وارد اکواریوم شوند.
ماهی هایی معروف به “لجن خوار ” (مانند گربه ماهی کوچک) وجود دارد که می تواند آلودگی هایی که
در آب شنا می کنند، را بخورند قبل از استفاده آنها، اطمینان حاصل کنید که آنها با ماهی هایی که
در آکواریوم شما هستند، سازگار هستند.

آموزش ساخت باغ شیشه ای یا تراریوم

برای تهیه تراریوم، گیاهانی باید انتخاب شوند که علاوه بر دارا بودن شاخ و برگ زیبا، رشد کندی داشته باشند.

همچنین توانایی تحمل رطوبت زیاد هوا و خاک، و نور کم را هم داشته باشند. ما در تراریوم گیاهانی
را می توانیم پرورش دهیم که به درجه رطوبت بالایی،نیاز دارند. که در غیر اینصورت در هوای خشک
خانه این گیاهان از بین می روند.

 

مرحلۀ اول:

 
ظرف مورد نظر ار انتخاب کرده، آنرا تمیز و خشک می کنیم. یک لایه سنگریزه داخل ظرف می ریزیم.
سعی می کنیم مقدار بیشتری از سنگریزه ها به یک سمت دیواره ظرف متمایل باشند.
این کار به زهکشی بهتر کمک می کند.
زهکشی مناسب ضروری است برای اینکه مطمئن شویم که خاک بیش از حد اشباع نشود که باعث شود
ریشه پوسیده شود و گیاه شما از بین برود. میزان مواد زهکشی بستگی به اندازه و شکل ظرف دارد.
با توجه به اندازۀ ظرف شما می توانید که لایه ۱ اینچی از مواد را در ته ظرف پخش کنید، بطوریکه
تمام ظرف را بپوشاند. (کوچکترین حالت) برای ظرفهای عمیق یا بزرگ حتی لایه ای تا ۳ اینچ نیز ممکن است
مورد استفاه قرار بگیرد.گاهی قبل از لایه سنگریزه، لایه نازکی از خزه در ته ظرف قرار می دهند.

 

مرحلۀ دوم:

 

برای جذب بوهای ناخوشایندی که موقع آبیاری ایجاد می شود و جلوگیری از رشد قارچها لایه نازکی از زغال
روی لایه سنگریزه های می ریزیم.

 

مرحلۀ سوم:

 

قراردادن یک لایه مواد غیر طبیعی روی زهکش لایه ای را ایجاد می کند که از فرو نشستن خاک و
از بین رفتن توانایی آن برای زهکشی جلوگیری می کند. مواردی مثل پارچه های پرده ای
فایبر گلاس، جورابهای زنانه نایلونی یا پرده دور انداختنی، موارد خوبی هستند. چون دارای خلل
و فرج کافی برای عبور آب هستند که هم خاک و ذرات را نگه می دارند و هم زود فاسد نمی شوند.
گاهی از خزه اسفاگنوم نیز به این منظور استفاده می شود.

مرحلۀ چهارم:

 

به مقدار کافی خاکی تمیز و استرلیزه شده که تقریباً ۵/۱ تا ۴/۱ حجم ظرف را پر می کند، اضافه می کنیم.
برای دادن جلوه بیشتر به تراریوم، خاک را بطور مسطح در ظرف نمی ریزیم، بلکه آن را شیبدار و تپه
مانند می ریزیم تا گیاهان در سطوح مختلف قرار گیرند. خاک را از پشت به سمت جلو شیبدار کنید.
معمولاً اختلاف سطح بین خاک جلو و خاک عقب ۱ تا ۲/۱ اینچ می باشد. اگر چه، اگر تراریوم دایره ای است،
شما می توانید سطح صافی را برای کشت داشته باشید.
می توان از خاکهای گلدانی بسته بندی شده که استرلیزه هم هستند استفاده کرد یا اینکه از مخلوط
خاک باغچه و پیت ماس محیط کشت را تهیه کرد.خاک باید نرم، دارای زهکشی خوب و بدون کود باشد.
برای تراریوم نواحی گرمسیری با گیاهان شاخ و برگدار، یک قسمت خاک، یک قسمت پیت ماس و یک
قسمت پرلیت استفاده کنید. اگر شما می خواهید یک باغ کاکتوس ایجاد کنید از خاک زبر که از
یک قسمت خاک و یک قسمت شن تشکیل شده است استفاده کنید.

 

برای از بین بردن عوامل بیماری زا در خاک تهیه شده می توان به روش زیر عمل کرد:
 
ابتدا خاک را مرطوب کرده و در سینی بزرگ پهن کنید. سپس آنرا تحت دمای ۲۰۰ درجه فارنهایت
به مدت ۲۰ دقیقه قرار دهید. هر ۵ دقیقه یکبار نیز خاک را به هم بزنید. به این ترتیب خاک استرلیزه خواهد شد.
خاک را قبل از استفاده مورد آزمایش قرار دهید، به این صورت که آنرا با دست فشار دهید، اگر به راحتی فشرده
شود مقداری پرلیت و ورمی کولایت برای کمک به زهکشی به خاک اضافه کنید.
خاکی که به تراریوم اضافه می شود نسبتاً خشک باشد، در غیر اینصورت به دیواره ها می چسبد.

 

مرحله پنجم:

 
بعد از تهیه محیط کشت و قرار دادن در ظرف، نوبت به انتخاب و کاشت گیاهان می رسد.
دنبال گیاهانی باشد که رشد کم و برگهای کوچک داشته باشند. برای تهیه تراریوم،گیاهانی
باید انتخاب شوند که علاوه بر دارا بودن شاخ و برگ زیبا، رشد کندی داشته باشند.
همچنین توانایی تحمل رطوبت زیاد هوا و خاک، و نور کم را هم داشته باشند.
ما در تراریوم گیاهانی را می توانیم پرورش دهیم که به درجه رطوبت بالایی،نیاز دارندکه
در غیر اینصورت در هوای خشک خانه این گیاهان از بین می روند.
تعدادی از گیاهانی که می توان از آنها در تهیه تراریوم استفاده کرد
عبارتند از : کالاته آ، پیرومیا، سرخس، فیتونیا، پتوس، کاماادورا، سارانتا، کراسولا یا گیاهانی
پمثل بنفشه، توت فرنگی وحشی و …
کاکتوس، گیاهان گلدار گرمسیری یا یک ترکیب از گیاهان رنگارنگ برای استفاده در تراریوم
مناسب هستند. گیاهان به رشد پیوسته و آرام نیاز دارند، همچنین باید توانایی همزیستی
با گیاهان همراهشان را در شرایط یکسان داشته باشند. هرگز از ترکیبی از گیاهان که نیازهای
رشد مختلفی دارند استفاده نکنید. گیاهانی را انتخاب کنید که از لحاظ واریته، اندازه، بافت و رنگ
احتیاجاتشان مشابه یکدیگر باشد.
بهتر است گیاهانی مورد استفاده قرار بگیرند که از لحاظ اندازه مناسب برای ظرف انتخاب شده باشند.
گیاهانی که دارای رشد کم هستند به دستکاری و نگهداری کمی نیاز دارند. اگر شما می خواهید که
توجه بیشتری به آنها داشته باشید می توانید گیاهانی که رشد بیشتری دارند را آزمایش کنید.
آنها به تربیت بیشتر و مداوم نیاز دارند اما می توانید تنوع بیشتری در تراریوم خود داشته باشید.
اگر ظرف تراریوم طوری است که تمام سطوح شفاف بوده و دارای دید است باید گیاهان بزرگتر را نزدیک
به مرکز کاشت. اما اگر فقط ۲ یا ۳ سطح آن دیده می شود، گیاهان بلند تر باید در قسمت دیواره پشتی جای داده شوند .
ترتیب گیاهان را بوسیله حرکت آنها در داخل ظرف (اگر دهانه ظرف بزرگ باشد) یا محل بازی که اندازه آن
مشابه تراریوم باشد تعیین کرد .بهتر است قبل از کاشت ترتیب جای گیری آنرا مشخص کنید.
گیاهان نباید خیلی نزدیک هم کاشته شوند، بلکه باید فضای کافی برای هر کدام از آنها در نظر گرفته شود.
گیاه باید طوری مستقر شود که پایه گیاه همسطح سطح بالای خاک باشد . اجازه ندهید که پایه گیاه بالاتر
از سطح خاک قرار گیرد.
گیاهان گرمسیری و جنگلی در تراریوم بسته ویا دریچه دار و گیاهان آبدار و شاداب در ظرفهای باز مورد استفاده قرار بگیرد .
بسیار مهم است که گیاهان فاقد حشره یا بیماری باشند .هر برگ آسیب دیده یا زرد یا هر برگی که نشان از
آسیب حشره یا بیماری دارد را فوراً جا به جا کنید.اگر بیماری برای شما دارای اهمیت است گیاهان را در یک بسته پلاستیکی
برای دو هفته قبل از کاشت در تراریوم قرار دهید، اگر بیماری وجود داشته باشد روی شاخ و برگ و ساقه نمایان می شود.
سریعا گیاه را در ظرف بکارید، تا ریشه های بدون حفاظ خشک نشوند .
وقتی در یک ظرف با دهانه عریض کشت می کنید از قاشق برای در آوردن خاک استفاده کنید.
اگر از ظرفی با دهانه باریک استفاده می کنید باید روشی برای قرار دادن گیاه در تراریوم ایجاد کنید.
برای وارد کردن نباتاتی که ریشه آنها بزرگ است آنها را داخل کاغذ یا پارچه پیچانده و فرم دهید .
از یک انبر بلند و باریک یا چوبی که انتهای آن سیم حلقوی بسته شده است استفاده کنید.
با این چوب چاله را قبل از کاشت حفر کنید و بعد از کاشت چاله را پر کنید و اطراف آن را به آرامی فشار دهید .
چوب بلند که انتهای آن یک چوب پنبه قرار دارد وسیله مناسبی برای محکم کردن خاک اطراف گیاه است .
بر خلاف باغ لازم نیست که ریشه ها را شل و نرم کنید. در تراریوم نمی خواهیم که گیاهان رشد سریع داشته باشند
و باقی ماندن ریشه ها به صورت گلوله ای متراکم باعث می شود که رشد گیاهان آهسته باشد .

 

مرحله ششم :

 

بعد از کاشت گیاهان، می توان تراریوم را با استفاده از تخته سنگ، چوب شکسته، خزه و چیزهای
دیگر تزئین کنیم. با این عمل یک دنیای کوچک زندگی گیاهی ترسیم می شود.

 

مرحله هفتم :

 

ظرف را با در پوش یا سینی شیشه ای بپوشانید. در این مرحله ارتباط با محیط قطع می شود و جنگل بارانی مینیاتوری ایجاد می شود .

 

مرحله هشتم :

 

هر گیاهی را که شروع به پوسیدگی می کند جابجا کنید . پوسیدگی معمولاً در اثر رطوبت زیاد بوجود می آید.
اگر این اتفاق در تراریوم بسته بیفتد در پوش را حرکت دهید تا ظرف خشک شود. تراریوم بسته را در هفته اول
بعد ازکاشت در نظر بگیرید. در این زمان غالباً بیماریها شروع می گردد. هر برگی که می میرد یا گیاهی که شروع
به پوسیدگی می کند باید سریع از بین برود قبل از اینکه مشکل به سایر گیاهان نیز سرایت کند. در بیشتر حالات،
بعد از چند هفته تراریوم استقرار پیدا می کند و خطر بیماری ها کاهش پیدا می کند .نظارت خود را برای برگهایی که
می افتد و یا هر قسمتی از گیاه که دچار پوسیدگی می شود ادامه دهید.

 

کود:

 

عدم موفقیت بسیاری از تراریوم ها در نتیجه کود بیش از اندازه می باشد . کمتر از یک سال
بعد از کاشت برنامه ای برای کود دادن نداشته باشید .اگر گیاهان به زردی گراییده شوند و با قدرت رشدشان
بدون هیچ دلیل مشخصی کم شود، کود سبکی که به صورت محلول با آب است به نسبت ۴/۱ گیاهان خانگی داده شود

 

آبیاری :

 

پس از کاشت، گیاهان را با اسپری آبیاری کرده، که در این صورت برگهای آنها نیز تمیز می شوند.
آبیاری شدید باعث از بین رفتن گیاهان می شود. هیچگاه آب را به طور مستقیم روی تراریوم نریزید،
زیرا محلی برای زهکشی که آب از آن خارج شود وجود ندارد. آب به مقداری اضافه کنید که فقط خاک مرطوب شود.
هیچگاه آب جمع شده در زیر لایه سنگریزه نداشته باشید. زیرا آب باعث خواهد شد که ریشه گیاه دچار پوسیدگی شود.
وقتی که کناره های ظرف خشک هستند و هیچ رطوبتی در کناره ها آشکار نیست، مقدار کمی آب اضافه کنید .
اگر در اثر آبیاری زیاد فضای داخل ظرف مه آلود شود ،در ظرف را بر می داریم تا آب اضافی تبخیر شود، سپس در ظرف را می گذاریم .
وقتی که گیاهان برای اولین بار در تراریوم کاشته می شوند، تراریوم شروع به ایجاد آب و هوای مناسب گیاه می کند.
گیاهان رطوبت را از برگهایشان از دست می دهند که روی شیشه متمرکز می شود و دوباره به خاک بر می گردد.
این چرخه باعث می شود که تراریوم برای مدتها احتیاج به آبیاری نداشته باشد. در تراریوم های بسته فاصله آبیاری می تواند
۱ ماه یا بیشتر باشد. در بیشترین حالت، به آبیاری در هر دو هفته یک بار نیاز دارید، که این به شرایط بستگی دارد .

 

نور :

 

تراریوم را در معرض نور مستقیم آفتاب قرار ندهید. اجازه تابش مستقیم باعث افزایش درجه حرارت داخل
تراریوم می شود و باعث سوختگی گیاه خواهد شد .
تراریوم را در جایی قرار دهید که نور غیر مستقیم کافی داشته باشد. پشت پنجره های شمالی بهترین مکان خواهد بود
بیشتر گیاهان که برای تراریوم مناسب هستند به نور بیش از اندازه نیاز ندارند، اما مقدار نور باید خوب باشد
اگر تراریوم در محلی قرار دارد که نور در آنجا پایین است، نور مصنوعی اضافه کنید. یک لامپ w 100 در
داخل تراریوم و یا لامپ فلوراسنت بالای تراریوم می تواند مفید باشد. در جایی که نور بیرونی ضعیف است،
نور مصنوعی را ۱۶ تا ۱۸ ساعت در روز داشته باشید.
برای اینکه گیاهان بر اثر نور به یک سمت خم نشوند باید جای ظرف را هر چند وقت یک بار تغییرداد و
جهت آن را نسبت به نور عوض کرد.

روش‌های کوددهی به باغچه و انواع کود

کوددهی به گیاهان خانگی و باغچه راهی برای تقویت و شاداب‌سازی گیاهان شماست که نباید

در تغذیه گیاهان آنرا نادیده یا دست کم گرفت. از دلایل مهم نیاز گیاهان باغچه به کوددهی می‌توان

به این مسئله اشاره کرد که خاک باغچه پس از چند سال در اثر رشد گیاهان متعدد و درختها

مواد مغذی خودش را از دست می‌دهد و دیگر قادر به تامین ریز مغذیهای مورد نیاز گیاهان جهت رشد

از جمله نیتروژن و فسفر نخواهد بود. به همین جهت برای داشتن گیاهانی شاداب و سرسبز با

رشد مناسب حتما کوددهی به باغچه را مورد نظر قرار دهید. در حال حاضر انواع کود را به این

منظور می‌توانید در بازار پیدا کنید و بر‌حسب نیاز گیاهان می ‌توانید از کودهای مختلف استفاده کنید.

 

روش‌های کوددهی به باغچه و انواع کود

کوددهی برای تغذیه گیاهان اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا ریزمغذیهای مورد نیاز گیاه را به شکل و

مقدار مناسب در اختیار گیاه قرار می‌دهد. این مسئله وقتی ارزشمندتر است که شما احساس کنید

گیاهان شما رنگ پریده و ضعیف شده و رشد آنها نیز به دلیل کمبود ریز مغذیهای خاک به صورت مناسب صورت نمی‌گیرد.

تعداد عناصر مورد نیاز همه گیاهان از جمله گیاهان باغچه و آپارتمانی ۱۶ عنصر است که شامل اکسیژن ،

هیدروژن ، کربن، ازت ، فسفر، پتاس ، گوگرد، کلسیم، منیزیم ،آهن ،روی ، بور، منگنز، کلر، مس و مولیبدن می‌باشد.

از بین عناصر ذکر شده اکسیژن، هیدروژن و کربن به وفور در آب و هوا موجود هستند ولی سایر عناصر را باید

با کوددهی منظم در اختیار گیاهان قرار داد در غیر این صورت پس از مدتی گیاهان شما زرد و رنگ پریده شده و

حتی ممکن است از بین بروند.

 

کودهای گیاهی حاوی ۳ ترکیب اصلی هستند که شامل موارد زیر است:

 

نیتروژن (N): این ریز مغذی برای رشد برگها و سبز شدن گیاهان زرد شده در اثر کمبود مواد غذایی مفید است.

فسفات (P۲O۵): این ماده شیمیایی برای رشد برگ گیاهان موثر است.

پتاس (K۲O): یکی از مهمترین اجزا کودها است که بر روی رشد گلها موثر است.

 

عناصر دیگری هم در کودهای گیاهی وجود دارند که به آنها ریزمغذیهای کمیاب (Trace) می‌گویند

و در کنار عناصر اصلی ذکر شده برای رشد گیاهان مفید هستند.

توجه داشته باشید که گیاهان گلدار به کوددهایی نیاز دارند که فسفر و پتاسیم بیشتری نسبت به

نیتروژن داشته باشند در عوض گیاهانی با برگهای تزئینی به کودهایی با نسبت بیشتر نیتروژن نیاز دارند.

 

مزایای کودهای گیاهان خانگی

 

۱- کوددهای مخصوص گیاهان خانگی حاوی اسید آمینه ها هستند که خیلی بهتر توسط ریشه جذب می شود.

۲- کوددهای گیاهان خانگی اغلب حاوی آفت کش‌های ضروری بوده یا با آنها قابل ترکیب هستند.

۳- کوددهای گیاهان خانگی حاوی ریزمغذی های روی ، آهن ، منگنز ، مس ، برم و مولیبدن هستند.

۴- کوددهای گیاهان خانگی حاوی عناصر N ، K و P به صورت مساوی هستند که برای رشد و نمو کلیه گیاهان ضروری هستند.

 

بهترین زمان کوددهی

 

اگر گیاهان شما در وضعیت بدی قرار دارند فورا کار کوددهی را انجام دهید در غیر این صورت کوددهی

باید در فصل رشد گیاهان صورت بگیرد که دفعات بیشتری باغچه را آبیاری می کنیم. اکثر گیاهان

هر ۲ تا ۴ هفته یکبار نیازمند کوددهی هستند. به یاد داشته باشید که کوددهی را نباید تا پژمرده شدن

برگ‌های گیاه به تعویق بیاندازید بلکه این کار را بطور مرتب انجام دهید تا همیشه مواد مغذی برای

رشد گیاه در خاک وجود داشته باشد.

بهترین فصل کوددهی گیاهان فصل بهار و تابستان است. به نکته مهمی که باید در کوددهی گیاهان

توجه کنید این است که نصف غلظت درج شده بر روی کود را مورد استفاده قرار دهید تا گیاه شما

بطور ناگهانی در معرض مقدار زیادی ریزمغذی قرار نگیرد. همچنین به یاد داشته باشید که کوددهی

را بر اساس سن و نوع گیاهان انجام دهید زیرا گیاهان جوانتر به کود بیشتری نیاز دارند اما برای گیاهان

زینتی ماهی یکبار کوددهی کافی است.

 

روش کوددهی به گیاهان خانگی و باغچه

 

پس از خریداری کود ظرف کود را به خوبی تکان دهید تا مواد آن مخلوط شوند سپس ۱۰ میلی لیتر از کود

را در نیم لیتر آب حل کرده و هر ۱۰ تا ۱۴ روز یکبار به گیاهان داده یا آنرا بر روی برگ گیاهان اسپری کنید.

 

انواع کود مناسب گیاهان خانگی و باغچه

 

۱- کود با انتشار کند

 

این کود برای باغچه بسیار مناسب است زیرا مواد مغذی محتوی آن به کندی و طی دوره طولانی به

داخل خاک منتشر شده و مورد استفاده گیاهان قرار می‌گیرد. این روش کوددهی برای زمستان موثر نیست.

 

۲- قرص ها و چوب ها

 

این نوع کودها وقتی در خاک قرار می‌گیرند ریزمغذی‌های آنها طی یک ماه یا بیشتر در خاک منتشر شده

و گیاه را تغذیه می‌کند. در این روش کوددهی مواد مغذی بطور یکنواخت در کل خاک پخش نمی ‌شود و

ممکن است در اختیار ریشه گیاهان قرار نگیرند.

 

۳- کود مایع

 

کوددهی به گیاهان با کود مایع یکی از بهترین روش‌های کوددهی برای تغذیه گیاه است زیرا مواد

مغذی کود کاملا به ریشه گیاه می‌رسد و شما می‌توانید مقدار آنرا در دوره رشد یا خواب گیاه تنظیم کنید.

برای توزیع بهتر این کود ابتدا گیاهان را طبق معمول آبیاری کنید و سپس کوددهی کنید.

اگر گیاهان باغچه شما در حال از بین رفتن هستند کود مایع بهترین راه برای بازگرداندن شادابی آنهاست.

 

در انتها به یاد داشته باشید که اغلب خاک‌ها حاوی تمام عناصر مورد نیاز رشد گیاه نیستند و

کوددهی منظم با رعایت فواصل یک کار ضروری است که به رفع نیاز گیاهان به ریزمغذی‌ها

کمک کرده و لازمه رشد مطلوب گیاهان شماست.

نگهداری سالمند

بعضی از سالمندان مایلند که مستقل و بدون وابستگی به دیگران زندگی کنند.

این تصمیم فرد سالمند و نگهداری سالمند را دچار چالش های جدیدی می نماید.

عوارضی مانند تغییرات جسمانی،‌ روحی ایمنی محیط زیست، مسائل پزشکی، مسائل

اقتصادی و سایر معضلات می تواند این تصمیم « زندگی تنها » را تحت تاثیر قرار دهد.

مناسب سازی محیط خانه جهت نگهداری سالمند

محیط ایمن جرء اولین اولین چیزهایی است که سالمند به آن احتیاج دارد.

مواردی که در نگهداری سالمند باید مورد توجه قرار گیرد. آیا محیط زندگی

اعم از منزل یا آپارتمان به اندازه کافی امن هست که سالمند بتواند به راحتی در آن زندگی کند؟

آیا همسایگان سالمند قابل اطمینان هستند؟

در ادامه نکاتی ارائه می شود که نگهداری سالمند را در محیط منزل را آسانتر می کند:

۱- جهت نگهداری سالمند شیب های شدید و یا پله ها را باید بر اساس توانایی فرد سالمند تغییر دهیم.

۲- جهت نگهداری سالمند هشداردهنده های دود و آتش سوزی را نزدیک اتاق خواب ها

و آشپزخانه و هشدار دهنده منواکسید کربن را باید در هر طبقه نصب کنید.

۳- برای نگهداری سالمند در منزل مسیر های ورود و خروج باید خالی از هر گونه مانع باشد.

۴- برای نگهداری سالمند در منزل دمای آب گرم منزل را بر اساس نیاز فرد سالمند تنظیم کنید.

۵- کپسول آتش نشانی را در دسترس و در محل مشخصی قرار دهید.

در ادامه نگهداری سالمند:

۶- برای نگهداری سالمند پریزهای برق و وسایل برقی را که دچار مشکل هستند باید تعمیر کنید و یا تغییر دهید.

۷-  سیم ها را از زیر فرش و قالیچه خارج کنید تا سبب زمین خوردن سالمند و یا اتصال برق نشود.

۸- برای نگهداری سالمند قفل های درب و پنجره را کنترل نمایید و در صورت نیاز آنها را تغییر دهید.

۹- برای نگهداری سالمند حرارت و برودت درون منزل را با کمک متخصص طوری تنظیم نمایید که سالمند راحت باشد.

۱۰- دستشویی و توالت فرنگی را در صورت لزوم بازسازی نمایید.

۱۱- برای نگهداری سالمند وسائل ارتباطی مانند تلفن و زنگ را در صورت امکان در دسترس فرد قرار دهید.

۱۲- اگر جهت نگهداری سالمند احتیاج به ویلچر است آن را تهیه کنید.

پیشگیری از افتادن و نگهداری سالمند:

برای پیشگیری از افتادن شخص که می تواند آسیب های غیرقابل جبرانی مانند شکستن لگن

خاصره و یا استخوان های دیگر شود نگهداری سالمند باید از هر وسیله ای استفاده کند.

ترس از افتادن باعث کاهش تحرک و یا حتی بی تحرکی در فرد می شود. عدم تحرک خود

می تواند خطر افتادن را افزایش دهد و همچنین منجر به مسائل جدی سلامتی، مانند تشکیل

لخته خونی به خصوص در پاها، کاهش عملکرد کلیه ها، کاهش متابولیسم و بالاخره کاهش

کیفیت حیات شود. تغییرات حاصل از افزایش سن مانند مشکلات بینایی، ضعف عضلانی، درد

و یا التهاب مفاصل می تواند احتمال افتادن را در سالمند افزایش دهد. بیماری هایی مانند آلزایمر،

پارکینسون، دیابت و بیماری های قلبی و عروقی نیز این ریسک را افزایش می دهد.

در ادامه نگهداری سالمند

استفاده از واکر، عصا و یا ویلچر یا هر نگهدارنده بدن شانس افتادن را در سالمند افزایش می دهد

و دلیل آن، عدم استفاده از عضلات و یا کاهش مصرف آنها است.

برخی از داروها مانند آرامش بخش ها، داروهای مسکن و ضد روان پریشی و دارو های روان گردان می تواند

رابطه فرد را با محیط تحت تاثیر قرار دهد و احتمال افتادن در فرد را زیاد کند. داروهای زد

فشار خون نیز به علت کاهش ناگهانی فشار خون باعث ایجاد سرگیجه در زمان ایستادن

می شود و این تغییر ناگهانی فشار خون می تواند

به حالت بی هوشی و یا عدک کنترل بدن منجر شود.

نکات ضروری جهت نگهداری سالمند و پیشگیری از افتادن سالمند

جهت نگهداری سالمند به دقت و با توجه زیاد، خانه و با آپارتمان فرد تحت مراقبت را بازرسی

کنید و تمام تغییرات لازم را جهت کمک به پیشگیری از افتادن وی انجام دهید. در ادامه کارهایی

که باید برای نگهداری سالمند به نکات زیر توجه کنید:

۱- برا هرچه بهتر نگهداری سالمند مطمئن باشید که چراغ در حیطه دسترسی آسان به ترتیبی

جای گرفته باشند که شخص مجبور نباشد در تاریکی به دنبال کلید بگردد.

۲- مطمئن شوید که کف پوش زیر پای سالمند حرکت نمی کند.

۳- اثاثیه را به ترتیبی قرار دهید که شخص از مسیری روشن و غیر مسدود تردد کند.

۴- جهت نگهداری سالمند در منزل سیم های تلویزیون و تلفن را از کف زمین به دیوارها منتقل کنید.

۵- جهت هرچه بهتر نگهداری سالمند در منزل ریل و نرده های قدی را در هردو طرف راه پله ها

نصب کنید و چنانچه راه پله مشروف شده است فرش مربوطه را به زمین بچسبانید.

۶- در صورت امکان از صندلی های الکتریکی برای حرکت بالا و پایین بر روی پله ها استفاده کنید.

۷- هنگام انتخاب اثاثیه مانند میز و صندلی نوع محکم آن را انتخاب کنید.

۸- تختخواب بعضی از سالمندان باید شامل ریل اطراف باشد.

۹- برای هرچه بهتر نگهداری سالمند در آشپزخانه، کفپوش لاستیکی مخصوص جذب رطوبت قرار دهید،

تا مایعات ریخته شده بر کف زمین باعث لغزش و افتادن سالمند نشود.
۱۰- تلفن هایی که شماره درشت دارند و روشن می شوند را در کنار تختخواب سالمند قرار دهید.
۱۱- دمپایی هایی را جهت مصرف سالمند انتخاب کنید که لیز نخورد و باعث افتادن شخص نگردد.
۱۲- در کف حمام و زیر دوش، از لاستیک های مخصوص استفاده کنید که فرد در کف حمام و زیر دوش سر نخورد.
۱۳- توالت فرنگی را با شلنگ مخصوص جهت استفاده سالمند قرار دهید. قرار دادن کاغذ توالت در نزدیکی توالت کمک موثری در تمیز کردن می باشد.
۱۴- در حمام را قفل نکنید و از قفل هایی استفاده کنید که از داخل قابل قفل کردن نباشد.

۱۵- جهت هرچه بهتر نگهداری سالمند از پزشک بخواهید تا تمام دارو های مصرفی را بررسی نماید و

اثرات جانبی آنها مانند خواب آلودگی، سرگیجه، یا غش یا ضعف را جهت اطلاع شما و سالمند تحت مراقبت بیان کند.

۱۶- زمانی که شخص به خارج از منزل می رود، کفش های مخصوص پیاده روی با پاشنه مخصوص بپوشد.

۱۷- در زمانی که هوا مناسب نیست و یا غبار و طوفان وجود دارد، از سالمند بخواهید که در منزل بماند

و در سطوح خیس و یا یخ زده یابان و پیاده رو، پیاده روی ننماید.

۱۸- استفاده از واکر و عصا حتی برای افرادی که نسبتا قادرند راه بروند جنبه احتیاطی داشته و می تواند

از افتادن شخص جلوگیری نماید. جهت هرچه بهتر نگهداری سالمند بهسالمند بیاموزید که در شرایط

خطر افتادن چگونه خود را حفظ نموده و تعادلش را نگه دارد. تمرینات ورزشی مخصوصی جهت حفظ

تعادل وجود دارد می توانید از درمانگر تقاضا کنید تا این نرمش ها و تمرین ها را به سالمند عزیزتان بیاموزد.

۱۹- به فرد سالمند یادآوری کنید تا چنانچه باید از عینک استفاده کند، این کار را فراموش ننماید.

علی رقم انجام مهمترین اقدامات پیشگیری، بازهم ممکن است

شخص دچار سقوط و افتادن و دچار معضلات مربوط شود.

در صورتی که سالمند تحت مراقبت به دلیلی به زمین افتاد

او را بدون حرکت نگه دارید و سعی کنید ماهیت آسیب ها را تعیین نمایید.

معمولا آسیب هایی مانند شکستگی و

صدمات درونی ممکن است سریعا بروز پیدا نکند.

در این صورت از حرکت سالمند صدمه دیده ودداری نمایید و اجازه دهید

که درمانگران و پرسنل اورژانس نسبت به صدمات اظهار نظر کنند.

در صورتی که فکر می کنید شخص دچار شکستگی لگن خاصره و

یا پا و یا ستون فقرات شده است و از درد

شدید و غیر قابل تحمل شکایت دارد

و محل شکستگی دچار تورم و التهاب است

حرکت دادن فرد می تواند منجر به خسارات عدیده شود.

اصول چیدمان میز غذاخوری را بدانید

ر

میزی که به شکل زیبا، با رومیزی تمیز و چند شاخه گل تزئین شود و کاردها، چنگال ها و لوازم  میز غذا دیگر

به طرز صحیحی روی آن چیده شوند، نه فقط اشتهای افرادی را که سر آن میز غذا می خورند،

بر می انگیزد؛ بلکه سبب می شود آنهایی که دور آن میز برای صرف غذا جمع می شوند، حداکثر

سعی خود را برای رعایت آداب غذاخوردن به کار برند.

 میزی که به شکل زیبا، با رومیزی تمیز و چند شاخه گل تزئین شود و کاردها، چنگال ها
و لوازم دیگر به طرز صحیحی روی آن چیده شوند، نه فقط اشتهای افرادی را که سر آن میز غذا می خورند،
بر می انگیزد؛ بلکه سبب می شود آنهایی که دور آن میز برای صرف غذا جمع می شوند، حداکثر سعی خود
را برای رعایت آداب غذاخوردن به کار برند.
چیدمان میز غذاخوری فنی است که بهتر است همه خانم ها آن را بدانند.

برای چیدمان میز غذاخوری، بهتر است تمام وسایلی که برای غذا خوردن هر شخص لازم است روی میز چیده شود.

تعداد و طرز چیدن وسایل غذاخوری برای ناهار و شام بستگی به دو چیز دارد:

یکی نوع غذا و دیگری رسمی یا غیر رسمی بودن مجلس.

بشقاب، کارد، چنگال و قاشقی که برای هر نفر در دو طرف بشقاب قرار می دهید،

باید ۲ تا ۵/۲ سانتی متر از لبه میز فاصله داشته باشد.
کارد را در طرف راست بشقاب، طوری قرار دهید که لبه تیز آن رو به بشقاب واقع شود.
قاشق را در همان طرفی که کارد هست و در سمت راست آن بگذارید. چنگال را باید سمت چپ بشقاب گذاشت.
مواقعی که خوردن غذای مورد نظر احتیاج به کارد نداشته باشد، آن را نباید روی میز گذاشت و در این صورت چنگال را باید به طرف راست بشقاب آورد.
در صورتی که چند نوع کارد و چنگال و قاشق مورد احتیاج باشد، باید آنها را به ترتیب استفاده و
در هر طرف از سمت به طرف بشقاب چید. مثلاً اگر غذای اول سوپ است، باید در سمت راست بشقاب
از خارج به داخل، اول قاشق سوپخوری را قرار داد، بعد از صرف سوپ، آن را با بشقاب سوپخوری برداشت
تا با غذای بعد، کارد و چنگال به کار برده شود. به این ترتیب آخرین غذا یا وسایلی که بلافاصله پهلوی بشقاب
قرار دارد صرف می شود.
اگر احتیاج باشد که یک یا چند لیوان برای هر نفر روی میز گذاشته شود آنها را باید در سمت راست،
بالای کارد قرار داد. چنانچه بلندی لیوان ها با هم فرق داشته باشد، بهتر است آنها را به ترتیب بلندی
از چپ به راست بچینید. در موقعی که آشامیدنی را در لیوان می ریزید، بیش از سه چهارم آن را پر نکیند تا
به آسانی بدون آنکه چیزی روی میز بریزد، بتوانید لیوان را بردارید.
بشقاب کوچک نان یا دسر باید در سمت چپ بشقاب بزرگ و بالای چنگال قرار گیرد و چنانچه به
جز غذاها کره هم روی میز آورده شود، باید از همان بشقاب نان استفاده کرد.
اگر می خواهید برای هر کس کارد کوچکی برای مالیدن کره به نان، جزء وسایل روی میز بگذارید،
آن را روی بشقاب نان و کره و در کنار آن عمود یا موازی با کارد یا چنگال آن شخص بگذارید.
در هر حال دسته کارد را باید به طرفی قرار دهید که برداشتن آن با دست به آسانی انجام پذیرد.
بشقاب مخصوص سالاد را داخل بشقاب اصلی قرار دهید و
دستمال سفره نیز در سمت چپ قرار می گیرد.

زیبایی تزئین وسط میز غذاخوری بستگی به سلیقه شما و سایر وسایل و لوازم موجود دارد.
در هر حال هیچ یک از تزئینات وسط میز نباید به اندازه ای بلند باشد که افراد دور میز نتوانند یکدیگر را ببینند.
برای میزهای رسمی از شمع های سفید و میزهای غیر رسمی از شمع هایی با رنگ های شاد استفاد کنید.
اگر از شمعدان و یا شمع سر میز غذاخوری استفاده می کنید، شمع ها باید در فاصله ای بالاتر از گل ها بسوزند
تا گلبرگ های گل را نسوزانند. فضایی که این وسایل در وسط میز اشغال می کنند، نباید بیشتر از یک دوم
سطح وسط میز باشد؛ زیرا شما برای چیدن ظروف و میهمان شما به فضایی برای قرار دادن دستها،
در وسط میز به فضایی کافی احتیاج دارد.