هومینو، کارشناس آنلاین خدمات خانگی و اداری

سامانه و اپلیکیشن درخواست خدمات خانگی و اداری

هومینو، کارشناس آنلاین خدمات خانگی و اداری

سامانه و اپلیکیشن درخواست خدمات خانگی و اداری

افسردگی چیست؟


افسردگی بیماری بسیار شایع عصر ماست و در تمامی جهان روندی فزاینده دارد.

این در حالی است که حدود نیمی از مبتلایان به افسردگی یا از بیماری خود بی خبرند

یا بیماری آن‌ها چیزی دیگر تشخیص داده شده است.

افسردگی یک بیماری اختصاصی نیست بلکه در تمام سنین و همه نژادها، هم در زنان و

هم در مردان ظاهر می‌شود. افسردگی بیماری ساده‌ای نیست بلکه انواع گوناگون دارد

به طوری که در بعضی افراد به صورت‌هایی ظاهر می‌شود که ما عموماً آن‌ها را افسردگی

نمی‌شناسیم. افسردگی پس از آنکه درمان شد غالباً باز می‌گردد.

بیشتر بدانید: نشانه های افسردگی چیست؟

افسردگی مسائل گوناگونی به همراه دارد. غیر از مسائل پزشکی و اندوه که بسیار شایع

است، فرد مبتلا به افسردگی خود را در کار‌ها مورد تبعیض و از نظر اجتماعی مطرود و حتی

منفور خانواده خودش می‌بیند. گاهی انزوای همراه افسردگی، بیمارانی را که وضعی درمان

پذیر دارند به دوری از مردم یا به سوی مرگ سوق می‌دهد. درباره افسردگی خبر‌های خوشی

نیز وجود دارد:بیشتر انواع افسردگی قابل درمان اند.

Depression که غالباً افسردگی بالینی، اختلالات خلق و خوی یا اختلالات عاطفی نامیده

می‌شود، بیمار را دچار آشفتگی اندیشه، آشفتگی عاطفی، تغییر رفتار و بیماری‌های جسمان

ی می‌کند.

افسردگی بالینی، از دیدگاه عملکرد‌های اجتماعی بیش از دیگر بیماری‌های مزمن، بیمار را

ناتوان می‌کند. افسردگی کبیر بیش از بیماری‌های مزمن ششی، التهاب مفصل و دیابت، ناتوان

کننده است. افسردگی یک نشانگان (Syndrom) یعنی مجموعه‌ای از علامات مرضی (Symptoms)

مختلف است.

ملاک‌های تشخیص افسردگی عبارت اند از:

  1.  افسرده بودن خلق و خوی در بیشتر روزها، تقریباً هر روز.

  2. کاهش آشکار علاقه یا میل به هر نوع فعالیت در زندگی.

  3. کاهش یا افزایش قابل توجه وزن بر اثر کاهش یا افزایش اشتهای غذا خوردن.

  4. بی خوابی یا پرخوابی در غالب شب ها.

  5.  افزایش یا کاهش اعمال روانی حرکتی یا فعالیت‌های ذهنی.

  6. خستگی یا کاهش انرژی.

  7. احساس بی ارزشی یا گناهکار بودن.

  8. کاهش توان اندیشیدن یا تمرکز ذهن و تصمیم گیری.

  9. اندیشیدن به مرگ (نه ترسیدن از آن) و به خودکشی، بدون داشتن طرحی برای آن،

  10. یا اقدام به خودکشی با طرحی از پیش ریخته.

داشتن حداقل پنج علامت یاد شده برای ابتلا به افسردگی کبیر کافی است. ولی علامات مرضی

یک و دو باید جزء آن علامت باشند. افسردگینمی‌تواند واکنش معمولی مرگ یک عزیز باشد.

همه افراد مبتلا به افسردگی تمام علامات مرضی این بیماری را ندارند و شدت علامات مرضی

در افراد مختلف متفاوت است.

معرفی انواع افسردگی

افسردگی اقسام گوناگون دارد، شایع‌ترین آن افسردگی کبیر است که فرد مبتلا به آن گاهی

شاد و خوشدل و موقتاً فعال می‌شود. نوعی از افسردگی کبیر به افسردگی مالیخولیایی

موسوم است که بیمار هیچ گاه از چیزی دلخوش نمی‌شود در حدود ۱۵ درصد مبتلایان به افسردگی

کبیر دچار افسردگی اوهام اند که معمولاً با خلق و خوی اندوهگین همراه است. مثلاً خود را

گناهکار و غیر قابل بخشش تصور می‌کنند. در حدود ۱۵ در صد مبتلایان به افسردگی کبیر نیز

دچار روان پریشی می‌شوند.

نوع دیگری از افسردگی وجود دارد به نام “افسردگی غیرمعمول” که بر خلاف اسمش شایع است.

علامات مرضی آن عکس علامات مرضی افسردگی معمولی است که مبتلایان کم می‌خوابند و کم

می‌خورند. مبتلایان به افسردگی غیر معمول زیاد می‌خوابند و زیاد می‌خورند و به سرعت اضافه وزن

پیدا می‌کنند. به قول یکی از متخصصان برجسته بیماری افسردگی (دونالد کلاین)، افسردگی غیر

معمول، “مزمن” است نه” دوره ای”؛ از بلوغ آغاز می‌شود و بیماران نسبت به همه امور کم توجه‌اند.

نوع دیگرافسردگی، روان رنجوری است که عموماً حدود دو سال طول می‌کشد و علامات مرضی آن

خفیف‌تر از افسردگی کبیر است، ولی همواره احساس ناراحتی می‌کنند.

شیوع افسردگی در قرن بیستم به خصوص بعد از دو جنگ جهانی بیشتر شده است، علت آن را مصرف

دارو و الکل، افزایش استرس و کاهش اشتغال گفته‌اند؛ علت دیگر افزایش افسردگی تغییرات

اساسی اجتماعی است. گروهی از روان شناسان بر این باورند که جامعه کنونی، کانونی ناسالم

در درون افراد به وجود آورده و آن‌ها را بیش از اندازه به رضایت خاطر و شکست‌های شخصی

وابسته کرده است.

آنچه گفته شد جنبه نظری دارد، ولی بعضی از پژوهشگران درباره جنبه علمی علت‌ها اظهار

نظر کرده اند. بر اساس پژوهش‌های آنها، تلویزیون ” منشاء عمده افسردگی است”Paul Kottl

روان پزشک مرکز پزشکی پنسیلوانیا کشف کرده است که ” ارتباط تنگانگی بین دسترسی مداوم

کودکان به تلویزیون و افسردگی کبیر در ۲۴ سالگی وجود دارد. “Kottl می‌نویسد:

” اثرات اجتماعی برنامه‌های چند ساعته تلویزیونی، باید از دلایل شروع زودرس افسردگی کبیر در

نوجوانان به حساب آید، هزاران ساعت تماشای تلویزیون، کودکان ما را در معرض خشونت‌های ابلهانه

مکرر قرار می‌دهد و آن‌ها را هر چه بیشتر از تماس‌های اجتماعی با همسالان و خانواده دور می‌کند. ”

افسردگی کبیر بیشتر در دهه‌های سوم و چهارم زندگی ظاهر می‌گردد و در غالب افراد بین شش

ماه تا یک سال، حتی بدون درمان رفع می‌شود؛ ولی اگر درمان شود بعد از چند هفته از بین می‌رود.

بازگشت افسردگی در بیش از نیمی از افراد ظرف دو سال بعد از رویداد نخستین رخ می‌دهد. خطر

افسردگی با تعداد بازگشت‌ها افزایش می‌یابد. بدین معنی که بعد از دو بازگشت، هفتاد در صد و بعد

از سه بازگشت به نود درصد می‌رسد.

عوامل زیر خطر بازگشت افسردگی را افزایش می‌دهند

  • اگر نخستین افسردگی پیش از بیست سالگی رخ داده باشد و سابقه خانوادگی موجود باشد.
  • اگرنخستین افسردگی شدید باشد و دیر به درمان اقدام شده باشد؛
  • اگر بیماری روانی دیگری نیز وجود داشته باشد.
  • اگر فرد نسبت به استرس‌ها یا دیگر عوامل اجتماعی آسیب پذیرتر باشد.
  • اگر فرد از افسردگی قبلی کاملاً بهبود نیافته باشد؛
  • گر افسردگی در اواخر عمر رخ داده باشد

علائم جسمی و فیزیکی افسردگی و اضطراب

افسردگی می‌تواند باعث بروز علایم جسمی (فیزیکی) نیز شود.

افراد افسرده اغلب به این نتیجه می‌رسند که آن‌ها دارای یک بیماری جسمی هستند، زیرا احساس

خستگی زیاد و درد دارند.

افسردگی چه مشکلات جسمی ایجاد می‌کند

افسردگی بیماری است که ممکن است در هر سنی برای یک فرد ایجاد شود. افسردگی علائم

روحی و جسمی خاصی دارد که بروز هریک از این علائم بر کیفیت زندگی او تاثیر میگذارد.

این که گه گاه احساس ناراحتی کنیم، طبیعی است، اما افسرده بودن یک چیز کاملا متفاوت است.

افسردگی می‌تواند علائم گوناگونی داشته باشد که هم روحی است و هم جسمی. این علائم و

عوارض، زندگی روزمره‌ی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

آن‌هایی که افسردگی دارند، احساس اندوه، ناامیدی و تنهایی کرده و معمولا علاقه و تمایل خود را

به چیز‌هایی که زمانی برای شان لذت بخش بوده از دست می‌دهند. تمام این احساسات می‌توانند

در توانایی فرد برای عملکرد مناسب مداخله کرده و اثری وحشتناک بر کیفیت زندگی او بگذارند.

هر چند خیلی از افراد نسبت به علائم روحی افسردگی آگاهی دارند، اما علائم جسمی مربوط به

افسردگی اغلب نادیده گرفته می‌شود، چون ظاهرا ارتباطی دیده نمی‌شود. برای فهم و درک افسردگی

باید از علائم جسمی آن نیز مطلع باشید تا به موقع آن را تشخیص داده و به دنبال درمان بروید.

۸ نشانه جسمی افسردگی

  • ۱. افزایش یا کاهش وزن

افسردگی، روی هورمون‌های تنظیم کننده‌ی اشتها اثر گذاشته و باعث می‌شود میل داشته باشید

بیشتر یا کمتر از حد معمول غذا بخورید. همچنین مشکلات خواب ِ. مربوط به افسردگی هم می‌تواند

مشکل اشتها را تشدید کند، چون کمبود خواب هم هورمون‌های گرسنگی و سیری را مختل می‌کند.

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۸ در نشریه‌ روانشناسی سلامت منتشر شد گزارش می‌دهد که افراد

افسرده، به میزان زیادی در معرض ابتلا به چاقی هستند. این یافته ها، نتیجه‌ی مرور و بررسی اطلاعات

جمع آوری شده از ۱۶ مطالعه هستند. اگر شما یا کسی که می‌شناسید، تغییرات نسبتا ناگهانی

در وزن داشته است، لازم است به پزشک مراجعه کرده تا احتمال افسردگی بررسی شود.

  • ۲. احساس درد

گاهی درد عضله یا مفصل می‌تواند نشاندهنده‌ی افسردگی باشد. وقتی شما احساسات خود را درون

تان نگه می‌دارید، این احساسات نهایتا به شکل درد‌های جسمی بروز خواهند کرد. فرقی نمی‌کند

سردرد باشد یا کمردرد، هیجانات و احساسات سرکوب شده می‌توانند درد‌های جسمی را تشدید کنند.

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۴ انجام شده و در PLOS ONE منتشر شد دریافت بیمارانی که افسردگی

دارند یا افسردگی شان درمان شده یا دچار اختلال اضطراب هستند و همچنین آن‌هایی که علائم

شدیدتری دارند، در مقایسه با آن‌هایی که افسردگی یا اضطراب ندارند، درد‌های طاقت فرسای بیشتری

از نظر قلبی و تنفسی دارند. همچنین کمردرد در میان افراد دچار اختلالات خلقی یا اضطرابی شایع

است. دلیلش هم این است که افراد افسرده، عادت به پایین انداختن شانه‌ها دارند که منجر به

کمردرد می‌شود.

  • ۳. مشکلات معده

بین مشکلات گوارشی- نفخ و یبوست و سندرم روده‌ی تخریک پذیر و … – و افسردگی نیز ارتباط وجود

دارد. روده نسبت به وضعیت روحی واکنش نشان می‌دهد. همچنین سلول‌های عصبی موجود در روده‌ی

شما، ۸۰ تا ۹۰ درصد سروتونین بدن تان را تولید می‌کنند. سروتونین، یک فرارسان ِ. عصبی ِ. بهبود دهنده‌ی

خلق و خوست.

ضمنا افراد افسرده بیشتر به غذا‌های بسیار شیرین تمایل دارند که موجب التهاب مغز شده و تعادل

باکتری‌های خوب و بد را در روده بهم می‌زند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۱ توسط دانشکده‌ی پزشکی

دانشگاه استنفورد انجام شد اینطور اعلام می‌کند که برخی از بیماری‌های روانشناسی مانند افسردگی

بیشتر می‌توانند نتیجه‌ی اختلالات معدی و روده‌ای مانند سندرم روده‌ی تحریک پذیر باشند تا علت آن.

مطالعه‌ی دیگری هم که در سال ۲۰۱۴ صورت گرفته و نتایج آن در سالنامه‌ی روده شناسی منتشر

شد گزارش می‌دهد، اضطراب و افسردگی هر دو به سندرم روده‌ی تحریک پذیر و کولیت زخمی مربوط

هستند. یک ارتباط دیگری که بین این اختلالات روانشناسی و ناهنجاری‌های گوارشی وجود دارد این

است که بیماری‌های روده‌ای و معده‌ای مزمن می‌توانند روی رفتار‌های روانی – اجتماعی اثر بگذارند.

در مطالعه‌ی جدیدتری که در سال ۲۰۱۶ انجام شده و در PLOS ONE منتشر شد، محققان اطلاعات

مربوط به ۶۴۸۳ نوجوان آمریکایی را تجزیه و تحلیل کرده و دریافتند کودکان و نوجوانانی که سابقا از

ناهنجاری‌های روحی خاصی رنج می‌برده اند، به دفعات بیشتری دچار بیماری‌های جسمی می‌شوند.

  • ۴. مشکلات پوستی

هورمون‌های استرس به پوست آسیب می‌زنند. افسردگی باعث افزایش سطح هورمون کورتیزول

می‌شود بنابراین مشاهده‌ی مشکلات پوستی در میان افراد مبتلا به افسردگی، شایع است. حتی

افسردگی می‌تواند بیماری های، چون اگزما، پسوریازیس و آکنه را تشدید کند.

بنا به گزارشی از Dermatologic Clinics، تقریبا ۳۰ درصد از بیماران پوستی، دچار اختلالات روانپزشکی

هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ نشان داد افسردگی و اضطراب در میان بیماران مبتلا به پسوریازیس،

درماتیت آتوپیک، اگزمای دست و زخم‌های پا شایع است. ارتباط بین افسردگی و مشکلات پوستی

ممکن است به دلیل خودنادیده انگاری باشد که از پیامد‌های معمول در افسردگیست.

  • ۵. میگرن

سردرد‌ها و میگرن هم مانند درد‌های مزمن، با افسردگی مرتبط هستند. هر چند افسردگی می‌تواند

منجر به میگرن شود، اما خود ِ. افسردگی یک علامت شایع در افراد مبتلا به سردرد‌های میگرنی است.

میگرن می‌تواند دلیل ِ. پنهان ابتلا به اختلالات خلق و خو مانند افسردگی باشد و یا برعکس. این

ارتباط مخصوصا در افرادی که تجربه‌ی میگرن همراه با هشداردهنده‌ی حسی (آئورا) هستند، قوی‌تر

است؛ آئورا، دیدن جرقه‌های نور، نقاط کور و یا سوزن سوزن شدن دست‌ها و پا‌ها حین یک حمله‌ی میگرن است.

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۱ در نشریه‌ی سردرد و درد منتشر شد گزارش می‌دهد آن‌هایی که دچار

میگرن همراه با آئورا هستند، بیشتر از کسانی که میگرن بدون آئورا را تجربه می‌کنند، در معرض افسردگی هستند.

 

  • ۶. مشکلات خواب

افسردگی می‌تواند طیف وسیعی از مشکلات مربوط به خواب را به بار بیاورد، شامل مشکل در به

خواب رفتن، مشکل در خواب مستمر و خواب آلودگی در طول روز. افسردگی اغلب همراه با کمبود

انرژی و احساس گیج کننده‌ی خستگی است که می‌تواند جزو ناتوان کننده‌ترین علامت‌های افسردگی

باشد. نکته‌ی عجیبی که وجود دارد این است که با وجود اینکه ممکن است خیلی احساس خستگی

و خواب آلودگی کنید، اما خواب تان کیفیت خوبی نداشته باشد.

نداشتن خواب با کیفیت و آرامشبخش می‌تواند موجب اضطراب شده و بیماری تان را بدتر کند. مطالعه‌ای

که در سال ۲۰۰۸ انجام شد گزارش می‌دهد، ناآرامی‌ها و شوریدگی‌های ذهنی و عینی در افسردگی

بسیار شایع هستند که آزاردهنده، فرسوده کننده و معمولا درمان نشده باقی می‌مانند. اختلالات خواب

بیانگر تغییراتی در عملکرد فرارسان‌های عصبی در مغز هستند که آسیب‌های چشمگیری به کیفیت

زندگی وارد می‌کنند.

  • ۷. درد قفسه سینه

درد قفسه سینه، علامتی معروف در بیماری‌های قلبی علائم جسمی افسردگی است. اما چیزی که خیلی از افراد نمی‌دانند

این است که درد قفسه سینه، با افسردگی ارتباط دارد و برعکس. افسردگی می‌تواند روی ریتم قلب

اثر بگذارد، فشار خون را بالا ببرد و انسولین را افزایش بدهد، کلسترول و هورمون استرس را هم افزایش بدهد.

مطالعه‌ای در سال ۱۹۹۸ انجام شد نشان داد افسردگی بالینی می‌تواند یک ریسک فاکتور غیروابسته

برای بیماری عروق کرونری، ده‌ها سال بعد از شروع افسردگی بالینی باشد. افراد افسرده، یک سیستم

استرس بیولوژیکی اختلال گر دارند که توصیه می‌شود افراد دچار افسردگی شدید، آزمایشات مربوط به

بیماری‌های قلبی و عروقی را حتما انجام بدهند. همچنین مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان دریافت، آن‌هایی

که دچار نارسایی‌های قلبی هستند و افسردگی علائم جسمی افسردگی  متوسط یا شدید دارند، در مقایسه با آن‌هایی که

افسردگی ندارند، چهار برابر بیشتر در معرض مرگ زودرس اند.

  • ۸. مشکلات دهان و دندان

افسردگی می‌تواند روی سلامت دهان و دندان‌ها نیز اثر بگذارد که عموما به دلیل عدم رعایت کافی

بهداشت و مراقبت‌های فردی است که از پیامد‌های افسردگی می‌تواند باشد. محققان دریافتند

افسردگی و اضطراب موجب از دست دادن دندان می‌شود.

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۶ انجام شد توصیه کرده است امروزه روانشناسان باید از عواقب رژیم غذایی

نامناسب و دارو‌های روانپزشکی که بیماران دچار افسردگی مصرف می‌کنند آگاه باشند و اقدامات لازم

برای بررسی وضعیت بهداشت دهان و دندان را انجام دهند.

 

منبع :گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان،


آموزش تصویری تزریق عضلانی به خود و دیگران


آمپول زدن برای بسیاری از افراد بسیار ترسناک است و تصور می‌کنند که درد زیادی

دارد. البته برخی از داروهای روغنی که باید آهسته به عضلات بدن تزریق شوند با

اندکی سوزش همراه هستند اما به صورت کلی، آمپول درد ندارد. فقط دلهره‌آور است.

برای انجام تزریقات عضلانی فرد باید مهارت و تخصص کافی داشته باشد. آمپول زدن

اگر درست انجام نشود می‌تواند خطرات زیادی به همراه داشته باشد از هوا گرفتن سرنگ

گرفته تا شکستن سوزن در بدن.

بنابراین بسیار مهم است از مهارت فردی که قرار است برایتان آمپول بزند مطمئن شوید.

اما گاهی انسان در شرایطی گرفتار می‌شود که شاید دسترسی به فرد دیگری وجود

نداشته باشد. یا موقعیتی پیش بیاید که شما به تزریق آمپول به بیمار بتوانید سلامتی را

به او هدیه کنید. پس لازم است این مهارت را بیاموزید.

ما در ادامه به صورت تصویری طریقه تزریق عضلانی را آموزش داده‌ایم. امید که مورد توجه

تان قرار بگیرد

آماده شدن

  • مطمئن شوید که آمپول باید حتما تزریق شود.
  • درست بودن دارو و اندازه سرنگ را چک کنید. همچنین تاریخ انقضای آنها را هم کنترل کنید.
  • دست‌های خود را با آب ولرم و صابون تمیز بشویید و با دستمال کاغذی (نه حوله) خشک کنید.
  • نور اتاق باید کامل باشد. از بیمار بخواهید دراز بکشید و عضلاتش را شل کند.
  • دستکش یک‌بار مصرف بدست کنید. با کمی الکل آنها را استرلیزه کنید.
  • پنبه را به الکل آغشته کنید.

روش صحیح تزریق آمپول

  • اگر دارو سرد است آن را گرم کنید.
  • سرنگ را از بسته آن خارج کنید.
  • آمپول را باز کنید و دارو را داخل سرنگ بکشید. اگر در آمپول چوب‌پننه‌ای بود و سوزنِ سرنگ
  • بدرستی داخل آن نمی‌رفت، حتما سوزن را عوض کنید زیرا ممکن است به اندازه کافی تیز
  • و درست نباشد.
  • اگر بنا به هر دلیلی نوک سوزن سرنگ را لمس کردید، حتما آن را عوض کنید.
  • پس از گذاشتن سوزن جدید روی سرنگ، هوای اضافه آن را خالی کنید.
  • یک علامت + روی باسن بیمار تصور کنید. سوزن سرنگ را در مرکز آن باید وارد کنید.
  • محل تزریق معمولا قسمت فوقانی خارجی یا ربع فوقانی خارجی باسن در حدود ۵-۸ سانتی
  • متر پایین تر از کرست ایلیاک است.
  • پیش از وارد کردن سوزن، پنبه الکی را در محل موردنظر بمالید.
  • سوزن را عمود بر بدن بزنید. یعنی باید حتما زاویه ۹۰ درجه داشته باشد.
  • با سرعت بالا، دو سوم سوزن را در عضله وارد کنید. یک سوم سوزن سرنگ باید بیرون بدن بماند.
  • به آرامی دارو را به بدن تزریق کنید.
  • با یک دست بدن را بگیرید و با دست دیگر سرنگ را وارد کنید. از تکان دادن سرنگ روی
  • بدن خودداری کنید.
  • پس از تمام شدن دارو، پنبه الکلی را در کنار سوزن بگذارید. به آرامی سوزن را بیرون بکشید.
  • پنبه را روی محل آمپول فشار دهید.
  • همه بخش‌های سرنگ را دور بیندازید.
  • دست‌های خود را بشویید.
  • آموزش تصویری تزریق آمپول به خود

  • برای تزریق آمپول به باسن خود باید از آینه کمک بگیرید. اما اگر این کار برایتان سخت بود،
  • سرنگ را روی ران پا بزنید.
  • برای این منظور، روی صندلی بنشینید.
  • با دست عضله را بگیرید و سپس سرنگ را وارد کنید.


چطور از زخم محل جراحی مراقبت کنیم؟

بعد از عمل جراحی ، بایستی از محل بریدگی آن مراقبت نمایید تا بهبود پیدا

کند. مراقبت دقیق و صحیح از زخم جراحی، اثر بجامانده از آن (اسکار)، درد

و ناراحتی آن و خطر بروز مشکلاتی مانند عفونت زخم را کم می کند.

پزشک جراح برای بستن محل برش جراحی از بخیه، گیره فلزی، چسب مایع بافتی

(مخصوص بدن) و یا نوار چسب جراحی استفاده می کند (تصویر روبرو).

شما نیز باید محل جراحی را تمیز نگه دارید و مراقب باشید تا چرک نکند و

طبق دستور پزشک، پانسمان آن را عوض کنید.

نکات لازم برای کاهش خطر عفونت محل جراحی– از پزشک خود بپرسید تا کی نباید به محل جراحی آب بخورد، یعنی کی می توانید آن

قسمت را بشویید. سپس به هر آنچه پزشک تان گفت، با دقت عمل کنید.

– هر روز محل جراحی شده را بررسی کنید تا چرک (عفونت) نکرده باشد. اگر علائم

عفونت را در آنجا دیدید، به پزشک خود مراجعه کنید.

– طبق دستور پزشک، پانسمان محل جراحی را عوض کنید.

کارهایی که نباید بعد از جراحی انجام دهید– محل زخم جراحی را نخارانید و نمالید.

– نوار چسب روی محل جراحی را تا زمانی که پزشک به شما اجازه نداده، برندارید.

– کرمی روی محل جراحی نمالید و پودری روی آن نریزید.

– محل زخم جراحی را جلوی نور مستقیم خورشید قرار ندهید.

– حمام نروید، مگر اینکه محل زخم جراحی را خشک نگه دارید. طی این مدت می توانید

با یک لیف مرطوب، بدن خود (به جز محل جراحی) را پاک کنید.
اگر پزشک اجازه داد که حمام بروید، قبل از استحمام، روی محل پانسمان جراحی خود

را با یک کیسه نایلونی بپوشانید تا آب به این قسمت نخورد و خشک بماند.

ممکن است بعد از جراحی، کمی احساس سوزش، خارش، درد و بی حسی در محل برش

جراحی داشته باشید. همچنین ممکن است کمی ترشح و کبودی و برآمدگی کوچکی در

این قسمت مشاهده کنید. البته باید گفت این علائم طبیعی هستند و جای نگرانی ندارد.

به محل زخم جراحی، الکل، آب اکسیژنه (پراکسید هیدروژن) و بتادین نزنید، زیرا باعث آسیب
بافت و تاخیر در بهبودی زخم می شود

نشانه های عفونت محل جراحیاگر علائم زیر را در محل برش جراحی خود مشاهده کریدید، به پزشک مراجعه کنید:
– ترشحات زرد یا سبز رنگ که زیاد می شوند.
– تغییر بوی ترشحات محل جراحی
– تغییر اندازه برش جراحی
– قرمزی یا سفت شدن اطراف برش جراحی
– احساس داغ بودن محل برش جراحی موقع دست زدن به آن
– تب
– افزایش درد و یا درد غیر عادی
– خونریزی زیاد که پانسمان را خیس کند.

عوض کردن پانسمان محل جراحی
قبل از تعویض پانسمان خود، وسایل زیر را آماده کنید:
گاز استریل، نوار پانسمان، دستکش جراحی، نوار چسب مخصوص بدن، کیسه نایلونی و قیچی.

سپس به ترتیب زیر عمل کنید:
– دست های خود را با آب و صابون بشویید و دستکش لاستیکی جراحی بپوشید.

– چسب پانسمان قبلی را بلند کرده و پانسمان را بردارید.

– اگر پزشک به شما اجازه داد، محل جراحی را تمیز کرده و بشویید.

– ببینید علائم عفونت در محل برش جراحی دیده می شود یا نه.

– گوشه ای از گاز استریل تمیز را بگیرید و روی محل برش جراحی بگذارید.

– به چهار گوشه گاز استریل نوار چسب بزنید.

– مواد کثیف پانسمان قبلی را در یک کیسه نایلونی بریزید. سپس در کیسه را گره بزنید و دور بیندازید.

– دستکش ها را در آورید.

– مجددا دست های خود را با آب و صابون بشویید و خشک کنید.

تمیز کردن محل جراحی– محل زخم جراحی را به آرامی با آب و صابون بشویید. البته

این کار را زمانی می توانید انجام دهید که از نظر پزشک، زدن

آب به محل زخم ایرادی نداشته باشد.

– زخم محل جراحی را نخراشید و یا در آب غوطه ور نکنید (مثلا در وان حمام).

– به محل زخم جراحی، الکل، آب اکسیژنه (پراکسید هیدروژن) و بتادین نزنید، زیرا باعث

آسیب بافت و تاخیر در بهبودی زخم می شود.

– قبل از پانسمان مجدد زخم جراحی، اجازه دهید زخم هوا بخورد تا خشک شود و یا

با دستمالی تمیز به آرامی آن را خشک کنید.

مراقبت از بخیه جراحی
محل بخیه جراحی در حالت عادی کمی قرمز می شود و ورم می کند.

کمی هم سوزش و خارش دارد.

چند روز اول بعد از عمل جراحی ، کمی ترشح در محل بخیه دیده می شود که جای نگرانی ندارد.

ولی اگر بعد از چند روز، میزان ترشحات کم نشد و یا رنگ آن قرمز روشن به همراه

خون بود و یا چرکی شد، حتما به پزشک خود مراجعه کنید.

ممکن است پزشک به جای بخیه زدن محل جراحی و گذاشتن پانسمان روی آن،

از چسب مایع مخصوص بافت بدن و یا نوار چسب مخصوص جراحی برای بستن

بریدگی جراحی استفاده کند.

۳ تا ۹ ماه بعد از عمل جراحی، از تماس مستقیم نور آفتاب با زخم محل جراحی
خودداری کنید

اگر از چسب مایع بافتی استفاده شود، به محض خیس شدن محل جراحی، باید

فورا آن را خشک کنید. چسب مایع بافتی بعد از مدتی به طور خودبخود می افتد.

اگر از نوار چسب مخصوص جراحی استفاده شود، به آن دست نزنید تا خودش

شل شود و بیفتد.

سایر نکات لازم برای مراقبت از محل عمل جراحی
بعد از برخی عمل  جراحی ، غیر از موارد گفته شده در بالا، پزشک دستورات

خاصی به شما می دهد. با دقت به تمام دستورات پزشک خود عمل کنید.

اگر دستوری از دستورات پزشک خود را متوجه نشدید و یا اگر سئوالی برایتان

پیش آمد، از پزشک خود بپرسید.

اگر درد محل جراحی شما زیاد شد و یا اگر فکر کردید چرک کرده است،

به پزشک خود مراجعه کنید.

۳ تا ۹ ماه بعد از عمل جراحی ، از تماس مستقیم نور آفتاب با زخم محل

عمل جراحی خودداری کنید.

بعد از اینکه زخم جراحی شما بهبود پیدا کند، پوست جدیدی روی محل برش جراحی

ایجاد می شود. این پوست تازه به نور خورشید خیلی حساس است و به راحتی

دچار آفتاب سوختگی می شود.

اگر این پوست نو و تازه دچار آفتاب سوختگی شود، اسکار بدی از خود روی پوست

بدن برجای می گذارد. پس آن را جلوی نور آفتاب نگیرید.

کبد چرب تحت عنوان “سوءالقنیه”

نام بیماری “کبد چرب” در کتب طب ایرانی تحت عنوان “سوءالقنیه” است که می‌تواند مقدمه بیماری استسقا یا سیروز کبدی باشد.

مجدّانه توصیه و تأکید می‌کنیم از سونوگرافیهای بی‌مورد برای تشخیص کبد چرب خودداری کنید چرا که

سونوگرافیها عوارض جبران‌ناپذیری بر بافتهای کبدی و کلیوی وارد می‌کند.

در ادامه علائم کبد چرب آمده و چنانچه از حالات زیر برخوردارید‌، برای درمان کبد چرب‌، وقت را تلف نکنید:

ــ زرد بودن بار روی زبان

ــ زرد بودن سفیدی اسکلروز چشم

ــ کک‌ومک و لک صورت

ــ ترش کردن و ریفلاکس گوارشی

ــ طعم دهان تلخ و بدمزه صبحگاهی

ــ جوش صورت و پشت کمر و روی بازوها

ــ عصبانیت و پرخاشگری، زود از کوره دررفتن

ــ درد مچ پاها و پیچ‌خوردگیهای مکرر مچ پاها

ــ ریزش موی شدید

ــ احساس مورچه‌روی در نواحی مختلف بدن

ــ خونریزیهای شدید عادت ماهیانه در زنان

ــ حالت چسبندگی داشتن مدفوع به کاسه توالت

(که نیاز به شست‌وشوی مدفوع با فشار زیاد آب باشد)

ــ پرش پلک راست در اکثر مواقع

ــ زرد شدن پیراهن در ناحیه زیر بغل و بدبو بودن عرق

ــ احساس سوزن‌سوزن شدن انتهای دست و پاها

ــ درد در سمت راست حفره شکمی که به‌سمت بین دو کتف انتشار داشته باشد.

این چند گیاه آپارتمانی سمی هستند !

۱۰ گیاه آپارتمانی سمی هستند و برای سلامت شما مضررند

گیاهان آپارتمانی یک عنصر مشترک در دکور خانه هستند.گیاهان داخلی زیبایی بصری و

فضای سبز را به داخل خانه شما اضافه می کنند, به تمیز کردن هوای داخل ساختمان

کمک می کنند و ممکن است مزایای دارویی نیز برای شما داشته باشند اما به این معنی

نیست که شما می توانید هر گیاهی را داشته باشید و از آن در خانه خود نگهداری کنید.گیاه آپارتمانی سمی


بسیاری از گیاهان داخل ساختمانی بسیار سمی هستند، چنین گیاهانی می توانند برای

کودکان و حیوانات کوچک و نیز برخی افراد مسن خطرناک باشند.در حالی که برخی گیاهانغ

در هنگام بلعیده شدن سمی هستند, برخی می توانند باعث یک واکنش آلرژیک شوند

اگر به ساقه یا برگ یا شیره و آب شان دست بزنید.

از آنجا که اکثر مراکز گلخانه ای, برچسب هشدار را روی گیاهان گلدان هایشان نمی زنند,

خریداران باید تحقیقات خود را انجام دهند. این بخش از هومینو به شما کمک می کند که یاد

بگیرید کدام گیاهان بزرگ ترین تهدید برای اعضای آسیب پذیر خانواده شما هستند.

اینها ۱۰ گیاه خانگی و آپارتمانی با بالاترین میزان سمیت و خطر هستند:

۱. فیلودندرون:

آن ها به راحتی رشد می کنند و نیاز به نگهداری و مراقبت کمی دارند. با این حال, این گیاهان

حاوی کریستال های نامحلول در اگزالات کلسیم هستند، که عنصری سمی است و به

طور بالقوه آنها را خطرناک می سازد.

درحالی که کریستال های اگزالات کلسیم اغلب تاثیر بسیار خفیفی بر انسان دارند, اما

ممکن است برخی افراد نسبت به آن ها حساسیت بسیاری نشان دهند. تماس با شیره این

گیاه ممکن است باعث ایجاد احساس سوزش در پوست, خارش و ورم لب ها و همچنین زبان شود.

اگزالات کلسیم همچنین برای حیوانات خانگی مانند گربه ها و سگ ها نیز سمی است. پس از

بلع, ممکن است علائم احتمالی شامل:افزایش ترشح بزاق, تورم زبان, استفراغ, تشنج, کاهش

هوشیاری, مشکلات تنفسی و مشکل بلع غذا ایجاد شود.

اگر یکی از این گیاهان را در خانه خود دارید و حیوان خانگی شما برخی از این علائم را نشان می دهند,

بدن آسیب دیده او را با یک حوله خیس و نم دار پاک کنید. مطمئن شوید که تمام گیاه قابل مشاهده

را از پوستش از بین برده باشید.

اگر می خواهید گیاه خانگی خود را نگه دارید, آن را در مکانی بالا نگاه دارید که خارج از دسترس کودکان

یا حیوانات خانگی است. هم چنین حتما پیچک ها و برگ هایش را اصلاح و هرس کنید.

فیلودندرون یک گیاه آپارتمانی سمی

گیاهان آپارتمانی سمی برای حیوانات و کودکان

۲. دیفنباخیا:

دیفنباخیا, عصای خاموش نیز نامیده می شود, با برگ های بزرگ و رنگی اش قطعاً به فضای داخلی

خانه شما زیبایی خاصی می افزاید. اما باید از این واقعیت آگاه باشید، که این گیاه خانگی می تواند

برای کودکان و حیوانات خانگی خطری را ایجاد کند.

برگ ها, ساقه و ریشه آن ها شدیداً سمی هستند. سلول های این گیاه حاوی کریستال های اگزالات

کلسیم است که بسیار سمی هستند. یک ترکیب سمی دیگر که در این گیاه یافت می شود,

پروتئینی به نام آسپاراژین است.

هم کودکان و هم حیوانات خانگی در برابر این ماده سمی، آسیب پذیر هستند.

هنگامی که برگ های آن جویده می شوند, کریستال های اگزالات کلسیم می تواند میزبان علائم از

جمله بی حس کردن شدید, سوزش دهان, ریختن آب و تورم موضعی باشد. در موارد نادر, حتی

می تواند باعث مشکل تنفس و بلعیدن شود.

۳. خرزهره:

خرزهره یک بوته گل دهنده زیبا است که می تواند در داخل و خارج از خانه کشت شود. اما تمام

قسمت های این گیاه برای انسان و حیوان سمی هستند.

حاوی ترکیباتی به نام گلیکوزید است که باعث علائمی چون ضربان قلب نامنظم, ترشح بزاق بیش

از حد, عرق ریختن, سوزش دهان, تهوع, استفراغ, اسهالگرفتگی بینی, تنفس عمیق, عدم

همخوانی و حتی مرگ از نارسایی قلبی می شود.

لاتکس شیری اش می تواند پوست را تحریک کند. در واقع بهتر است هنگام تماس با این گیاه,

دستکش بپوشید. اگر کودکان و حیوانات کوچکی در خانه دارید, این گیاه را از دسترس دور نگه دارید.

هم چنین بقایای این گیاه را با دقت از بین ببرید، آن ها را بسوزانند چرا که دود تولید می کند. این

گیاه برای خانه ای که گربه دارد، توصیه نمی شود.

مسمومیت با گیاهان آپارتمانی سمی خرزهره

گیاهان سمی آپارتمانی کدامند؟

۴. پتوس طلایی:

پتوس طلایی، یکی دیگر از گیاهان خانگی است که برای حیوانات خانگی خطرناک است. برای

جلوگیری از ظلم به حیوانات (ASPCA), این ماده را به صورت سمی برای گربه ها و سگ ها

لیست کرده است.

هم ساقه و هم برگ ها حاوی کلسیم نامحلول است، که پس از جویده شدن و گاز زدن ممکن

است که برای گربه ها و سگ ها مضر باشد. کلسیم اگزالات موجب سوزش بافتی و ورم احتمالی

لب ها, زبان, حفره دهان و راه هوایی فوقانی در هنگام جویدن می شود.

اگر ورم شدید باشد, حیوانات حتی ممکن است نشانه هایی از مشکل تنفسی یا بلعیدن را

نشان دهند. نشانه های بالینی دیگر مسمومیت در صورت شامل کدری،, کف کردن, وکمبود

اشتها و استفراغ است.

مراقبت صحیح باید برای اطمینان از عدم خوردن این گیاه توسط حیوانات خانگی انجام شود.

علاوه بر این, این گیاه می تواند برای کودکان نیز سمی باشد.

۵. سینگونیوم:

این گیاه دوست داشتنی با برگ های بلند, بسیار زیبا به نظر می رسد و با هر دکور خانه ای

تماس خوبی دارد. چنانچه در این بخش از هومینو اشاره شده است با توجه به زیبایی و نگهداری

آسان آن, مردم سراسر جهان عاشق این هستند که بدون آگاهی از ماهیت سمی آن, در

خانه های خود داشته باشندش.

هم انسان ها و هم حیوانات نسبت به طبیعت سمی آن آسیب پذیر هستند. آب یا شیره این

گیاه شامل کریستال های اگزالات است که بسیار سمی هستند. تماس با شیره یا برگ هایش

می تواند منجر به سوزش پوست, تورم و گزش در دهان, گلو و معده شود.

هنگامی که سگ ها و گربه ها برگ ها را می بلعند, ممکن است آب از دهانشان سرازیر شود

و در دهان, مشکل بلع, تورم و حتی استفراغ را نشان دهند. وقتی گیاه به سرعت رشد می کند

و برگ هایش زیاد می ریزند, شما باید برگ های ریخته شده را بررسی کنید و هر چه زودتر آن ها

را دور بیندازید.

سینگونیوم از گیاهان آپارتمانی سمی و حساسیت زا

شناخت ده گیاه آپارتمانی سمی

۶. تاج خار:

یوروفیه ها و فرفیون ها مانند تاج خار برای انسان و نیز حیوانات خانگی سمی هستند. تمام قسمت

های این گیاه سمی هستند و ممکن است موجب سوزش معده و دهان به همراه علائمی نظیر

ترشح بزاق اضافی, تورم در مورد چشم ها و دهان, درد معده, تهوع, استفراغ و اسهال شود.

تماس با پوست ممکن است باعث قرمزی, ورم و تاول شود. عنصر سمی در این گیاه دیترپن استر

است که در شیره شیری موجود در رگ های این گیاه وجود دارند. بنت قنسول، گیاه گل سرخ سنتی

کریسمس، نیز متعلق به خانواده فرفیون ها است. با این حال، مانند یوروفیه ها و فرفیون ها سمی

نیست.

۷. اسپاتی فیلوم:

اسپاتی فیلوم, که به گل چمچمه ای معروف است, یکی دیگر از جاذبه های زیبا و محبوب دیگری است

که در رده خطرناکی قرار دارد. این گیاه حاوی کریستال های اگزالات کلسیمی است که برای گربه ها

و سگ ها سمی هستند. این کریستال ها پس از جویدن برگ ها, ساقه ها و ریشه ها و نفوذ به بافت

حیوانات حیوان که منجر به آسیب می شوند, آزاد می شوند.

هنگامی که حیوان خانگی عناصر سمی این گیاه را هضم می کند, می تواند باعث ایجاد نشانه هایی

از جمله سم در صورت, درد دهان, ریختن آب دهان, کف زدن و استفراغ شود. تورم متوسط تا شدید لب ها,

زبان, حفره دهان و راه هوایی فوقانی نیز می تواند رخ دهد. هم چنین می تواند منجر به کم آبی و امکان

نارسایی کلیه ها شود که شرایط بسیار شدیدی در حیوانات خانگی دارد.

همچنین به خاطر آلکالویید لیکورین که در پیازها و ساقه هایش وجود دارد, برای انسان سمی است. در

انسان این گیاه سمی می تواند باعث ورم لب ها, دهان و زبان, تهوع, استفراغ, اسهال و مشکل بلع شود.

گل چمچمه ای یا اسپاتی فیلوم گیاه آپارتمانی سمی

گیاهان آپارتمانی که سمی هستند

۸. کالادیوم:

زمانی که در یک مکان سرپوشیده رشد می کند, رنگ های زیبا و تزیینی اش مطمئناً به جذابیت اصلی

اتاق اضافه می کند. این گیاه پیازی با شاخ و برگ های بلندش راحت رشد می کند و نیاز به نگهداری

کمی دارد. با این حال, این گیاه گلدانی می تواند برای انسان ها و حیوانات سمی باشد.

این گیاه برای سگ ها و گربه ها بسیار سمی است. یک ماده سمی دیگر, آسپاراژین است که در

برگ های این گیاه یافت می شود. تمام قسمت های گیاه سمی هستند, به خصوص اگر مقادیر زیادی

بلعیده شوند.

علائم مسمومیت پس از بلع, شامل تحریک و سوزش دهان, زبان و لب ها, آب ریزی بیش از حد از دهان ,

اسهال, صدای گرفته, استفراغ و مشکل در بلع می شود. ممکن است حتی باعث تاول زدن در دهان

شود که ممکن است مانع حرف زدن و بلعیدن عادی شود.

اگر در مقادیر بالا بلعیده شود, ممکن است مشکلاتی مانند به کما رفتن یا حتی مرگ ایجاد کند. در مورد

سوزش پوست, مهم است که ناحیه آسیب دیده را به طور کامل با آب ولرم بشویید.

۹. گوش فیل:

گیاهان گوش فیل با برگ های بسیار بزرگ, در تقریباً هر محیط داخلی یک تماس سبز خوب را به فضا

اضافه می کنند. مردم عاشق این گیاه برای شاخ و برگ های بزرگ و گرمسیری هستند که یادآور گوش

فیل است.

به علاوه رشد و نگهداری گیاهان گوش فیل آسان است. با کنار گذاشتن زیبایی, افراد کمی از این واقعیت

آگاه هستند که این بیماری خطرناک است. مسمومیت ممکن است در صورتی رخ دهد که شما قسمت هایی

از این گیاه را به خاطر مواد مضر آن مانند اسید اگزالیک و آسپاراژین (نوعی پروتئین) جذب کنید. برگ ها

و ساقه ها مهم ترین بخش های گیاه گوش فیل هستند.

بلعیدن آن، می تواند موجب علائمی نظیر:اسهال, تهوع, استفراغ, سوزش و تورم دهان, گلو و یا چشم ها

شود. اگر کودک یا حیوان خانگی شما برگ ها را نوازش می کند, با پزشک خود مشورت بکنید.

۱۰. مارچوبه زینتی:

مارچوبه های زینتی یکی دیگر از گیاهان معمولی است که به خاطر شاخ و برگ ریز و پر مانندش بسیار

دوست داشتنی است. از شاخ و برگ هایش نیز در آرایش گلها استفاده می شود.

تماس خارجی با این گیاه می تواند برای گربه شما مضر باشد و همچنین می تواند موجب سوزش شدید

پوست شود. چه بخواهید این گیاه را داخل خانه نگه دارید یا بیرون, آن را باید از دسترس دور نگه دارید.

هشدارها:

  • اگرچه در طبیعتشان سمی هستند، اما گیاهانی که در بالا ذکر شدند زیبا هستند.
  • اگر می خواهید, می توانید این گیاهان را به دکوراسیون منزل اضافه کنید، تا زمانی که احتیاطات لازم انجام شود.
  • همیشه گیاهان را در قفسه های بلند نگهدارید تا از دسترس کودکان و حیوانات خانگی  و  گیاه آپارتمانی خارج شوند.
  • به طور مرتب هر برگی را که ممکن است از گیاه بیفتد را بردارید.
  • برای جلوگیری از لمس آن ها با دستان برهنه از دستکش استفاده کنید.
  • کودکان خود را از خطرات ذاتی این گیاهان سمی آگاه کنید و به آن ها بیاموزید که به گیاهان دست نزنند.
  • به وضوح به گلدان های گیاهان سمی تان برچسب بزنید، تا اطمینان حاصل شود که میهمانانتان ایمن هستند.
  • همیشه هنگام برخورد با این گیاهان سمی دست خود را بشویید.
  • مرتب کردن گیاهان به طور مرتب برای جلوگیری از دسترسی کودکان و حیوانات خانگی و  گیاه آپارتمانی به آنها مفید است.
  • اگر از ظروف آویزان استفاده می کنید, مطمئن شوید که به اندازه کافی محکم هستند تا از وزن گیاه و  گیاه آپارتمانی محافظت کنند.