هومینو، کارشناس آنلاین خدمات خانگی و اداری

استفاده از آب برای کنترل حریق ساده ترین و درعین حال موثرترین روشی اطفا حریق است که تمام افراد با آن آشنا می باشند .

لیکن به همان اندازه که استفاده از آب می تواند در خاموش کردن آتش مفید باشد ، استفاده نابجا از آن نیز می تواند

موجب ایجاد مخاطره و گسترش حریق یا خسارت بعدی گردد.

کــف ( فـوم ) :

کف های مورد مصرف دراطفاء حریق که آنواع پروتئینی آن از تخمیر آلایش های دامی غیر خوراکی

نظیر : خون ، دو ، شاخ ، پشم و … وانواع شیمیایی آن از ترکیب برخی مواد شیمیایی خاص تهیه می شود،

در هنگام پاشیده شدن توسط سر لوله کفساز باهوا وآب مخلوط شده وحباب ایجاد می نماید .

فراونی گسترش کف در هنگام استفاده ، می تواند روی حریق را پوشانده ومانع رسیدن اکسیژن وصعود

گازهای ناشی از حریق می گردد . نکته مهم در استفاده از کف ؤ توسعه خوب آن وپخش شدن روی

سطح ماده مشتعل مخصوصاَ مایعات قابل اتعال بدلیل سبکی آنها می شود .

پودرهای شیمیایی :

استفاده از برخی از مواد شیمیایی که معمولاَ دارای بنیان کربنات ، سولفات یا فسفات می باشند ،

یکی از راه های متداول وساده برای خاموش کردن آتش از طریق خفه کردن آن است .

این ترکیبات براحتی برای اطفاء انواع حریق C,B,A بکار می روند . به همین دلیل در استفاده های

عمومی معمولاَ این خاموش کننده ها توصیه می شوند . پودر شیمیایی روی حریق پاشیده شده و

باعث پوشاندن آتش وجلوگیری از رسیدن اکسیژن می گردد. پودرها در حرارت بالای ۶۰ درجه سانتی گراد

پایداری خوبی ندارند و امکان چسبندگی آنها در کپسول زیاد می گردد . ابعاد ذرات پودر بسته به

نوع مواد و شرکت سازنده حدوداَ ۷۵-۱۰۰ میکرن است که هرچه قطر ذرات ریز تر باشد ، موثرتراست .

پودر شیمیایی تحت فشار ازت یا CO2 در سطح قاعده حریق به صورت جارویی پاشیده شده و

در صورتی که افراد آموزش کافی دیده باشد ، براحتی آتش را خاموش اطفا حریق می نمایند.پودر شیمیایی

آنچنان که باید برای حریق دسته A کاربرد ندارد ، چرا که بدلیل نفوذ پذیری در جامدات ، نمی تواند

به عمق آنها ورود واز داخل آنها را خاموش نماید . به همین دلیل می بایست بعد از استفاده از مواد

اطفایی پودری ، باپاشش آب از برگشت شعله پیشگیری کرد . مگراینکه مواد درحال اشتعال پربها باشند

یا استفاده از آب ماهیت آنها را تغییر دهد .

پودر ۱۰۰ درصد خشک :‌

این پودر برای خاموش کردن حریق فلزات قابل اشتعال مانند :‌

سدیم ، پتاسیم ، منیزیم ومانند آن بکار می رود وبیشترین مکان مصرف آنها آزمایشگاه ها است .

گـــاز CO2 :

دی اکسید کربن گازی است غیر قابل احتراق ، بی بو ، غیر رسمی وسنگین تر از هوا که

داری چگالی ۵/۱ بوده وهادی الکتریسته نیست . مکانیسم عمل آن هنگام حریق به سه صورت

است : ابتدا با تشکیل یک لایه سنگین مقاوم در مقابل عبور هوا ، آتش را خفه می کند ،

سپس اکسیژن هوای اطراف حریق راکاهش ونهایتاَ آتش را سرد می کند .یکی از خصوصیات

مهم گاز CO2 این است که باعث ایراد خسرت به مواد موجود در محیط حریق نمی شود .

لذا در مواردی که مواد باارزش دچار حریق می شوند ، مناسب تر از آب است .

CO2 برای حریق های الکتریکی والکترونیکی بسیار مناسب است . زیرا تا حدودی بدلیل هدایت برق

وخصوصا حذف مواد خاموش کننده باقیمانده ، باعث اتصالی یا خرابی در قطعات حساس نمی گردد.

لیکن هنگام استفاده ، بدلیل جایگزین شدن با اکسیژن محیط ، می تواند موجب خفگی فرد

اطفاگر وساکنین گردد. همچنین در فضای روباز ودارای تهویه نیز چون نمی تواند جایگزین کامل

اکسیژن محیط شود از قابلیت اطفاء کامل این اطفا حریق ها برخوردار نیست .

کپسول آتش نشانی کد ۳ سیلندر کپسول

سیلندر کپسول ۱-سیلندرجهت بالن بغل انواع کپسول

کپسول آتش نشانی کد ۴ کپسول آب و گاز

کپسول آب و گاز سایز ۱۲ و ۵۰ کیلویی

کپسول آتش نشانی کد ۶ کپسول پودر وگاز چرخدار

کپسول پودر وگاز چرخدار ۱-استاندارد دارد ۲-در دو مدل (تحت فشار )و(بالن بغل) ۳-در سایزهای ۲۵-۵۰-۷۵-

خصوصیات گازکربنیک:

۱. گازکربنیک(CO۲) گازی است غیرقابل احتراق، بی بو، خنثی ، غیرسمی، فاسد

نشدنی و عایق در برابر الکتریسیته می باشد. اطفا حریق

۲. وزن آن سنگین تر از هوا است (وزن مخصوص آن ۵۲۹/۱) و به این علت در صورت پرتاب بر روی

حریق هوای اطراف یا همان اکسیژن خارج و خود جانشین می شود.

۳. به آسانی بوسیله فشار و سرما تبدیل به مایع شده و انبار کردن آن به صورت گازمایع و جامد صورت می گیرد.

۴.در ظروف بسته و زیرفشاری برابر ۵۰ آتمسفر psi 750 و بین درجه حرارتی ۹/۶۹ تا ۸/۸۷ درجه فارنهایت

بصورت مایع و از ۸/۸۷ تا بالاتر حالت میعان را از دست داده به حالت گاز درمی آید این درجه حرارت

را برای گازCO۲، درجه حرارت بحرانی می نامند. زیرا از این درجه بالاتر فشار هر قدر هم زیاد باشد

باز تغییر حالت نداده و به همان صورت گاز باقی می ماند.

۵. گازکربنیک(CO۲) جامد در ۷۹ درجه سانتی گراد به سرعت از حالت جامدی بدون اینکه

به حالت مایع درآید بصورت بخار گاز درمی آید.

۶. یک کیلوگازکربنیک(CO۲) مایع وقتی به صورت گاز در می آید نیم متر مکعب فضا را اشغال می نماید و

انبساط حجمی آن ۱ به ۴۵۰ می باشد.
در مکانهای بسته این گاز به حالت تقلیل درصد اکسیژن هوا حالت سمی پیدا کرده و در صورت تمرکز موجب

بی هوشی و حتی مرگ می گردد بعضی از اشخاص قادرند تا تمرکز ۹ درصد آن را برای چند دقیقه

بدون بی هوشی تحمل نمایند.
خاموش کنندهگازکربنیک(CO۲) بدنه اصلی آن به شکل استوانه ـ فولادی و بدون درز می باشد اطفا حریق که گاز تحت فشار به

شکل مایع در آن نگهداری می شود بدنه باید قادر باشد تا فشار حدود psi 7000 را تحمل نماید.
در صورتیکه فشار داخلی به بیش از ۱۸۰ اتمسفر psi 2700 برسد سوپاپ ایمنی عمل کرده و گاز دستگاه

را تخلیه می نماید.
فشار خاموش کننده برای خارج راندن مایع ازخود گاز CO۲تأمین می شود یعنی دارای فشار درونی است خاموش کننده های

CO۲ قابل کنترل می باشند.

همچنین توانایی تحمل رطوبت زیاد هوا و خاک، و نور کم را هم داشته باشند. ما در تراریوم گیاهانی

را می توانیم پرورش دهیم که به درجه رطوبت بالایی،نیاز دارند. که در غیر اینصورت در هوای خشک

خانه این گیاهان از بین می روند.

مرحلۀ اول:

ظرف مورد نظر ار انتخاب کرده، آنرا تمیز و خشک می کنیم. یک لایه سنگریزه داخل ظرف می ریزیم.

سعی می کنیم مقدار بیشتری از سنگریزه ها به یک سمت دیواره ظرف متمایل باشند.

این کار به زهکشی بهتر کمک می کند.

زهکشی مناسب ضروری است برای اینکه مطمئن شویم که خاک بیش از حد اشباع نشود که باعث شود

ریشه پوسیده شود و گیاه شما از بین برود. میزان مواد زهکشی بستگی به اندازه و شکل ظرف دارد.

با توجه به اندازۀ ظرف شما می توانید که لایه ۱ اینچی از مواد را در ته ظرف پخش کنید، بطوریکه

تمام ظرف را بپوشاند. (کوچکترین حالت) برای ظرفهای عمیق یا بزرگ حتی لایه ای تا ۳ اینچ نیز ممکن است

مورد استفاه قرار بگیرد.گاهی قبل از لایه سنگریزه، لایه نازکی از خزه در ته ظرف قرار می دهند.

مرحلۀ دوم:

برای جذب بوهای ناخوشایندی که موقع آبیاری ایجاد می شود و جلوگیری از رشد قارچها لایه نازکی از زغال

روی لایه سنگریزه های می ریزیم.

مرحلۀ سوم:

قراردادن یک لایه مواد غیر طبیعی روی زهکش لایه ای را ایجاد می کند که از فرو نشستن خاک و

از بین رفتن توانایی آن برای زهکشی جلوگیری می کند. مواردی مثل پارچه های پرده ای

فایبر گلاس، جورابهای زنانه نایلونی یا پرده دور انداختنی، موارد خوبی هستند. چون دارای خلل

و فرج کافی برای عبور آب هستند که هم خاک و ذرات را نگه می دارند و هم زود فاسد نمی شوند.

گاهی از خزه اسفاگنوم نیز به این منظور استفاده می شود.

مرحلۀ چهارم:

به مقدار کافی خاکی تمیز و استرلیزه شده که تقریباً ۵/۱ تا ۴/۱ حجم ظرف را پر می کند، اضافه می کنیم.

برای دادن جلوه بیشتر به تراریوم، خاک را بطور مسطح در ظرف نمی ریزیم، بلکه آن را شیبدار و تپه

مانند می ریزیم تا گیاهان در سطوح مختلف قرار گیرند. خاک را از پشت به سمت جلو شیبدار کنید.

معمولاً اختلاف سطح بین خاک جلو و خاک عقب ۱ تا ۲/۱ اینچ می باشد. اگر چه، اگر تراریوم دایره ای است،

شما می توانید سطح صافی را برای کشت داشته باشید.

می توان از خاکهای گلدانی بسته بندی شده که استرلیزه هم هستند استفاده کرد یا اینکه از مخلوط

خاک باغچه و پیت ماس محیط کشت را تهیه کرد.خاک باید نرم، دارای زهکشی خوب و بدون کود باشد.

برای تراریوم نواحی گرمسیری با گیاهان شاخ و برگدار، یک قسمت خاک، یک قسمت پیت ماس و یک

قسمت پرلیت استفاده کنید. اگر شما می خواهید یک باغ کاکتوس ایجاد کنید از خاک زبر که از

یک قسمت خاک و یک قسمت شن تشکیل شده است استفاده کنید.

برای از بین بردن عوامل بیماری زا در خاک تهیه شده می توان به روش زیر عمل کرد:

ابتدا خاک را مرطوب کرده و در سینی بزرگ پهن کنید. سپس آنرا تحت دمای ۲۰۰ درجه فارنهایت

به مدت ۲۰ دقیقه قرار دهید. هر ۵ دقیقه یکبار نیز خاک را به هم بزنید. به این ترتیب خاک استرلیزه خواهد شد.

خاک را قبل از استفاده مورد آزمایش قرار دهید، به این صورت که آنرا با دست فشار دهید، اگر به راحتی فشرده

شود مقداری پرلیت و ورمی کولایت برای کمک به زهکشی به خاک اضافه کنید.

خاکی که به تراریوم اضافه می شود نسبتاً خشک باشد، در غیر اینصورت به دیواره ها می چسبد.

مرحله پنجم:

بعد از تهیه محیط کشت و قرار دادن در ظرف، نوبت به انتخاب و کاشت گیاهان می رسد.

دنبال گیاهانی باشد که رشد کم و برگهای کوچک داشته باشند. برای تهیه تراریوم،گیاهانی

باید انتخاب شوند که علاوه بر دارا بودن شاخ و برگ زیبا، رشد کندی داشته باشند.

همچنین توانایی تحمل رطوبت زیاد هوا و خاک، و نور کم را هم داشته باشند.

ما در تراریوم گیاهانی را می توانیم پرورش دهیم که به درجه رطوبت بالایی،نیاز دارندکه

در غیر اینصورت در هوای خشک خانه این گیاهان از بین می روند.

تعدادی از گیاهانی که می توان از آنها در تهیه تراریوم استفاده کرد

عبارتند از : کالاته آ، پیرومیا، سرخس، فیتونیا، پتوس، کاماادورا، سارانتا، کراسولا یا گیاهانی

پمثل بنفشه، توت فرنگی وحشی و …

کاکتوس، گیاهان گلدار گرمسیری یا یک ترکیب از گیاهان رنگارنگ برای استفاده در تراریوم

مناسب هستند. گیاهان به رشد پیوسته و آرام نیاز دارند، همچنین باید توانایی همزیستی

با گیاهان همراهشان را در شرایط یکسان داشته باشند. هرگز از ترکیبی از گیاهان که نیازهای

رشد مختلفی دارند استفاده نکنید. گیاهانی را انتخاب کنید که از لحاظ واریته، اندازه، بافت و رنگ

احتیاجاتشان مشابه یکدیگر باشد.

بهتر است گیاهانی مورد استفاده قرار بگیرند که از لحاظ اندازه مناسب برای ظرف انتخاب شده باشند.

گیاهانی که دارای رشد کم هستند به دستکاری و نگهداری کمی نیاز دارند. اگر شما می خواهید که

توجه بیشتری به آنها داشته باشید می توانید گیاهانی که رشد بیشتری دارند را آزمایش کنید.

آنها به تربیت بیشتر و مداوم نیاز دارند اما می توانید تنوع بیشتری در تراریوم خود داشته باشید.

اگر ظرف تراریوم طوری است که تمام سطوح شفاف بوده و دارای دید است باید گیاهان بزرگتر را نزدیک

به مرکز کاشت. اما اگر فقط ۲ یا ۳ سطح آن دیده می شود، گیاهان بلند تر باید در قسمت دیواره پشتی جای داده شوند .

ترتیب گیاهان را بوسیله حرکت آنها در داخل ظرف (اگر دهانه ظرف بزرگ باشد) یا محل بازی که اندازه آن

مشابه تراریوم باشد تعیین کرد .بهتر است قبل از کاشت ترتیب جای گیری آنرا مشخص کنید.

گیاهان نباید خیلی نزدیک هم کاشته شوند، بلکه باید فضای کافی برای هر کدام از آنها در نظر گرفته شود.

گیاه باید طوری مستقر شود که پایه گیاه همسطح سطح بالای خاک باشد . اجازه ندهید که پایه گیاه بالاتر

از سطح خاک قرار گیرد.

گیاهان گرمسیری و جنگلی در تراریوم بسته ویا دریچه دار و گیاهان آبدار و شاداب در ظرفهای باز مورد استفاده قرار بگیرد .

بسیار مهم است که گیاهان فاقد حشره یا بیماری باشند .هر برگ آسیب دیده یا زرد یا هر برگی که نشان از

آسیب حشره یا بیماری دارد را فوراً جا به جا کنید.اگر بیماری برای شما دارای اهمیت است گیاهان را در یک بسته پلاستیکی

برای دو هفته قبل از کاشت در تراریوم قرار دهید، اگر بیماری وجود داشته باشد روی شاخ و برگ و ساقه نمایان می شود.

سریعا گیاه را در ظرف بکارید، تا ریشه های بدون حفاظ خشک نشوند .

وقتی در یک ظرف با دهانه عریض کشت می کنید از قاشق برای در آوردن خاک استفاده کنید.

اگر از ظرفی با دهانه باریک استفاده می کنید باید روشی برای قرار دادن گیاه در تراریوم ایجاد کنید.

برای وارد کردن نباتاتی که ریشه آنها بزرگ است آنها را داخل کاغذ یا پارچه پیچانده و فرم دهید .

از یک انبر بلند و باریک یا چوبی که انتهای آن سیم حلقوی بسته شده است استفاده کنید.

با این چوب چاله را قبل از کاشت حفر کنید و بعد از کاشت چاله را پر کنید و اطراف آن را به آرامی فشار دهید .

چوب بلند که انتهای آن یک چوب پنبه قرار دارد وسیله مناسبی برای محکم کردن خاک اطراف گیاه است .

بر خلاف باغ لازم نیست که ریشه ها را شل و نرم کنید. در تراریوم نمی خواهیم که گیاهان رشد سریع داشته باشند

و باقی ماندن ریشه ها به صورت گلوله ای متراکم باعث می شود که رشد گیاهان آهسته باشد .

مرحله ششم :

بعد از کاشت گیاهان، می توان تراریوم را با استفاده از تخته سنگ، چوب شکسته، خزه و چیزهای

دیگر تزئین کنیم. با این عمل یک دنیای کوچک زندگی گیاهی ترسیم می شود.

مرحله هفتم :

ظرف را با در پوش یا سینی شیشه ای بپوشانید. در این مرحله ارتباط با محیط قطع می شود و جنگل بارانی مینیاتوری ایجاد می شود .

مرحله هشتم :

هر گیاهی را که شروع به پوسیدگی می کند جابجا کنید . پوسیدگی معمولاً در اثر رطوبت زیاد بوجود می آید.

اگر این اتفاق در تراریوم بسته بیفتد در پوش را حرکت دهید تا ظرف خشک شود. تراریوم بسته را در هفته اول

بعد ازکاشت در نظر بگیرید. در این زمان غالباً بیماریها شروع می گردد. هر برگی که می میرد یا گیاهی که شروع

به پوسیدگی می کند باید سریع از بین برود قبل از اینکه مشکل به سایر گیاهان نیز سرایت کند. در بیشتر حالات،

بعد از چند هفته تراریوم استقرار پیدا می کند و خطر بیماری ها کاهش پیدا می کند .نظارت خود را برای برگهایی که

می افتد و یا هر قسمتی از گیاه که دچار پوسیدگی می شود ادامه دهید.

کود:

عدم موفقیت بسیاری از تراریوم ها در نتیجه کود بیش از اندازه می باشد . کمتر از یک سال

بعد از کاشت برنامه ای برای کود دادن نداشته باشید .اگر گیاهان به زردی گراییده شوند و با قدرت رشدشان

بدون هیچ دلیل مشخصی کم شود، کود سبکی که به صورت محلول با آب است به نسبت ۴/۱ گیاهان خانگی داده شود

آبیاری :

پس از کاشت، گیاهان را با اسپری آبیاری کرده، که در این صورت برگهای آنها نیز تمیز می شوند.

آبیاری شدید باعث از بین رفتن گیاهان می شود. هیچگاه آب را به طور مستقیم روی تراریوم نریزید،

زیرا محلی برای زهکشی که آب از آن خارج شود وجود ندارد. آب به مقداری اضافه کنید که فقط خاک مرطوب شود.

هیچگاه آب جمع شده در زیر لایه سنگریزه نداشته باشید. زیرا آب باعث خواهد شد که ریشه گیاه دچار پوسیدگی شود.

وقتی که کناره های ظرف خشک هستند و هیچ رطوبتی در کناره ها آشکار نیست، مقدار کمی آب اضافه کنید .

اگر در اثر آبیاری زیاد فضای داخل ظرف مه آلود شود ،در ظرف را بر می داریم تا آب اضافی تبخیر شود، سپس در ظرف را می گذاریم .

وقتی که گیاهان برای اولین بار در تراریوم کاشته می شوند، تراریوم شروع به ایجاد آب و هوای مناسب گیاه می کند.

گیاهان رطوبت را از برگهایشان از دست می دهند که روی شیشه متمرکز می شود و دوباره به خاک بر می گردد.

این چرخه باعث می شود که تراریوم برای مدتها احتیاج به آبیاری نداشته باشد. در تراریوم های بسته فاصله آبیاری می تواند

۱ ماه یا بیشتر باشد. در بیشترین حالت، به آبیاری در هر دو هفته یک بار نیاز دارید، که این به شرایط بستگی دارد .

نور :

تراریوم را در معرض نور مستقیم آفتاب قرار ندهید. اجازه تابش مستقیم باعث افزایش درجه حرارت داخل

تراریوم می شود و باعث سوختگی گیاه خواهد شد .

تراریوم را در جایی قرار دهید که نور غیر مستقیم کافی داشته باشد. پشت پنجره های شمالی بهترین مکان خواهد بود

بیشتر گیاهان که برای تراریوم مناسب هستند به نور بیش از اندازه نیاز ندارند، اما مقدار نور باید خوب باشد

اگر تراریوم در محلی قرار دارد که نور در آنجا پایین است، نور مصنوعی اضافه کنید. یک لامپ w 100 در

داخل تراریوم و یا لامپ فلوراسنت بالای تراریوم می تواند مفید باشد. در جایی که نور بیرونی ضعیف است،

نور مصنوعی را ۱۶ تا ۱۸ ساعت در روز داشته باشید.

برای اینکه گیاهان بر اثر نور به یک سمت خم نشوند باید جای ظرف را هر چند وقت یک بار تغییرداد و

جهت آن را نسبت به نور عوض کرد.

ابر برجسب

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

جستجو

​​​​​​​فهرستی از دستگاه ها و تجهیزات پزشکی:

​​​​​​​شکم بند بارداری چیست؟

فواید استفاده از شکم بند بارداری:

مزایای زیادی برای زنان باردار دارد که عبارتند از :

و مشارکت در فعالیت های روزمره را به همراه داشته باشد و منافع فیزیکی و مالی را به همراه داشته باشد.

این درد به صورت خفیف به شدید در جلوی مفصل ران و زیر شکم اتفاق می افتد. این درد

به خاطر افزایش وزن و فشار روی رباط هایی که از بزرگ شدن رحم حمایت می کند اتفاق

می افتد، یک مشکل موقت اما گاهی غیر قابل تحمل است!

– شکم بند به توزیع وزن نوزاد در پشت و شکم کمک می کنند که ممکن است باعث

از حرکت در فعالیت بدنی کمک کند. احتیاط: فشرده سازی بیش از حد در شکم می تواند

گردش خون را مختل کند و می تواند منجر به اثرات منفی بر فشار خون شود. همچنین