هومینو، کارشناس آنلاین خدمات خانگی و اداری

سامانه و اپلیکیشن درخواست خدمات خانگی و اداری

هومینو، کارشناس آنلاین خدمات خانگی و اداری

سامانه و اپلیکیشن درخواست خدمات خانگی و اداری

بازگشت به رابطه قبلی کار درستی است؟

بازگشت به رابطه قبلی فکریست که بعد از هر رابطه ی پایان یافته ای ممکن است

به ذهن طرفین رابطه برسد. رابطه قبلی به دلایلی رابطه ی قبلی شده است و چه

شما او را ترک کرده باشید، چه او شما را و چه با توافق از یکدیگر جدا شده باشید،

یک جای کار در رابطه شما میلنگیده است. اینکه آیا بازگشت به آن کار درستیست و

یا باید برای همیشه از آن رابطه بیرون ماند تصمیمی است که هر شخص باید با توجه

به شناخت خود از رابطه قبلی بگیرد.

برخی بازگشت به رابطه قبلی را یک حماقت می دانند و جمله ی معروفی در این باره دارند

که ” خدا رابطه قبلی را دوباره در مسیر زندگی انسان قرار میدهد تا ببیند هنوز به همان اندازه

احمق هست؟”. اگرچه این نظر تا اندازه ای تند و یکطرفانه است اما این مضمون را در خود دارد

که بازگشت به رابطه قبلی نمی تواند همیشه بهترین ایده و انتخاب باشد. هر رابطه منحصر

بفرد است و ویژگی های خاص خودش را دارد و جواب به سوال “درستی بازگشت به رابطه قبلی

تنها با جواب به سوال های جزئی تری میسر خواهد بود که هر فرد قبل از بازگشت

به رابطه قبلی باید از خود بپرسد.

چه زمانی میتوان گفت که بازگشت به رابطه قبلی کار درستی است؟

در ادامه، راه هایی گفته شده است که به شما کمک می کند بفهمید بازگشت

به رابطه قبلیتان کار درستی است یا خیر؟

دلایل اصلی جداییتان را بازبینی کنید

از خود بپرسید به چه دلیلی از یکدیگر جدا شدید؟ چه چیزی باعث پایان رابطه قبلیتان شد؟

آیا آن مشکلات همچنان پابرجاست؟ آیا تغییری در شما و یا کسی که با او در رابطه بوده اید

ایجاد شده که می تواند شرایط را عوض کند؟

عوامل بازدارنده را در نظر بگیرید

برخی از عوامل هستند که بازگشت به رابطه قبلی را غیر ممکن می کنند. در هر رابطه ای

خواسته هایی وجود دارد که برای هر یک از طرفین حیاتی است و در آن رابطه نمی توان به

آن خواسته ها رسید و یا ممکن است شرایط خانوادگی، اجتماعی و فردی مانع از دستیابی

به آنها شود. قبل از بازگشت به رابطه قبلی تمام اینها را در نظر بگیرید.

به خاطر حس تنهایی به رابطه قبلی برنگردید

اگر حس تنهایی شما را آزار می دهد و یا از زندگی مجردی خسته شده اید، بازگشت به رابطه

قبلی اصلا راه درستی نیست. حس تنهایی پس از جدایی بسیار طبیعی است و قاعدتا شما

از نداشتن کسی که عادت به همصحبتی با او داشته اید احساس تنها بودن می کنید اما باور

کنید این تنهایی گاهی برای انسان لازم است و درس های ارزشمندی به او می دهد. بسیاری

از افراد تنها به خاطر فرار از تنهایی به رابطه قبلی زیان آور خود بر میگردند در حالی که تنها

بودن مهارتیست که هر انسانی در زندگی باید بیاموزد.

اینکه به رابطه قبلی برگردید و یا برای همیشه از آن بیرون بمانید تصمیمی است که هر شخص

باید با توجه به شناخت خود از رابطه قبلی بگیرد. چه اینکه بخواهید به رابطه قبلی برگردید و چه

رابطه قبلی را برای همیشه تمام شده بدانید باید برای ادامه راه تصمیماتی بگیرید و کارهایی انجام دهید.

در ادامه سعی شده مواردی که می تواند شما را در هر یک از تصمیماتتان کمک کند آورده شود.

اگر تصمیم گرفتیم به رابطه قبلی برگردیم چه کارهایی باید کنیم؟

اگر شرایط شما و شریک قبلیتان تغییر کرد و شما واقعا تصمیم به بازگشت به رابطه قبلی را داشتید،

باید بر روی ایجاد تعادل در رسیدگی به مشکلات گذشته کار کنید. تعادل به این معناست که مشکلات

گذشته خود را حل کنید و بدون اینکه در آنها بمانید یک شروع تازه برای زندگیتان داشته باشید. توجه

بیش از حد به مشکلات گذشته باعث می شود طرفین دائما در حال ثابت کردن اینکه دیگر شخص

قبلی نیستند، به طرف مقابل باشند.

شکایتها و گله ها را کنار بگذارید و با شریکتان صادق باشید. اگر میخواهید رابطه شما برای بار دوم

خوب پیش برود باید ارتباط بهتری با هم برقرار کنید.

اگر تصمیم گرفتیم به رابطه قبلی برنگردیم برای مقابله با وسوسه

پیام دادن به شریک رابطه قبلیمان چه کارهایی باید کنیم؟

اگر شما تصمیم گرفته اید که به رابطه قبلی برنگردید شاید سخت ترین کار جلوگیری از وسوسه ی

پیام دادن به شریکتان در رابطه قبلی باشد. الان، بیش از هر زمان دیگری در تاریخ ما انسان ها به

هم متصل هستیم. ما دائما به گوش های خود چسبیده ایم و به پیام دادن و وقت گذرانی در شبکه های

اجتماعی معتاد شده ایم. این باعث شده تا ما به هر کسی که بخواهیم و در هر زمانی که بخواهیم

تنها با حرکت انگشتانمان ارتباط برقرار کنیم. متاسفانه یا خوشبختانه یکی از این افراد شریکمان

در رابطه قبلی است.

وقتی تنها هستید و دائما به رابطه قبلیتان فکر می کنید مقاومت در برابر وسوسه پیام دادن به

او بسیار مشکل است. ما انسان ها با خصلت عادت خلق شده ایم و شکستن عادت ها برایمان

بسیار دشوار است. عادت همصحبتی با کسی که زمانی مهمترین فرد زندگیتان بوده است، عادتی

نیست که به راحتی فراموش شود اما باور کنید پیام دادن به شریک قبلیتان برای ارضا این عادت تنها

زمان این فراموشی را طولانی تر می کند و کار شما را برای فائق آمدن به این جدایی سخت تر می کند.

در ادامه چند  نکته برای مقابله با تنهایی پس از جدایی و وسوسه ی پیام دادن به شریک رابطه

قبلیتان آورده شده است.

بیصدا کردن، آنفالو کردن، بلاک کردن

وقتی بحث در مورد غلبه بر وسوسه بازگشت به رابطه قبلی پیش می آید ضرب المثل ” از دل برود

هر آنکه از دیده رود ” بسیار باور پذیر به نظر می رسد. برای اینکه دائما وسوسه نشوید که به او پیام

دهید باید از بمباران شدن خود توسط اخبار مرتبط با او در شبکه های اجتماعی جلوگیری کنید.

راه آن هم چیزی نیست جز آنفالو کردن، بیصدا کردن و بلاک کردن او در تمام شبکه های اجتماعی.

نام او را در گوشیتان تغییر دهید به چیزی شبیه ” پیام نده، پشیمون میشی!” و اگر این شجاعت را

داشتید چه بهتر است که شماره ی او را از گوشیتان پاک کنید.

شتاب زده عمل نکنید

اگر برای یک لحظه وسوسه شدید تا به شریک رابطه قبلی تان پیام دهید اینکار را نکنید و ذهنتان

را به موضوعی دیگر منحرف کنید اگر بعد از ۳۰ دقیقه کماکان  این وسوسه وجود داشت خودتان را

با کارهایی مثل فیلم دیدن و حمام کردن مشغول کنید و این چرخه را تا زمانی که فکر پیام دادن از

سرتان بیرون بیایید ادامه دهید. پس از غلبه بر این وسوسه  به خاطر قوی بودنتان به خودتان افتخار

خواهید کرد و حس خوبی خواهید داشت.

با دوستان و خانواده صحبت کنید

دوستان و نزدیکانتان می توانند بهترین دوا برای کاهش درد تنهاییتان باشند. با دوستان و کسانی

که با آنها احساس راحتی می کنید ارتباط برقرار کنید . لیستی از افراد قابل اعتماد که با آنها نزدیک

هستید را انتخاب کنید و آنچه را که میخواهید به شریک رابطه قبلتان پیام دهید به آنها بگویید

و خود را خالی کنید.

چه شما به رابطه قبلی خود برگردید و چه برای همیشه قید آن را بزنید، جدایی و تنهایی پس

از آن درس های فراوانی به شما داده است که می تواند در ادامه ی مسیر زندگی برایتان بسیار مفید باشد.

شما اولین کسی نبوده اید که این تجربه را داشته و آخرین آنها نیز نخواهید بود. تجربه ها داشته های

ارزشمندی هستند که تنها با تحمل سختی ها بدست می آیند و می توانند موجب شکوفایی هر فرد شوند.


ر

نکاتی در مورد نحوه تزریق سرم و تزریق وریدی

اغلب بیماران بستری در بخش های بیمارستان نیاز به تزریق سرم پیدا خواهند کرد.

تزریق دارو و تامین مایع و الکترولیت های مورد نیاز بدن بیمار یکی از دلایل مهم نیاز

بیماران به تزریق و دریافت سرم های درمانی است. به همین جهت یکی از مهمترین

مهارت های مورد نیاز پرستاران، مهارت تزریق سرم و یا بعبارتی مهارت برقراری انفوزیون

وریدی است. علاوه بر دانش کافی، کسب مهارت و تجربه در این زمینه جهت ارائه

مراقبت های پرستاری در بیمارستان ضروری می باشد. به همین دلیل در سایت “هومینو”

مجدداً روی این موضوع تاکید شده و این مطلب با عنوان نکاتی در مورد نحوه تزریق سرم منتشر می گردد:

قبل از شروع به کار به این نکات توجه کنید:

  • شستشوی دستها قبل از آماده کردن سرم الزامی است.
  • شرایط نگهداری سرم ها از قبیل حفظ دمای مناسب ، محافظت از نور و … بطور دقیق رعایت شود.
  • درب لاستیکی ویالهای تزریقی و محل وارد کردن ست سرم در سرمها به هیچ وجه
  • استریل نمی باشد و باید با محلول ضدعفونی کنندۀ مناسب قبل از استفاده کردن ضد عفونی شود.
  • از سوراخ کردن و زدن سوزن به محفظۀ پلاستیکی سرمهای تزریقی جهت افزایش سرعت
  • تزریق و جلوگیری از جمع شدگی محفظۀ پلاستیکی که موجب ورود هوای غیر استریل
  • محیط به محلول استریل داخل محفظه می شود اکیداً اجتناب و از ستهای سرم که مجهز
  • به فیلتر می باشند جهت برطرف شدن این مشکل استفاده گردد.
  • از استفاده از هر نوع سرم تزریقی که تغییر رنگ پیدا کرده حتی در صورت کمبود جداً خودداری گردد.
  • میزان سرم در ساعت و تعداد قطرات در دقیقه و ترکیبات اضافه شده به سرم و زمان شروع
  • و خاتمه و نام پرستار تنظیم کننده را بر روی برچسب سرم ثبت کنید.

تنظیم سرعت انفوزیون وریدی:

  • تنظیم سرعت انفوزیون به نوع ست انفوزیون و میزان و نوع مایع و دستور پزشک دارد.
  • در ماکروستها (ست سرم معمولی) معمولا قطره ساز قادر است ۲۰– ۱۵– ۱۰، قطره در
  • دقیقه را از خود عبور دهد، و در میکرو ستها قطره ساز حدود ۶۰ قطره در دقیقه از خود
  • عبور می دهد. فاکتور قطره بر روی بسته بندی ست انفوزیون توسط کارخانه مربوطه نوشته می شود.

۶۰ × ساعت انفوزیون ÷  فاکتورقطره × حجم کل مایع = قطره / دقیقه

مثال : محاسبه تعداد قطرات سرم در دقیقه در ۱۰۰۰ سی سی مایع در ۸ ساعت با ماکروست (ست معمولی) و میکروست به ترتیب به صورت زیر است.

درصورتیکه فاکتورقطره ۱۵ درنظرگرفته شود از روش سریع قطره ماکروست /دقیقه =حجم سرم به دقیقه /۴×زمان به ساعت·        ۱۰۰۰×۱۵ ÷۸ ×۶۰ =۱۵۰۰۰ ÷ ۴۸۰= ۳۱ drops/min
درصورتیکه فاکتور قطره ۶۰ درنظرگرفته شود ازروش سریعقطره میکروست/دقیقه=حجم به cc / زمان به ساعت·        ۱۰۰۰ × ۶۰ ÷ ۸ × ۶۰ = ۱۰۰۰ ÷  ۸ =۱۲۵ drops/min

فاکتورهای مؤثر بر سرعت انفوزیون:

ارتفاع ظرف مایع- پوزیشن عضو دارای کاتتر- گرفتگی لوله ست انفوزیون- گرفتگی و انسداد

سر کاتتر- محل قرار گرفتن کاتتر داخل وریدی – وجود هوا در ست تزریق- کم شدن فشار هوا در سطح مایع تزریقی

استفاده ازورید مناسب:

  • جهت انتخاب ورید مناسب باید به راحتی بیمار ، وضعیت قرار گرفتن و وسعت استفاده از
  • وسایل مهار کننده حرکات، توانایی نگهداری سوزن در ورید، نوع محلول ، صدمات و
  • عوارض احتمالی ناحیه تزریق توجه نمود.

وریدهای قابل دسترس برای تزریقات مایعات وریدی:

  • ورید های پشت دست و ساعد و ناحیه جلوی آرنج:

  • ورید های این ناحیه درشت و سطحی بوده و شریانها و وریدها کاملأ نزدیک به هم قرار گرفته اند.
  • در ۱۰ درصد افراد امکان دارد شریان نا بجایی در ناحیه آرنج وجود داشته باشد که ممکن است با ورید اشتباه شود.
  • در صورت امکان از وارد کردن سوزن در ناحیه مرکزی آرنج خودداری کنید. چون با کمترین خمیدگی
  • امکان جابجایی وجود دارد . در ضمن سفتی مفاصل یا درد ممکن است به علت بی حرکتی رخ دهد.
  • انشعابات ورید های سفالیک و بازیلیک توأم با کمان وریدی پشت دست در شیر خواران و کودکان
  • استفاده می شود. در شیر خواران استفاده از پنجمین ورید بین انگشتان توصیه شده است
  • که به دلیل وضعیت ثابت آن می باشد.

محلهای مناسب جهت انفوزیون وریدی در شیرخواران و نوزادان:

  • ورید های پشت پا :ورید های حاشیه جانبی و میانی پا نواحی مناسب برای تزریق مایعات در شیر خواران و کودکان است.
  • ورید بزرگ سافن در قوزک پا که بین قوزک داخلی و تاندون قدامی درشت نی قرار گرفته است.

در رگ گیری از کودکان و نوزادان باید از فرد دیگری جهت نگه داشتن اندام کمک بگیرید .

وریدهای سر چون فاقد دریچه های لانه کبوتری هستند، در شیر خواران کوچکتر از ۹ ماه بخصوص در نوزادان ،

مناسب هستند.        وریدهای اصلی سر که می تواند مورد استفاده قرار گیرند بر حسب اولویت شامل

پیشانی، گیجگاهی سطحی، پشت گوش، بالای چشمی، پشت سری و قسمت خلفی صورت هستند.

شریان و ورید بر اساس موارد زیر از یکدیگر تفاوت دارند:  

۱) ضربان را در شریان می توان حس نمود.

۲)ورید به صورت یک شیار در زیر پوست حس می شود

۳)شریان رگ سفت و قابل اتساع است.

فشردن بخشی از رگ با دو انگشت ، مسیر جریان خون را مشخص خواهد کرد. برداشتن انگشت

مسدود کننده رگ ، سبب پر شدن آن خواهد شد. مسیر خون در وریدها به طرف قلب و در

شریان ها به سمت اندام ها (دور شدن از قلب) می باشد.

توجه : از گذاشتن کاتتر نافی درنوزادان برای مایع درمانی  حتی الامکان خودداری شود .

توجه : ورید ، شریان واعصاب در بعضی از نقاط بسیار نزدیک به هم قرار گرفته اند ، که باید درهنگام

رگ گیری به این موضوع توجه شده ، تا از آسیب به اعصاب و شریان جلوگیری شود .

نکات مهمی که جهت موضع تزریق وریدی رعایت می شود:

  • برای اینکه ورید گرفته شده به خوبی وظایف خود را انجام دهد باید محل به خوبی محافظت شود
  • که برای این منظور اندام مورد نظر باید در وضعیت آناتومیک خنثی قرار داده شود.
  • این عمل توسط آتل های پوشیده از نوارهای محافظ انجام می شود.
  • برای جلوگیری از صدمه به پوست به دنبال برداشتن چسب هایی که زده شده است
  • بهتر است بین چسب و پوست یک مانع مانند گاز استریل و یا ورقهای شفاف در محل ورود سوزن گذاشته شود.
  • برای این که هر چه زودتر انفیلتراسیون (نشت مایع از عروق ) محل کاتتر (آنژیوکت) مشخص شود،
  • نباید بیشتر از یک اینچ ( ۲/۵) سانتی متر از اطراف کاتتر روی پوست پوشیده باشد. استفاده از
  • پوششهای پلاستیکی شفاف ایده آل است .
  • تعدادی از انگشتان و فضاهای بین انگشتی باید باز باشند تا از نظر خون گیری ، انتها ها قابل مشاهده باشد.
  • انگشت شست هیچگاه نباید ثابت شود چون خطر کوتاه شدگی یا محدودیت حرکت بعدی وجود دارد.
  • بسته به منطقه آنژیوکت ، باید محل های پایین تر بررسی شود. مثلأ نواحی پشت گوش در ناحیه سر ،
  • پشت دست و یا قسمت های تحتانی اندام باید از نظر ادم بررسی شوند.

صدمات و عوارض تزریقات وریدی مایعات:

  • سوزن ممکن است به دیواره مقابل رگ در ناحیه ورود رخنه کرده و سبب هماتوم
  • یا نشت مایع در بافت های اطراف شود.
  • سلول های نکروزه یا لخته قادر است سوزن را مسدود سازد و چنانچه توسط سرنگ
  • با فشار تزریق شود می تواند سبب آمبولی شود.
  • به علت صدمه ناشی از ورود سوزن امکان وازواسپاسم وجود دارد.
  • امکان شکستگی آنژیوکتی که قابلیت انعطاف کافی ندارد وجود دارد.
  • تحقیقات نشان داده است که باقی ماندن آنژیوکت کمتر از ۴۸ ساعت هیچ گونه کشت
  • مثبتی در بر نداشته است. اما وجود این مسأله پس از ۴۸ ساعت ۵۲% بوده است .
  • انواع گوناگونی از باکتری کشت شده شامل : استافیلوکوک طلایی، کلبسیلا، آنتروکوک
  • و استافیلوکوک آرئوس است.
  • ترومبوفلبیت
  • تزریق غیر عمد در شریان
  • ایسکمی و گانگرن اندام های تحتانی که ناشی از تزریق در ورید سافن و یک صدمه مهلک است ،
  • می تواند ناشی از اسپاسم رفلکسی ورید و انتشار آن در شریان باشد.
  • چنانچه حدود ۱۰ میلی لیتر هوا وارد جریان خون شود، آمبولی هوای کشنده رخ خواهد داد.
  • چنانچه ست عاری از هر گونه محلول باشد امکان کشیدن هوا به درون سیستم وجود دارد.
  • ترک خوردگی ست یا شیشه و یا پلاستیک حاوی سرم می تواند امکان ورود هوا را به داخل
  • جریان خون به وجود آورد و باید قبل از تزریق وریدی هوا را از ست خارج کرد.
  • عفونت باکتریال ناشی از آلودگی محلولهایی که چند ساعت پیش از مصرف باز شده است وجود دارد .
  • اکثر محلول ها محیط کشت مناسب می باشند. شیشه یا کیسه حاوی سرم را که باز شده
  • و صرفأ با گاز استریل پوشیده شده است نباید مصرف کرد.
  • محلول ها نیز به طور متفاوت بافت رگ را تحریک می کنند.که شامل:محلولهای هیپر تونیک ،
  • کلرور کلسیم و محلول های قلیایی می باشند.

وقفه در جریان مایع

  • به محض ایجاد وقفه ، به گیره توجه فرمایید . امکان بسته بودن آن وجود دارد.
  • به پیچ خوردگی ست و بسته شدن فیلتر هوا توجه فرمایید.
  • بافت اطراف سوزن را بررسی نمایید . ورم،آسیب دیدگی رگ و نشت مایع از احتمالات است.
  • در این موارد باید سوزن را درآورده و از ناحیه دیگر تزریق نمود.
  • به ادم اطراف سوزن توجه داشته باشید .در صورت عدم وجود ادم، امکان انسداد سوزن توسط
  • لخته وجود دارد. در این موقعیت نباید سرنگ را وصل کرده و فشاری برای وارد ساختن لخته
  • در رگ انجام داد. فشردن ست سبب آزاد شدن لخته شده که قادر خواهد بود در مویرگ های
  • ریه جایگزین شده و انفارکتوس ریه را سبب شود.

فلبیت و ترومبوفلبیت

  • فلبیت : به التهاب ورید گفته می شود.
  • ترومبو فلبیت : در صورتی که ورید دچار التهاب همراه با  لخته خون باشد ترومبو فلبیت گفته می شود .

عواملی که می توانند باعث فلبیت شوند شامل :

  • اندازه و طول و جنس کاتتر داخل وریدی
  • نوع و PH محلول تزریق شده
  • اندازه و محل قرار داشتن ورید مورد استفاده
  • سرعت گردش خون در ورید مورد نظرگردش خون در ورید

ر

گلوکومتری- کنترل قند خون در منزل

دستگاه های سنجش و کنترل قند خون یا گلوکومترها ابزارهای ویژه اندازه گیری تقریبی کنترل قند خون

  • در منزل هستند .یک قطره کوچک خون فرد که با فرو بردن سوزن ظریف مخصوص به نوک
  • انگشت وی گرفته شده به روری نوار آزمایش یک بار مصرفی قرار داده می شود و دستگاه،
  • مقدار گلوکز خون را از طریق خون مزبور محاسبه می کند و برحسب میلی گرم در دسی
  • لیتر یا میلی مول در لیتر نشان می دهد.

امروزه اکثر گلوکومترها تقریباً به اندازه ی کف دست یا کوچکتر تولید می شوند و با باتری

کار می کنند. برحسب مدل های مختلف دستگاه، معمولاً طی ۳ تا ۶۰ ثانیه مقدار قندخون

اندازه گیری می شود.

اگر دستگاه گلوکومتر، مقدار قند خون را بر حسب میلی مول در لیتر نشان دهد می توان

با ضرب کردن در عدد ۱۸، مقدار قندخون را بر حسب میلی گرم در دسی لیتر به دست آورد.

البته بسیاری از دستگاه ها مقدار قند خون را بر حسب هر دو واحد مزبور نشان می دهند.

نکته ی مهم آن است که گلوکومترهای خانگی مقدار گلوکز را در خون تام نشان می دهند

ولی مقدار گلوکز اندازه گیری شده در اکثر آزمایشگاه ها، مقدار گلوکز پلاسما است که معمولاً

۱۰ تا ۱۵ درصد بیش از گلوکز خون تام است.

امروزه بسیاری از گلوکومتر ها، مقادیر «معادل پلاسمایی» قند را نشان می دهند (حتی در صورتی

که گلوکز خون تام را اندازه گیری نمایند) واین کار از طریق معادله ای که در داخل گلوکومتر انجام

می شود صورت می گیرد. امروزه تمام گلوکومترها مجهز به ساعت و حافظه هستند و زمان و

مقدار قند خون تعیین شده در هر بار نمونه گیری را ثبت و ضبط می کنند. تقریباً تمام گلوکومتر ها

از دقت مثبت و منفی ۱۰ درصد تا مثبت و منفی ۱۵ درصد برخوردار هستند(البته در صورتی که با

شرایط مطلوب مورد استفاده قرار بگیرند). کالیبره بودن یا نبودن دستگاه، دمای محیط، اندازه و کیفیت

نمونه ی خون، وجود مقادیر زیاد بعضی داروها یا ویتامین ها (مثل ویتامین C) در خون، هماتوکریت،

کثیف بودن گلوکومتر، رطوبت و کهنه بودن نوار تست، همگی بر دقت آزمایش انجام شده تأثیر می گذارند.

مزیت استفاده از دستگاه گلوکومتری در پیشگیری از عوارض مربوط به دیابت نوع ۱ به اثبات رسیده است.

افراد دیابتی که قند خون خود را به طور منظم اندازه گیری می کنند  و از نتایج آزمایشات برای تنظیم روش

درمان خود استفاده می نمایند به مراتب کمتر دچار عوارض دیابت می شوند.

ر

سقط مکرر و اقدامات لازم

سقط مکرر به سقطی گفته می‌شود که بیشتر از ۲ تا ۳بارداری مکرر اتفاق بیفتد و

تقریبا ۱ درصد از خانم‌ها دچار سقط‌ مکرر می‌شوند. در این موارد خانم‌های باردار باید

به پزشک مراجعه کنند تا علت سقط مکرر جنین‌شان مشخص شود.

سقط جنین به معنی از دست رفتن جنین قبل از هفته ۲۰ بارداری است. همه خانم‌ها

کم و بیش با عمل سقط جنین آشنا هستند اما شاید تعداد کمی از خانم‌ها علائم سقط

را بشناسند و یا درباره شرایط آن بدانند. در صورتی که آگاهی از این عمل برای زنان باردار

بسیار لازم است.

دلایل سقط در ماه اول

سه ماه اول بارداری شایع ترین دوره سقط جنین برای مادران باردار می باشد. سقط

در سه ماه اول معمولاً براثر اختلالات کروموزومی و هورمونی در جنین، سقط اتفاق

می افتد که اگر منجر به تکرار در آینده شود می تواند عوارض جدی برای مادر داشته باشد.

با بررسی های کارشناسی می توان علت احتمالی سقط را مشخص کرده و با طرح یک

نقشه درمانی مناسب و تعیین زمان مناسب برای بارداری از دچار شدن مادران به

سقط جلوگیری کرد.

آزمایشات سقط مکرر

پس از سقط، کاری که انجام می‌شود این است که بقایای سقط مورد آزمایش قرار گیرد

تا مشخص شود ناهنجاری ژنتیک باعث بروز سقط شده یا دلیل دیگری وجود دارد. بعد از

سقط جنین شما باید آزمایش‌هایی را انجام دهید تا دلیل واضحی برای بروز این اتفاق پیدا کنید.

۱- آزمایش APS (سندرم آنتی فسفو لیپید)

APS یا همان سندرم آنتی فسفولیپید یک اختلال خود ایمنی است که منجر به محدودیت

رشد جنین یا از دست دادن آن می‌شود. این سندرم می‌تواند باعث افزایش لخته خون شده.

گاهی اوقات زمانی که چنین شرایطی بروز می‌کند، جفت تشکیل نمی‌شود.

۲- TSH  (هورمون محرک تیروئید)

این آزمایش نشان می‌دهد که آیا شما مشکلی در تیروئید شما وجود دارد که باعث سقط‌های

مکرر می‌شود یا خیر. ترشح هورمون تیروئید در اندازه درست و منظم می‌تواند بارداری سالمی

را برای شما رقم بزند.

۳- T4 (تیروکسین)

این هورمون یعنی هورمون تیروکسین اصلی‌ترین هورمون تیروئید است که سطح پایین آن می‌تواند

رشد جنین را مختل کند.

۴- TPO (آنزیم تیروئید پراکسیداز)

این آنزیم به تولید ید کمک می‌کند.  وجود آنتی بادی آنتی تیروئید طی حاملگی یک شاخص افزایش

ریسک سقط است. مثبت بودن این تست نشان دهنده وجود آنتی بادی تیروئید پراکسیداز است.

البته داروهای سرکوب کننده ایمنی ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهند.

۵- تست قند

بسیاری از زنانی که دچار سقط‌های مکرر می‌شوند حتی با سطح گلوکز طبیعی، گلوکز ناشتای بالایی

دارند. برای اینکه نتیجه تست هرچه دقیق‌تر و درست‌تر باشد باید دست کم ۱۰ ساعت بین آخرین غذایی

که خوردید و آزمایش‌‌تان فاصله زمانی باشد. در صورتی که دیابت بارداری کنترل نشود می‌تواند موجب

بروز خطراتی برای مادر و جنین شود که از جمله این خطرات می‌توان به افزایش احتمال سقط مکرر

جنین اشاره کرد.

۶- بیماری سلیاک

شاید برای بسیاری از خانم‌هایی که دچار سقط جنین شده‌اند انجام چنین آزمایش سلیاک عجیب بیاید

چون معمولا این بیماری برای بسیاری از افراد بی‌علامت است. اما می‌تواند موجب نازایی و سقط شود.

خیلی از خانم‌ها این بیماری را یک بیماری حاد دستگاه گوارش می‌دانند اما تنها یک علامت ممکن است

تشخیص این بیماری را در شما قطعی کند. قطعا وجود چنین بیماری پرهیز غذایی سختی را به دنبال دارد.

۷- ویتامین D

کمبود ویتامین D به بسیاری از مسائل بارداری مرتبط است. این ویتامین در میان زنان ایرانی کمتر است

و به نظر می‌رسد مشکلی است که پیش از بارداری باید حل شود و این ویتامین با مکمل‌های مختلف تامین شود.

برای ارزیابی سقط مکرر ، علاوه بر گرفتن شرح حال و انجام معاینه بالینی، از آزمون‌های زیر نیز استفاده می‌شود:

  • بررسی کروموزوم والدین
  • بررسی آنتی‌بادی‌های مؤثر در سقط مکرر
  • بررسی ترومبوفیلیا
  • ارزیابی حفره رحم (با تصویربرداری از رحم و لوله‌های رحم)
  • بررسی کروموزومی محصول حاملگی
  • بررسی فلوسیتومتری خون

سقط مکرر و هپارین

درمان در بیماران سقط مکرر با علت ایمونولوژیک شامل هپارین، آسپیرین، ویتامین D، ایمینوگلوبولین

تزریقی و یا ترکیبی از این درمان‌ها می‌باشد. هپارین روزی ۲ بار هر بار ۵۰۰۰ واحد معمولاً در مواردی

که اشکال انعقادی یافت شود تجویز می شود و در این موارد تأثیر آن بسیار بسزا می باشد. مصرف

آن تا انتهای بارداری باید ادامه یابد. گهگاه تا ۶ هفته بعد از زایمان هم توصیه می شود.

مشکل ترومبوفیلی (غلطت خون) یکی از دلایل سقط مکرر می باشد. تشخیص آن غیر از بررسی

تغییرات در جفت و جنین دفع شده با کمک تستهای ژنتیکی و پروتئین ها می باشد. در صورتی که

تمایل دارید در این زمینه اطمینان حاصل نمایید نیاز به انجام آزمایشات می باشد. البته دلایل دیگری نیز

برای سقط وجود دارد، پس الزاماً دریافت آمپول هپارین ممکن است منجر به جلوگیری از سقط بعدی

نشود .در صورتیکه مشکل اصلی، ترومبوفیلی تشخیص داده شود و هپارین کمک کننده باشد شانس

سقط بعدی پائین می باشد.

درمان سقط مکرر

درمان سقط مکرر جنین با توجه به علت آن پیشنهاد می‌شود. احتمال بارداری موفق، صرف نظر از نتایج

بررسی، بالا است: درصد موفقیت بارداری در صورت مشاهده نشدن هیچ گونه ناهنجاری ۷۷ درصد

و در غیر این صورت ۷۱ درصد است. چنانچه ناهنجاری کاریوتایپ (اختلال ژنتیکی یا کروموزومی) علت

سقط باشد، والدین غالباً برای مشاروه ژنتیک معرفی می‌شوند. متخصص ژنتیک اختلال ژنتیکی را

توضیح می‌دهد و احتمال بارداری طبیعی در آینده را برآورد می‌کند.

تعدادی از والدین تصمیم می‌گیرند در طول بارداری بعدی تحت مطالعه ژنتیکی پیش از تولد باشند تا آرایش

ژنتیکی جنین به یکی از دو روش زیر بررسی شود:

  • نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی ( CVS): نمونه‌برداری از جفت در اواخر سه ماهه اول یا ابتدای سه ماهه
  • دوم انجام می‌شود.
  • آمینوسنتز: مقداری از مایع آمنیوتیک، مایع احاطه کننده نوزاد در دوران بارداری، آنالیز می‌شود.

چنانچه لقاح مصنوعی (IVF) انجام شود، می‌توان PGD یعنی تشخیص بیماری‌های ژنتیکی پیش از لانه

گزینی را انجام داد. در این عمل تزریق‌های متعددی بر روی مادر انجام می‌شود تا تعداد زیادی تخمک در

تخمدان رشد کند. سپس با انجام جراحی کوچکی تخمک‌ها از تخمدان‌ها بازیابی می‌شود. پس از آن یک

اسپرم در هر تخمک تزریق می‌شود و فرصت رشد به نطفه داده می‌شود. در مرحله بعد یک سلول از نطفه

نمونه‌برداری و آزمایش ژنتیکی آنالیز می‌شود تا نطفه آسیب‌دیده منتقل نشود.

اگر ناهنجاری رحمی مشاهده شود، جراحی با توجه به نقص موجود انجام می‌شود. چنانچه سندرم آنتی‌

فسفولیپید تشخیص داده شود، داروهای خاصی برای کاهش تشکیل لخته خون تجویز می‌شود. اگر دیابت

یا اختلال تیروئید عامل سقط باشد نیز داروهای مناسب تجویز می‌شود.

تغذیه مناسب برای جلوگیری از سقط مکرر جنین

افزایش مصرف سبزیجات برگ سبز، میوه‌‌ های تازه، امگا ۳ و امگا ۶، تخم‌ مرغ، ماهی و مواد لبنی و به

طور کل، داشتن یک رژیم غذایی متعادل می ‌تواند احتمال سقط را کاهش دهد.

مصرف غذائی حاوی ویتامین ب  برای زنان باردار یا زنانی که تصمیم به بچه دار شدن دارند به طور جدی

می تواند به مادران برای جلوگیری از تولد نوزاد ناقص یا جنین سقط شده کمک کند. اسفناج سرشار از

اسید فولیک است که یکی از ویتامین‌های گروه B است. از نقایص عصبی جنین پیشگیری می‌کند و

در سلامت جنین نقش دارد.

غذاهای حاوی ب ۱۲فقط غذاهای حیوانی مثل کباب برگ گوشت گوسفند و شتر، تخم مرغ محلی،

کره وروغن محلی و شیر محلی  می باشند و نخود و خرما و…حاوی ویتامین ب هستند. سویا حاوی مواد

معدنی غنی و ویتامین‌های D ، B2، A است و مصرف آن برای زنان باردار و جنین بسیار مفید است.

مصرف لوبیا و به عادت ماهانه را مرتب و از سقط مکرر جنین جلوگیری میکند.

مصرف آویشن،پونه و بابونه و غوره برای زنان باردار مفید نیست زیرا باعث سقط جنین می‎شود. کسانی که

غذای تند می‎خورند مبتلا به لک‌های صورت می‎شوند، چنانچه حامله باشند نوزادشان ممکن است

لکه‌هایی در بدنشان داشته باشند.

چنانچه مادر هنگام آبستن ادویه‌های تند مانند خردل یا دارچین و نعناع زیاد مصرف کند نوزاد مبتلا به اگزما

می‎گردد. مصرف عسل، قهوه، گلاب ، زیره ، سه زیره، محرک زایمان اند و ممکن است باعث زایمان زودرس یا سقط شود.

عرقیات گیاهی در دوران بارداری استفاده نشود چون تحقیقات کاملی روی آنها و اثرشان بر بارداری صورت

نگرفته است. جگر به هیچ عنوان استفاده نشود. چون حجم ویتامین A بالایی دارد و ممکن است اثرا تتراتوژنی

داشته باشد. مصرف زرشک را باید کاهش داد. بربرین موجود در زرشک احتمال سقط جنین را بالا می برد.

تخم مرغ حتما باید پخته مصرف شود و عسلی یا خام نباشد. و حتما دقت شود پوسته تخم مرغ شکسته یا

ترک دار نباشد چون میکروبها می توانند واردش شوند و تخم مرغ را آلوده کنند. گوشت حتما بطور کامل پخته

شود و نیم پز یا خام نباشد، چون میکروبها بزور کامل از بین نمی روند.

راههای جلوگیری از سقط  مکرر جنین

در ادامه توصیه هایی برای جلوگیری از سقط مکرر جنین آورده شده است:

در گذشته مادران سوپ ندول با گوشت نیمه پخته و با سوشی زیاد می خوردند و فرزندان سالم نیز متولد

میشد. غذاهایی که با حرارت پخته نمیشود حاوی باکتری هایی مانند اشرشیا ای کلای، کمپیلوباکتر،

لیستریا و سالونلا که می تواند باعث سقط مکرر جنین، مرده زایی و تولد نوزاد نارس شود. باید بدانید که

فقط غذای کاملا  پخته شده را مصرف کنید. شیر غیر پاستوریزه نخورید زیرا حاوی لیستریا است که یکی

از عوامل سقط مکرر جنین بشمار می رود.

برخی مادران فکر می کنند که با مالیدن مداوم شکم به جنین خود آرامش می دهند یا اینکه در زمان بارداری

ترک هایی بر روی شکم ایجاد میشود و نگران این ترک ها هستند و برای از بین بردن این ترک ها از کرم ها

و روغن های مختاف استفاده می کنند و شکم خود را ماساژ می دهند که این کرم و روغن ها جذب شده و

ممکن است خطرناک باشد. بهتر است در صورت استفاده نیز در مقادیر کم و بدون ماساژ استفاده کنید. و

شکم خود را نه اینکه مالش ندهید بلکه در زمان طولانی و در همه طول روز و با فشار نمالید.

برخی زنان فکر میکنند اگر زیاد راه بروند زایمان راحتری خواهند داشت در صورتیکه راه رفتن بیش از حد باعث

زایمان زودرس شده و در کسانی که دهانه رحم آنها کاملا بسته نیست خطرناک است. شما باید بطور ملایم

راه بروید و از انجام ورزش های خطرناک در دوران بارداری که تهدید کننده سلامتی شما و جنین شماست

پرهیز کنید.

در دوران بارداری، دمای بدن کمی بالاتر از حالت عادی است. اگر شما در فصل تابستان هستید، و احساس

خستگی و ناراحتی می کنید. نباید آب و یا غذای خیلی سرد بخورید اگرچه بسیار لذت بخش است اما ممکن

است برای شما و جنین ضرر داشته باشد با خوردن آب سرد عروق شکم و رحم منقیض شده و ممکن است

روی جنین اثرگذار باشد. بنابراین توصیه میشود که از خوردن آب یخ در دوران بارداری بپرهیزید.

چای و قهوه هر دو دارای مقدار زیادی کافئین هستند که در تکامل جنین اثرگذار خواهند بود. در بارداری مخصوصا

خانم هایی که کارمند هستند مدام عادت به خوردن چای دارند. در سه ماه اول بارداری که هنوز وضعیت مادر

ثابت نشده است سعی کنید حدالامکان مصرف چای را محدود و قهوه را اصلا مصرف نکنید.


سالمندان تنها

باستناد آخرین آمار وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی کشور، بطور

متوسط ۹درصد سالمندان کشورمان به تنهایی زندگی می کنند و این آمار

درمورد مردان سالمند، بمراتب بیشتر و بالاتر از زنان سالمند است.

در تحلیل آمار بالاباید گفت:

– آمار اعلام شده مربوط به آندسته از سالمندانی است که از یک سو از فرزندان خود

و کانون گرم خانواده دور شده و از سوی دیگر احیاناً بعلت فوت همسر خود، تنها مانده اند.

این درحالی است که اگر بخواهیم منطقی تر و واقع بینانه تر به موضوع نگاه کنیم،

باید آندسته از سالمندانی را که ولو همراه همسر خود اما دور از فرزندان، زندگی می نمایند

را نیز «سالمندان تنها» بدانیم و بالطبع با چنین نگرشی، تعداد «سالمندان تنها» تنها در

کشور بسیار بیشتر از آمار اعلام شده خواهد بود.

– آمارها نشان می دهند که میزان مرگ و میر خام «سالمندان تنها» در مقایسه با

بقیه سالمندان و در گروههای سنی مشابه بیشتر است. بعبارت دیگر جدا شدن سالمندان

از فرزندان و با فوت یکی از زوجین سالمند، ریسک فاکتوری جدی و مهم است که

بر میانگین طول عمر و میزان امید به زندگی فرد تأثیر شگرف می گذارد و طبیعی است

که توجه علمی و دقیق به واقعیات دوران سالمندی بویژه «سالمندان تنها» و نیاز عاطفی

و روانی آنها به حضور در کنار خانواده باید در برنامه ریزی و سیاستگذاری نظام سلامت

کشور مدنظر قرار گیرد.

– بالابودن نسبت «مردان سالمند تنها» و همچنین فزونی مرگ و میر آنها در مقایسه با

«زنان سالمند تنها» می تواند معلول فاکتورهای مختلفی باشد که بحث و بررسی آنها

در حوصله این مجال نمی گنجد. لیکن نباید از اهمیت و لزوم تأمل بیشتر در این موضوع،

غافل ماند. متأسفانه در جامعه ما و فرهنگ عمومی کشورمان، مردان سالمند نسبت به

زنان سالمند کمتر مورد توجه بوده و گاه مورد بی مهری قرار می گیرند و حساسیت خانواده ها

نسبت به تنها ماندن زنان سالمند بیشتر و مشارکت و همکاری آنها در رفع این معضل بیشتر است.

آنچه گفته شد یک روی سکه است و روی دیگر سکه هم مهم و قابل توجه است.

با بالارفتن و گسترش سطح خدمات بهداشتی و درمانی کشور و ارتقاء شاخصهای سلامت

و بهداشت کشور، «میانگین طول عمر» و «میزان امید به زندگی» مردم بالارفته و این تغییر

نه تنها در آمارهای مستدل و رسمی کشور محسوس و مشخص است، بلکه از آن بعنوان

نماد و نشانه ای از موفقیت نسبی مدیریت سلامت کشور یاد می شود. در نتیجه این تغییر

با بالارفتن میانگین طول عمر افراد جامعه، آمار کلی سالمندان کشور روند صعودی یافته و ما

به تدریج با جمعیت رو به افزایش سالمندان مواجه هستیم.

از سوی دیگر در آینده سهم سالمندان از هرم جمعیت کشور هم بیشتر خواهد شد، چراکه

با کنترل رشد جمعیت کشور و کاهش نسبی موالید. به تدریج از سهم جمعیت جوان کشور

کاسته و به نسبت میانسالان و سالمندان جامعه افزوده خواهد شد. بعبارت دیگر، جامعه شدیداً

جوان امروز ما در دهه های آینده و روزگاری نه چندان دور، به جامعه ای نسبتاً مسن تر تبدیل خواهدشد.

از یک سو و در نتیجه اقدامات ارزشمندی که در راستای کنترل نرخ رشد جمعیت شده و از

سوی دیگر بعلت تنگناهای دیگری مانند دشوار شدن شرایط و امکان ازدواج، بالارفتن سن ازدواج،

مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و… که متأسفانه از واقعیات تلخ جامعه هستند، متوسط

تعداد فرزندان در خانواده ایرانی بوضوح کاهش و روند نزولی یافته است و برخلاف سالهای قبل که

خانواده هایی با تعداد بالای فرزند بوفور دیده می شد،

آمار خانواده هایی که به حداکثر ۲-۱ فرزند اکتفا نموده و می نمایند بالارفته و می رود تا اکثریت

جامعه را تشکیل دهند. واقعیت این است که والدین جامعه امروز ما، سالمندان آینده کشور خواهند

بود که با طول عمر بیشتر، فرزندان کمتری خواهد داشت و طبیعی است که با این روال، احتمال

تنها ماندن و تنها زیستن سالمندان کشور در آینده بیشتر خواهد شد.

براساس تحلیلهای پیش گفته تغییرات جمعیتی کشورمان به گونه ای است که:

اولاً، با بالارفتن میزان امید به زندگی، جمعیت سالمندان روند فزاینده ای خواهد داشت.

ثانیاً، بعلت کنترل جمعت، سهم و نسبت سالمندان از جمعیت کل کشور بیشتر خواهد شد.

ثالثاً، با کاهش تعداد فرزندان هر خانواده، احتمال تنها ماندن سالمندان نیز بیشتر خواهد بود.

خلاصه آنکه جمعیت ۹درصدی کنونی «سالمندان تنها» در سالهای آینده بطور واضحی بیشتر خواهد

بود و این واقعیتی است مدیریت کلان کشور بخصوص سیستم متولی سلامت کشور باید بطور

جدی بدان توجه داشته باشد و آن را از اولویتهای خود قرار دهد.

– اهتمام بیشتر به طب سالمندان و تربیت و آموزش پرسنل متخصص و تأسیس کلینیکها و مراکز

درمانی و توانبخشی خاص سالمندان و جذب توانمندیهای بخش خصوصی به این حوزه
– فرهنگ سازی و آموزش عمومی و خانواده ها با تکیه بر تقویت روابط عاطفی میان فرزندان و

والدین سالمند بمنظور حفظ جایگاه سالمندان در کانون گرم خانواده
– گسترش و تقویت اقدامات و خدمات حمایتی سالمندان و بهبود کیفیت زندگی آنها
برخی از این اولویتهاست، اما به نظر می رسد اصلاح وضعیت کنونی مراکز نگهداری سالمندان

که متأسفانه وضعیت چندان ایده آلی ندارند از همه مهمتر است. باید به سمتی برنامه ریزی و

حرکت کرد تا سرای سالمندان به شهرکها، مجتمع ها و اقامتگاههای خاص سالمندان تبدیل گردد

که ضمن رعایت دقیق ملاحظات سنین سالمندی در طراحی، معماری و احداث آنها و بهره مندی از

بهترین و پیشرفته ترین امکانات رفاهی و تفریحی و تجهیزات درمانی و توانبخشی موردنیاز سالمندان،

مزیت امکان زیست در کنار هم زوجین سالمند نیز در آنها پیش بینی شده باش

نویسنده: دکتر محمدجعفر طالب پور

منبع :پزشکان بدون مرز