بعد از شکست عشقی چه کنیم؟

شکست عشقی پایان دادن به چیزی است که به خاطرش زندگی کردن ارزشمند بوده است.

اگر از یک رابطه عاشقانه بیرون آمده باشید، حتماً درباره این فکر کرده‌اید که چه اندازه زمان نیاز

است تا شما از دوست داشتن طرف مقابلتان دست بکشید و دیگر به او و رابطه از دست رفته

خودتان فکر نکنید. در حقیقت این موضوع و زمانی که برای پایان دادن واقعی به روابط وجود دارد،

از هر فردی به فرد دیگر متفاوت است. شرایط و روحیه فرد تا حد زیادی در چگونگی بهبود وضعیت

وی و کنار آمدنش با شرایط فعلی تأثیرگذار هستند.

بخشی از آینده‌ای که در ذهنتان ساخته بوده‌اید با طرف مقابل بوده است و پس از اتمام روابط

این بخش کاملاً نابود شده و از بین می‌رود. این چیزی است که افرادی که شکست عشقی خورده‌اند

آزار می‌دهد. همه چیز به شما بستگی دارد و این که درباره گذشته و آنچه برای آینده با مخاطب

خاصتان تصور می‌کرده‌اید احساساتی عمل کرده باشید.
تنها درمانگر در این مورد زمان است. باید به خودتان زمان بدهید تا همه چیز به شرایط عادی برگردد

و بتوانید این شکست را بپذیرد و آن را بخشی از زندگی و تجربیاتش بدانید. M. Kathleen Casey

در این باره گفته است ” درد اجتناب ناپذیر است، اما این که درد بکشیم و خودمان را عذاب دهیم

کاملاً اختیاری است “.

چه بازه زمانی طول می‌کشد که شکست عشقی را پایان دهیم و آن را بپذیریم؟

اولین قدم برای گذر از شکست عشقی پذیرفتن آن است. شما چه بخواهید و چه نخواهید

این اتفاق رخ داده است و به هیچ عنوان نمی‌توانید به گذشته برگردید و این موضوع را در زمان

خودش حل و فصل کنید. در این زمان شما به رابطه‌ای که داشته‌اید پایان داده‌اید و باید این

موضوع را بپذیرد. سپس با صبوری مراحلی که برای گذر از این مرحله نیاز است را انجام دهید

تا بتوانید به زندگی عادی که داشته‌اید برگردید.

مرحله شوکه شدن و برانگیخته شدن احساسات

اگر شما در مرحله‌ای قرار دارید که به رابطه‌ای که داشته‌اید پایان داده‌اید، باید آماده باشید

که احساست مختلفی مانندترس، نفرت، تنهایی، خشم و غم به شما هجوم می‌آورند.

ترس از تنها ماندن از جمله پررنگ‌ترین احساساتی است که شکست عشقی در پی دارد.

به نحوی که فرد تصور می‌کند روی این کره خاکی تنها او و مخاطب خاصش زندگی می‌کرده‌اند

و دیگر هیچ کسی وجود ندارد که او را درک کند و وی همیشه باید تنها بماند.
با هجوم احساسات مختلف فرد مدام از خودش می‌پرسد که چرا این اتفاق رخ داده است؟

چه کاری برای رسیدن به نتیجه متفاوت باید انجام دهم؟ حتی ممکن است فرد به این موضوع

فکر کند که چه کاری انجام داده که سبب به پایان رسیدن رابطه عاطفی شده است و مدام

به دنبال راهکارهایی برای تغییر دادن نتیجه باشد.
این احساسات در اوایل تجربه شکست عشقی طبیعی هستند و باید به خودتان زمان بدهید

تا احساسات برانگیخته شده فروکش کنند. سپس می‌توانید آینده روشنی که در پیش روی

شما قرار دارد را ببینید.

​

انکار به پایان رسیدن یک رابطه عاشقانه

انکار کردن یکی از واکنش‌هایی است که پس از پایان رابطه و شکست عشقی رخ می‌دهد.

فرد دائم در حال انکار کردن این موضوع است که رابطه‌ای که داشته به پایان رسیده و مدام

خودش را توجیه می‌کند که دوباره همه چیز مثل سابق خواهد شد. این واکنش پس از پایان

هر رابطه‌ای کاملاً طبیعی است. مهم این است که بتوانید از این مرحله عبور کنید و غم و

اندوه مرحله انکار را پشت سر بگذارید.

تا جایی که می‌توانید اشک بریزید

هنگامی که احساس غم و اندوه می‌کنید بهترین راه این است که گریه کنید. هنگام شکست

عشقی نیز مانند دیگر زمان‌هایی که با مشکل بزرگی مواجه شده‌اید یک توپ بزرگ درون گلو

حس می‌کنید که نمی‌توانید آن را ببلعید و جلوی نفس کشیدن شما را گرفته است. برای این

که از شر این بغض و تورمی که در ناحیه گلو ایجاد شده راحت شوید، باید به زیر دوش آب،

یک مکان خلوت و حتی ماشین شخصی خود پناه ببرید و اجازه بدهید بی‌وقفه اشک از چشمانتان بیرون بریزد.
مانع از اشک ریختن خود نشوید. اجازه بدهید تمام غم‌ها و ناراحتی‌ها با اشک‌های شور از بدن

شما بیرون بریزد. پس از اشک ریختن احساس آرامشی بی‌حد و اندازه خواهید داشت و این

نشان می‌دهد که شما از غم بزرگی که داشته‌اید خلاص شده‌اید.

مراقبت‌های اولیه را از خودتان به دست فراموشی نسپارید

برخی از افراد پس از شکست عشقی دیگر دلیلی نمی‌بینند که به خودشان برسند و این

مقدمه‌ای برای مواجه شدن با انواع و اقسام بیماری‌ها است. درست است که شما از لحاظ

روحی موقعیت مناسبی ندارید و دیگر کسی برای این که او را ببوسید وجود ندارد؛ اما این

دلیل نمی‌شود که مسواک زدن را جدی نگیرید و باید هر روز دو تا سه بار دندان‌هایتان را مسواک کنید.
هر انسان باید در طول روز غذا بخورد تا انرژی لازم را به دست بیاورید؛ بنابراین حتماً وعده‌های

غذایی را میل کنید. فراموش نکنید باید رژیم غذایی همیشگی خود را حفظ کرده و مانند همیشه

تعادل را در غذا خوردن رعایت کنید.

ارتباط با دوستانتان را حفظ کنید.

برای بهبود روحیه خود سعی کنید زمان بیشتری را با دوستانتان بگذرانید. هیچ چیز به اندازه

گفتمان‌های دوستانه و درد و دل با فردی که شما را درک می‌کند نمی‌تواند برای ترمیم روحیه

شما مؤثر باشد. شما می‌توانید در قالب پیام‌های متنی با دوستتان درد و دل کنید یا سر روی

شانه او بگذارید و گریه کنید. حضور در جمع دوستان و شوخی‌هایی که وجود دارد، خنده را دوباره مهمان لب‌های شما می‌کند.
با وجود این که پس از شکست عشقی اغلب افراد از جمع فاصله می‌گیرند و تنها بودن را ترجیح می‌دهند؛

اما سعی کنید همیشه در جمع باشید و از اجتماع فاصله نگیرید تا سریع‌تر بتوانید خودتان را جمع و جور کنید

و به زندگی عادی که داشته¬اید برگردید.

​

به مسافرت بروید

یکی از بهترین راهکارها برای بهبود روحیه افرادی که تازه به یک رابطه عاطفی پایان داده‌اند،

مسافرت است. برای پایان دادن به غم و سوگواری شکست عشقی، باید از خانه خارج شوید

و مدتی از محیط دور شوید. یک سفر چند روزه می‌تواند به طور کامل روحیه از دست رفته شما

را ترمیم کندو آرامش را به زندگی¬تان برگرداند.
یک بلیط اتوبوس یا قطار بگیرید و به جایی که دوست دارید بروید. سعی کنید برای سفر مکان‌های

را انتخاب کنید که تا به حال به آنجا نرفته‌اید. تماشای طبیعت مسحور کننده و سپری کردن ساعاتی

کنار دریا می‌تواند حس و حالتان را به طور کامل عوض کند.
در دل طبیعت فرصت زیادی برای فکر کردن دارید و می‌توانید برنامه‌هایی که برای زندگی دارید را منظم کنید.

چند نکته درباره دگزامتازون

دگزامتازون یا آنطور که بعضا گفته می شود دگزا، یکی از داروهایی است که در اشکال

مختلف خود (شربت، قرص، قطره، آمپول و پماد و محلولها) یکی از پرکاربردترین داروهاست

و در نتیجه ابهامات و سوالات هم پیرامون آن زیاد است.

​

۱- دگزامتازون چه تاثیری در اشتها و چاق کردن دارد؟
پاسخ: دگزامتازون اشتها را زیاد می کند. علاوه بر آن از طریق ایجاد تورم در بدن شما را چاق

می کند. در حقیقت یکی از عوارض استفاده زیاد از کورتون ها ایجاد تورم تدریجی در بدن و

افزایش میزان چربی است که باعث پف کردن فرد شده و یا علامتی به نام ماه رخ! (یعنی گرد و پف کرده شدن صورت) می شود.

در نتیجه بیمار احساس میکند که چاق و قوی بنیه شده است. اماحقیقت این است که تمام کورتون ها

در استفاده مکرر باعث تحلیل رفتن عضلات وپوکی استخوان می شوند.

در حقیقت دگزا متازون بدن شما را رسما به یک پفک تبدیل میکند.

۲-من هر وقت سرما می خورم تا دگزا نزنم خوب نمیشوم. چرا؟
پاسخ: اثر دگزامتازون در سرماخوردگیهای رایج بیشتر علامتی است. یعنی باعث سرکوب واکنشهای

ایمنی میشود و در نتیجه علائم بیماری را میپوشاند. این قضیه در سرماخوردگی های ویروسی چندان

اشکالی ایجاد نمی کند، اما در سرماخوردگیهای همراه با عفونت باکتریایی (مثلا انواع تب دار یا همراه

با گلودرد چرکی) با سرکوب ایمنی بدن، برای باکتریهای فرصتی را برای سازماندهی نیروها و تکثیر فراهم

میکند و در نتیجه ممکن است چند روز بعد منجر به شعله ور شدن بیماری و حتی ایجاد عفونتهای

شدید تنفسی شود

۳- آیا دگزامتازون می تواند در دوپینگ و تقویت استفاده شود؟
پاسخ: کورتونها می توانند نوعی حالت خوش آنی در فرد ایجاد کنند که به euphoria موسوم است.

همچنین باعث تغییرات آنی در میزان قند خون میشوند و بصورت کوتاه مدت ممکن است برخی توانایی های

جسمانی را افزایش دهند. البته این داروها در دراز مدت هم باعث پوکی استخوان و هم ضعف ایمنی

بدن میشوند بنابراین مصرف مکرر آن حتی به قصد دوپینگ اثرات معکوس خواهد داشت.

نکته: دگزامتازون جزو داروهای ممنوع دوپینگ است.

۴-آیا مصرف دگزامتازون در دوران حاملگی مجاز است؟
پاسخ: دگزامتازون از نظر مصرف در حاملگی جزو گروه c است. یعنی نه جزو داروهای بی خطر است

و نه جزو داروهای خطرناک. در صورت صلاحدید پزشک در برخی موارد میتوان با قبول برخی عوارض جانبی

از این دارو استفاده کرد. مصرف خودسرانه بویژه در حاملگی کاملا ممنوع است. زیرا ممکن است باعث

سرکوب غده فوق کلیه در جنین شود.

۵-من مدتهاست که با تجویز پزشک برای تسکین برخی دردهای مفصلی خود از دگزا متازون استفاده

میکنم. الان احساس میکنم حال بهتری دارم. آیا میتوانم دارو را قطع کنم؟

پاسخ: یک اصل کلی در استفاده دراز مدت از کورتون داریم. میزان مصرف کورتون به تدریج زیاد میشود

و موقع قطع کردن دارو هم اینکار تدریجا صورت میگیرد. قطع تدریجی بصورت افزایش فواصل مصرف و

کم کردن میزان داروی مصرف در هربار استفاده است. هیچگاه مقدار زیادی از کورتون را ناگهان مصرف

نکنید یا ناگهان قطع نکنید.

موارد مصرف اساسی دگزامتازون:
۱- ضد التهاب (بخصوص در بیماریهای روماتیسمی-حساسیتهای موضعی یا عمومی-کنترل عوارض بعد از جراحیهای دندان و…)
۲-کاهش ادم مغزی یا ریوی
۳-در درمان برخی اختلالات غده فوق کلیوی
عوارض شایع و مهم مصرف کورتون:
در مصرف بصورت موضعی (به شکل پماد و قطره یا محلول): تحلیل رفتن پوست در استفاده دراز مدت،

لکه افتادن روی پوست و خشکی پوست، تشدید عفونتهای قارچی

در مصرف سیستمیک (خوراکی یا تزریقی): سرخوشی، عوارض گوارشی، تشدید عفونت ها، بیخوابی، پوکی

استخوان (در مصرف طولانی)، ضعف ایمنی ، اختلالات هورمونی (نظیر پرمویی، اختلال عادت ماهانه) اتساع

شکم و گرد شدن صورت، اختلال آنزیمهای کبدی، تحلیل عضلانی، چرب شدن پوست و تشدید آکنه، تغییرات

روحی (نظیر سرخوشی بیش از حد یا تحریک پذیری عصبی)

مراقبت‌های لازم پس از زایمان طبیعی در خانه

روزهای بعد از زایمان ، روزهای شیرینی است. نه ماه انتظار به پایان رسیده و خانوادۀ

شما با حضور یک نوزاد، کمی متفاوت شده است. در این روزها معمولاً یکی از اعضای

خانواده یا دوستان در کنار مادر می‌ماند و از او مراقبت می‌کند. همچنین دوستان و فامیل

برای احوال‌پرسی و تبریک به منزل شما می‌آیند. یادتان باشد در این روزها، با وجود

شلوغ بودن دور و اطراف از خودتان غافل نشوید. همچنین اعضای خانواده و مهمان‌ها ممکن

است از روی خیرخواهی، توصیه‌هایی به شما بکنند که بهتر است نظرها و توصیه‌‌های اطرافیان 

را قبل از اطمینان از صحت علمی آن انجام دهید. در این مطلب می‌توانید با مراقبت‌های بهداشتی

پس از زایمان، خودمراقبتی‌های لازم در خانه و موارد نیازمند تماس با پزشک

پس از زایمان آشنا شوید.

در این مقاله مطالعه می‌کنید:

• مراقبت‌های بهداشتی
• استفاده از شکم‌بند
• تغذیۀ مناسب
• فعالیت‌های خانه‌داری
• موارد نیازمند تماس با پزشک

مراقبت‌های بهداشتی

مراقبت‌های بهداشتی اهمیت بسیار زیادی پس از زایمان دارد. با استفاده از موارد زیر

می‌توانید بعد از زایمان طبیعی، مراقبت‌های لازم را برای نگهداری از زخم بخیۀ پرینه؛

در صورت وجود و همین‌طور کنترل خونریزی انجام دهید:

بخیه: در زایمان طبیعی ممکن است ناحیۀ پرینه را تا حدود دو سانتی‌متر برای خروج نوزاد

باز کنند و بعد بخیه بزنند. این بخیه به اندازۀ بخیۀ سزارین، عمیق نیست و به همین دلیل

در مدت زمان کوتاهی جوش می‌خورد. اگر بتوانید به خوبی از زخم خود محافظت کنید،

می‌توانید انتظار داشته باشید که با گذشت حدود یک هفته تا ۱۰ روز، دیگر خبری از

بخیه و زخم نباشد. نکات زیر می‌تواند برای نگهداری از این بخیه‌ها در روزهای پس از زایمان مفید باشد:

• روی بخیه‌هایتان ننشینید.
• برای جلوگیری از باز شدن بخیه‌ها، بهتر است تا خوب شدن زخم، روی یک بالش طبی حلقوی بنشینید.
• بهتر است از توالت ایرانی استفاده کنید.
• بعد از دستشویی، زخم را با آب ولرم بشویید و سپس با باد سشوار آن را خشک کنید.
• اگر نخواستید از سشوار استفاده کنید، هر بار از یک حولۀ تمیز و نرم استفاده کنید.
• روزانه چند دقیقه در محلول آب و بتادین در لگنی کاملاً تمیز بنشینید.
• ساعاتی در روز بدون لباس زیر دراز بکشید تا زخمتان هوا بخورد.
• در روزهای اول زیاد روی پاهایتان نایستید.
• زخم را دستکاری نکنید و بدون اجازۀ پزشک روی آن پماد، کرم یا لوسیون نزنید.

خونریزی: خونریزی پس از زایمان، در هر دو نوع زایمان طبیعی و سزارین وجود خواهد داشت،

اما معمولاً در زایمان طبیعی بیشتر از سزارین است و احتمالاً شما بعد از یک زایمان طبیعی

مدت زمان بیشتری لکه‌بینی و خونریزی دارید. همچنین در صورت داشتن بخیه در ناحیۀ پرینه،

مراقبت‌های لازم در مورد خونریزی پس از زایمان طبیعی نیاز به رعایت و توجه بیشتری دارد.

به‌طورکلی برخی از مراقبت‌های لازم برای خونریزی پس از زایمان شامل موارد زیر است:

• از نوار بهداشتی ساده و بزرگ؛ بدون پودر جاذب یا رویۀ مشبک استفاده کنید.

• هرگز از تامپون استفاده نکنید.
• لباس زیر تنگ به همراه نوار بهداشتی، از رسیدن هوا به زخم جلوگیری و روند خوب شدن زخم را کند می‌کند.
• نوار یا پد بهداشتی خود را هر دو تا چهار ساعت یک بار عوض کنید.
• در صورت وجود زخم، از تجمع خون روی زخم این ناحیه جلوگیری کنید.

همچنین اگر تب یا لرز داشتید یا خونریزی و ترشحات واژن شما بدبو بود ممکن است دچار یکی از

عفونت‌های پس از زایمان‌شده باشید که لازم است با پزشک تماس بگیرید. همچنین در صورت

کاهش پیدا نکردن خونریزی یا ادامۀ خونریزی به رنگ قرمز روشن بعد از هفتۀ اول زایمان،

با ماما یا پزشکتان تماس بگیرید.

استفاده از شکم‌بند

زمان جمع شدن شکم پس از زایمان، یکی از سوال‌های رایج مادران است که معمولاً به عنوان راه‌حل،

شکم‌بند به آنها معرفی می‌شود. شکم‌بندهای بعد از زایمان، به بازگشت شکم به حالت قبل از بارداری

و رفع کمردرد کمک می‌کند. این شکم‌بند‌ها در دو نوع است. نوع اول که به آن گِن گفته می‌شود،

شبیه یک شورت بلند است و از بالای زانو تا روی شکم کشیده می‌شود. از آنجا که این گن‌ها باعث

عرق کردن خواهد شد، توصیه می‌شود تا خوب شدن بخیه‌های پرینه، از آنها استفاده نکنید.

نوع دوم شکم‌بندها مانند کمربندی پهن دور شکم بسته می‌شود و از زیر شکم تا بالای آن را می‌پوشاند.

این نوع شکم‌بند را می‌توانید بعد از زایمان استفاده کنید، اما باید توجه داشته باشید که شکم‌بند

فقط اطراف شکم را بپوشاند و بیش از اندازه به شکم فشار وارد نکند.

​

تغذیۀ مناسب

شما احتمالاً انرژی زیادی صرف زایمان طبیعی کرده‌اید، اما لازم نیست تمام آن را با هم دریافت کنید.

روزهای اول پس از زایمان نباید غذاهای سنگین بخورید. خانوادۀ شما ممکن است به شما اصرار کنند

که گوشت زیاد یا غذای چرب بخورید. باید توجه داشته باشید که در روزهای پس از زایمان شما ممکن

است فعالیت کمتری داشته باشید، بنابراین امکان سوءهاضمه و یبوست وجود دارد و در صورت ابتلا

به یبوست، امکان آسیب دیدن بخیه‌ها نیز وجود خواهد داشت. پس سعی کنید در طول روز مواد غذایی

لازم و مفید را دریافت کنید. نکات زیر می‌تواند در داشتن یک تغذیۀ خوب به شما کمک کند:

• مواد غذایی حاوی فیبر بالا مثل برنج قهوه‌ای، نان سبوس‌دار و سبزیجات بخورید.
• دو بار در هفته ماهی قزل‌آلا یا سالمون بخورید.
• انجیر خشک، برگۀ زردآلو یا هلو مصرف کنید.
• میوه‌هایی مثل انواع توت‌ها و پرتقال را در میان‌وعده‌های خود قرار دهید.
• برخلاف تصور، کاچی به دلیل چرب بودن غذای مناسبی برای روزهای بعد از زایمان نیست.
• لبنیات کم‌چرب مصرف کنید.
• مایعات زیاد و آب میوۀ خانگی بنوشید.
• به سالاد و غذاها، روغن زیتون اضافه کنید.

فعالیت‌های خانه‌داری

مادرانی که طبیعی زایمان کرده‌اند، زودتر از مادران سزارینی بهبود می‌یابند و می‌توانند یک روز بعد از زایمان

راه بروند و فعالیت کنند. اما لازم است که به بدنتان فرصت کافی برای بهبود کامل را نیز بدهید و بلافاصله

پس از زایمان فعالیت‌های سنگینی را شروع نکنید. بعضی از مادران از قوی نشان دادن خود لذت می‌برند

و بعضی دیگر به دلیل وجود یک بچۀ دیگر، استراحت را از خودشان می‌گیرند. اما باید بدانید که پس از زایمان

لازم است استراحت کافی داشته باشید. برخی از مواردی که باید طی این روزها رعایت کنید شامل موارد زیر است:

• اجسام خیلی سنگین را بلند نکنید.

• از فعالیت‌های زیاد و خسته‌کننده پرهیز کنید.

• خودتان را مجبور به آشپزی‌های طولانی نکنید.

• مراقبت از دیگر کودکان را به کمک همسر یا شخص دیگری انجام دهید.

• شما می‌توانید از اطرافیان برای پر کردن یخچال و آوردن وعده‌های غذایی درخواست کمک کنید.

بیماری های شایع در سالمندان

با گذشت سن و رسیدن به سالمندان و ضعف های ناشی از آن ، بستر بروز بسیاری

بیماری های جسمی و روحی برای سالمندان مهیا می گردد که عبارت اند از :

پوکی استخوان 

از جمله بیماری های شایع در سالمندان است و خطر شکستگی ستون فقرات

به علت فشار و سایر شکستگی های متعاقب  ضربه خوردن را افزایش می دهد.

در کهولت،  درمان شکستگی و جوش خوردن بین  استخوان های شکسته به کندی

صورت می گیرد.

تصلب شرائین

با گذشت عمر، رسوب های ناشی از  مصرف چربی  ،  نمک  و قند در عروق باعث

تصلب شرائین می گردد که در سالمندان بسیار شایع است.

یائسگی

در زنان سالمند مسئله یائسگی بعد از ۵۰ الی ۵۵ سالگی اتفاق می افتد که البته عنوان

بیماری را نمی توان به آن اطلاق کرد ولی این پدیده باعث تغییرات هورمونی در زنان سالمند

می گردد که خود تبعاتی در چهره آنان خواهد داشت و با نگرانی های روحی همراه می شود.

استعمال دخانیات و مواد مخدر

این موارد در سالمندان بیشتر شیوع دارد. به طور کلی افزایش مصرف مواد مخدر و دخانیات

با افزایش سن نسبت مستقیم دارد.

کمبود  کلسیم  و  ویتامین ” د “ این بیماری ها نزد افراد سالمند  بسیار شایع است .

 آلزایمر یا اضمحلال مغزی 

این بیماری فقط در افراد مسن شایع است. مطالعه ، تحرک بدنی و وضعیت مناسب روحی باعث

عدم ابتلا و یا به تأخیر افتادن در ابتلا به این بیماری می گردد.

 پارکینسون 

این عارضه با  لرزش اندام های حرکتی ( دست و پا و گردن ) همراه  است و به علت اضمحلال اعصاب

مربوطه روی می دهد که علت عمده آن گذشت عمر و کهولت می باشد .

 علل سالمندی 

دانشمندان در مورد علل تکامل جسمی بشر با هم توافق ندارند.در گردهمایی جمعیت پیشرفت

علوم آمریکا که در سال  ۱۹۷۴ برگزار شد  چهار نظریه ارائه شد :

۱ – اختلال در کنش دستگاه ایمنی

۲ – مکانیسم پیر شدن سلولی

۳ – اختلال در دستگاه غدد مترشحه داخلی

۴ – عوامل توارثی

​

دو نظریه دیگر نیز وجود دارند که عبارت اند از :

۵ – نظریه فرسودگی

۶ – نظریه مواد زاید

اکثر دانشمندان معتقدند که پیر شدن با نوع محیطی که ما در آن زندگی می کنیم ( مثلاً هوای آلوده یا تمیز )

و همچنین به طرز زندگی ما ( مثلاً کمیت و کیفیت غذاها ، ورزش کردن و … ) بستگی دارد.

 سن زمانی 

ساده ترین راه برایتعریف سالمندی عبارت است از شمردن تعداد سال هایی

که از بدو تولد طی شده است. به طور کلی۶۵  سالگی را آغاز پیری  تعیین

می کنند. در مورد  بعضی اشخاص، انتقال به تدریج انجام می گیرد، حال آنکه در مورد

بعضی دیگر انتقال از دوره ای به دوره دیگر به سرعت و همراه با صدمات روحی به وقوع

می پیوندد. در خصوص شخصی که بالاجبار بازنشسته شده است ، شصت و پنجمین

سال زندگی ممکن است به معنای ورود ناگهانی به دوره پیری تلقی شود. درسایر موارد

پیر شدن با ملایمت پیش می آید ، مثلاً از طریق موهایی  که  سفید می شوند ، کودکانی

که از کانون  خانواده جدا می شوند، دوستانی که فوت می شوند و … در جامعه ما

سن ۶۵ یا ۷۰ سالگی آغاز سالمندی را مشخص می کند، زیرا با سن بازنشستگی

مطابقت دارد. بنابراین  ورود  به  دوره  سالمندی  را  تا  اندازه ای قانون  معین می کند .

چون  سن قراردادی  و اجباری  بازنشستگی ، که  معمولاً  ۶۵ سالگی است- گاهی می تواند

  تا ۷۰  سالگی ادامه یابد. البته بعضی اشخاص لااقل از نظر قانون دیرتر از دیگران پیر می شوند.

با توجه به  پراکندگی  زیاد  سنینی  که در دوره موسوم به سالمندی است ،

می توان افراد سالمند را به دو گروه تقسیم کرد:  سالمند جوان و سالمند واقعی

تزریق چیست و انواع تزریق کدام است ؟

تزریق چیست ؟

تَزریق یا انژکسیون در پزشکی به معنی روشی جهت وارد کردن داروهای مایع (آمپول)

یا واکسن به داخل بدن با استفاده از سرنگ و سرسوزن تیز است.

انواع تزریق کدام است ؟

 زیر جلدی (S.C):

بافت زیر جلدی (Subcutaneous) یک بافت هم بند شل غنی از بافت چربی با خونرسانی

کم بوده وبه همین دلیل معمولا سرعت جذب دارو در آن طولانی تر از عضله است (۲۰ تا ۳۰

دقیقه در مقابل ۵ تا ۱۰ دقیقه در تزریقات عضلانی) البته برخی از داروها سرعت جذبشان

از بافت زیر جلدی برابر با عضله است (نظیر هپارین ) .

برای تزریقات S.C معمولا از سرنگهای ۲ میلی لیتر یا کمتر و سر سوزن نمره ۲۴ تا ۲۶ و

با طول ۱٫۵ سانتیمتر استفاده می شود . تزریقات S.C را می توان در هر نقطه ای انجام داد (نظیر بی حسی های موضعی ).

ولی محلهای رایج قسمت فوقانی خارجی بازو , جلوی ران , روی شکم و روی کتف ها می باشد .

همانند تزریقات عضلانی بایستی در S.C نیز قبل از تزریق آسپیراسیون انجام شود (بجز در مورد هپارین) .

روش کار بدین ترتیب است که چینی از پوست محل با انگشتان یک دست گرفته و بلند شده

و سپس سوزن با زاویه ۴۵ تا ۹۰ در جه زیر جلد وارد و پس از آسپراسیون  می شود

حدود ۲ میلی لیتر است و نبایستی بیش از ۵ میلی لیتر تزریق شود .

 داخل جلدی:

از تزریقات داخل جلدی (Intradermal) برای تست های آلرژیک , برخی از واکسیناسیونها و نیز

بررسی پاسخ سیستم ایمنی (anergy screen) استفاده می شود و معمولا سرنگهای یک میلی لیتر

مدرج (نظیر سرنگ توبرکولین) با سر سوزنهای نمره ۲۵ تا ۲۷ بکار برده می شود و اکثرا در سطح

فلکسور ساعد (حدود ۱۰ سانتیمتر پایینتر از شیار آرنج ) انجام می شود .

کار بدین ترتیب است که پوست محل با الکل پاک شده و سپس سوزن با زاویه ۱۵ درجه و به میزان

۲ تا ۳ میلیمتر داخل درم شده  به آرامی تزریق

می شود که به صورت یک عدس برآمده می شود .

در پایان بدون ماساژ سوزن خارج می شود و یک دایره به قطر یک سانتیمتر دور آن کشیده

و ساعت و تاریخ تست نوشته می شود .

نکته – در تمامی تزریقاتی که سوزن به طور مایل وارد پوست می شود بایستی سوراخ سر سوزن به طرف بالا باشد .

 عضلانی:

رایجترین نوع تزریق آمپول به بیمار معمولاً به شیوه تزریق ماهیچه‌ای است. هنگامیکه دارو جذب

گوارشی ندارد یا به آن آسیب می‌زند یا پس از جذب در کبد به مقدار زیاد تخریب می‌شود مجبور به استفاده از روش تزریق هستیم.

در بین روش‌های مختلف تزریق چنانچه مقدار دارو زیاد باشد و یا بافت‌های سطحی را تحریک کند

و یا احتیاج به جذب سریعتر باشد آن را داخل ماهیچه تزریق می‌کنند .

نحوه تزریق آمپول

معمولاً سرنگ ۲ – ۵ میلی لیتری بکار می‌رود. شماره و طول سوزن بسته به نوع ماهیچه؛

محل تزریق یا میزان بافت چربی که ماهیچه مورد نظر را پوشانیده‌است و سن بیمار متفاوت می‌باشد.

برای تزریق در ماهیچه سرینی (گلوتئال) معمولاً از سوزن شماره ۲۰ – ۲ استفاده می‌شود و

برای تزریق در ماهیچه دالی معمولاً از سوزن شماره ۲۳ – ۲۵ استفاده می‌شود .

محل تزریق آمپول

الف-ناحیه پشت سرینی (دورسوگلوتئال) برروی ماهیچه‌های ضخیم باسن:
محل تزریق در این ماهیچه معمولاً قسمت فوقانی خارجی یا ربع فوقانی خارجی باسن در

حدود ۵-۸ سانتی متر پایین تر از کرست ایلیاک خواهد بود که به دو روش مشخص می‌گردد.

یک لب باسن را با خطوط فرضی به چهار قسمت تقسیم کنید در این هنگام شما با لمس

کرست ایلیاک از انتخاب محل صحیح تزریق که به اندازه کافی بالا می‌باشد مطمئن شده‌اید.

انتخاب محل تزریق بدون لمس کرست ایلیاک روش مطمنی نخواهد بود.این عضله در کودکان

کم تر از ۲ سال به دلیل عدم تحرک کافی مکان مناسبی جهت تزریق نمی‌باشد و احتمال

آسیب به اعصاب سیاتیک این نواحی وجود دارد.

​

ب- ناحیه ونتروگلوتئال بر روی ماهیچه سرینی متوسط:

برای تعیین محل  برروی این ماهیچه در بیمار می‌باید کف دست خود را بر روی تروکانتر

بزرگ قراردهید به طوری که انگشتان وی متوجه سر بیمار باشد. معمولاً دست راست برای

ران چپ به کار رفته و از دست چپ برای ران راست استفاده می‌شود.

انگشت سبابه بر روی بر جستگی فوقانی قدامی استخوان نشیمنگاهی قرار گرفته و انگشت

میانی دست به طرف عقب کشیده شود به طوری که لبه کرست ایلیوم را لمس کنید سپس

با انگشت خود به باسن آن فشار می‌آورد.

محل  در این حالت مرکز مثلثی خواهد بود که با انگشت سبابه؛ میانی و لبه کرست

ایلیاک تشکیل شده‌است. این محل برای کودکان و بزرگسالان قابل استفاده می‌باشد.

بیمارمی تواند در وضعیت به پشت خوابیده قرارگیرد در این حالت بهتر است زانوها و لگن خم

شده باشد تا ماهیچه مربوطه شل شود حجم قابل تزریق ۱ – ۵ میلی لیتر می‌باشد.

ج- ماهیچه پهن داخلی (وستوس لترالیس):

ثلث این ماهیچه محل مناسبی برای تزریق خواهد بود که با تقسیم فاصله بین تروکانتر بزرگ

و برجستگی خارجی زانو به سه قسمت و انتخاب ثلث میانی آن به دست می‌آید. این محل

برای کودکان و بزرگسالان مورد استفاده می‌باشد بیمار می‌تواند در وضعیت خوابیده به پشت یا نشسته قرار گیرد.

د- ماهیچه دالی:

سطح خارجی این ماهیچه اغلب برای تزریق واکسن استفاده می‌شود.