زایمان زودرس (Preterm birth)

زایمان زودرس در انسان به تولد نوزاد پیش از هفته ۳۷ام بارداری گفته می‌شود.

علت زایمان زودرس در اغلب موارد ناشناخته است.

نوزادان زودرس عموماً در معرض خطر ناتوانی در رشد ذهنی و جسمی هستند.

امروزه پیشرفتهای بسیاری در ارتباط با مراقبت از نوزادان نارس صورت گرفته ‌است

ولی از میزان شیوع زایمان زودرس کاسته نشده‌است. زایمان زودرس از مهمترین

عوامل مرگ ومیر نوزادان در سطح جهان می‌باشد.

​

نوزاد نارس

اگر به هر دلیلی زایمان بین هفته‌های ۲۰ تا ۳۷ انجام شود نوزاد نارس خواهد بود.

زایمان زودرس و نارسی نوزاد یکی از شایع‌ترین علل مرگ‌های نوزادی است. به‌طور

متوسط سالانه ۱۵ میلیون نوزاد به صورت نارس متولد می‌شوند که از این میزان ۶۰

 درصد آنها از آفریقای جنوبی و آسیا است. همچنین هرسال نزدیک به یک میلیون از

نوزادان نارس جان خود را از دست می‌دهند. برخی از نوزادانی که زنده می‌مانند نیز

در تمام طول عمر خود با مشکلات و بیماری‌های فیزیکی، اختلالات ذهنی مربوط به

یادگیری و سایر ناتوانی‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. حدوداً سه چهارم نوزادان نارس

که اقدامات پزشکی مناسبی را در دریافت می‌کنند زنده مانده و سلامتی خود را بدست

می‌آورند. درکشورهای توسعه یافته از طریق انجام اقدامات پزشکی ویژه برای نوزادان نارس

 ۹ نوزاد از هر ۱۰ نوزاد نارس می‌توانند نجات پیدا کنند.

علت

بیشتر زایمان‌های زودرس به صورت خود بخودی رخ می‌دهند، اما تعدادی از آنها نیز در نتیجه

القای زایمان یا خارج کردن نوزاد پیش از موعد و به روش سزارین است که علت آن می‌تواند

ابتلای مادر به انواع بیماری‌ها یا حتی عوارض بارداری نظیر پره اکلامپسی باشد که به علت

خطرات سلامتی که ممکن است جان مادر و حتی نوزاد را تهدید کند. از جمله علت‌های

زایمان زودرس می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مصرف سیگار

• مصرف الکل

• بارداری دو یا چندقلویی

• فشار خون بالا

• دیابت

• انواع عفونت‌ها

بارداری در سنین بالا است.

مشخصات ظاهری نوزادان نارس

باتوجه به آنکه نوزادان نارس مراحل تکامل در رحم مادر را به‌ طور کامل پشت سر نگذاشته‌اند،

چربی زیر پوستی در آنها بسیارکم بوده یا تشکیل نشده‌است، از این رو پوست آنها به رنگ

صورتی (کم رنگ یا پرنگ) بوده که معمولاً عروق خونی از ورای آن قابل مشاهده است.خطوط و

چین‌های پوستی درکف دست‌ها و پاها و نیز بر روی کیسه بیضه ایجاد نشده یا بسیار کم است.

همچنین برخی از رفلکس‌ها همانند چنگ زدن و چرخیدن به سمت منبع شیر در آنها شکل نگرفته‌است.

خوراک

شیر مادربهترین غذا برای نوزاد نارس است زیرا آنتی‌بادی‌های موجود در شیر مادر به بدن نوزاد

وارد شده و او را در برابر بسیاری از بیماری‌ها ایمن خواهد کرد. حتی اگر نوزاد توانایی کافی

برای مکیدن پستان مادر نداشته باشد، می‌توان شیر را دوشید و با کمک یک سرنگ استریل

یا لوله‌های مخصوص به نوزاد داد.

مراقبت‌ها

تا زمانی که این نوزادان نتوانند درجه حرارت بدن‌شان را حفظ کنند، در انکیباتور (تخت‌های مخصوصی

برای گرم نگهداشتن، اکسیژن‌رسانی) تحت مراقبت قرارمی‌گیرند. نوزادان نارسی که به واحد

مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU) منتقل می‌شوند بسیار دقیق از لحاظ عفونت و تنفس و ضربان قلب

تحت مراقبت قرار می‌گیرند. با توجه به این که این نوزادان دوره بارداری را به‌طور کامل پشت سر نگذاشته‌اند،

بدن آنها هنوز برای زندگی در محیط خارج از رحم به طور کامل آماده نشده است به این ترتیب از همان

لحظات ابتدایی تولد برای حیات به کمک‌های ویژه ای نیاز دارند. برای مثال دستگاه تنفس این نوزادان

هنوز به ‌طورکامل تکامل نیافته‌است و به همین دلیل بیشتر نوزادان نارس دچار زجر تنفسی بوده و

ممکن است مدتی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بستری شوند.

خشکی و یخ زدگی شانه و درمان آن با فیزیوتراپی و ورزش

درمان خشکی و یخ زدگی شانه(شانه یخ زده) با فیزیوتراپی و ورزش

شانه یخ زده  یا “چسبندگی کپسول شانه” عارضه‌ای است که درد ،بی حرکتی و

خشکی مفصل شانه مشخصه اصلی آن به شمار می‌رود. علایم خشکی شانه،

درد و بی حرکتی  معمولاً به تدریج شروع، به مرور زمان تشدید و در نهایت عموماً

ظرف یک تا سه سال برطرف می‌شود.. شانه یخ زده حدود ۲ درصد افراد جامعه را

درگیر می‌کند. و معمولاً در سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی خود را نشان می‌دهد. این بیماری

در میان زنان شایع‌تر است.

​

مراحل

در شانه یخ‌زده و خشکی شانه ، کپسول شانه ضخیم‌تر و تنگ‌تر می‌شود. رشته‌های

سخت موجود در این بافت سخت‌تر می‌گردند. در بسیاری از موارد مایع مفصلی کاهش

می‌یابد. در این شرایط شما قادر نخواهید بود – چه به‌تنهایی و چه با کمک دیگران- شانه

خود را حرکت دهید. این بیماری معمولاً در سه مرحله پیشرفت می‌کنند.

 شروع انجماد

در مرحله شروع انجماد به‌تدریج یک درد فزاینده‌ای را تجربه خواهید کرد. همچنان که درد شما

بیشتر می‌شود، دامنه حرکتی شانه شما نیز کاهش می‌یابد. مرحله شروع انجماد معمولاً

بین ۶ هفته تا ۹ ماه طول می‌کشد.

مرحله انجماد

ممکن است در طی این مرحله درد بهبود پیدا کنند اما سفتی شانه‌ها باقی می‌ماند.

در طی ۴ الی ۶ ماهه مرحله انجامد، انجام فعالیت‌های روزمره بسیار سخت خواهد بود.

مرحله ذوب

در مرحله ذوب حرکت شانه به آرامی بهبود پیدا می‌کند. بازگشت کامل یا بهبود نسبی

دامنه حرکتی شانه‌ها معمولاً شش ماه تا دو سال طول می‌کشد.

در شانه یخ‌زده، بافت نرم کپسول شانه، ضخیم، سفت و ملتهب می‌شود.

​

علت‌ها و دلایل شانه یخ‌زده

علل شانه یخ‌زده  به طور کامل شناخته شده نیست. هیچ رابطه مشخصی با شغل

فرد ندارد. برخی از فاکتورها ابتلا به شانه یخ‌زده را افزایش می‌دهند:

• دیابت:شانه یخ‌زده در افراد دیابتی بیشتر رخ می‌دهد ممکن است. ۱۰ تا ۲۰ درصد
• افراد مبتلا به دیابت، دچار این بیماری شوند. مکانیسم اثر آن هنوز شناخته شده نیست.
• بیماری‌های دیگر: برخی از مشکلات پزشکی دیگر را با شانه یخ‌زده مرتبط دانسته‌اند،
• از جمله: کم‌کاری تیروئید، پرکاری تیروئید، بیماری پارکینسون، و بیماری‌های قلبی.
• بی‌تحرکی: بی‌تحرک ماندن شانه پس از یک دوره زمانی (به دلیل عواملی همچون:
• عمل جراحی، شکستگی یا آسیب‌های دیگر) احتمال بروز شانه یخ‌زده را افزایش می‌دهد.
• برای جلوگیری از شانه یخ‌زده بلافاصله پس از آسیب یا جراحی بیمار باید شانه خود را به
• میزانی که پزشکان تجویز می‌کنند حرکت دهد.

علائم بیماری شانه یخ‌زده

معمولاً درد شانه یخ‌زده  آزاردهنده و شدید است.  معمولاً در طول دوره بیماری و زمانی

که دست خود را حرکت می‌دهید بدتر می‌شود. معمولاً درد در ناحیه بیرونی شانه و گاهی

اوقات در بازو  واقع می‌شود.

معاینات پزشکی

معاینات فیزیکی

پس از بیان سوابق پزشکی و علائم، متخصص فیزیوتراپی شانه شما را معاینه می‌کند.

ممکن است متخصص فیزیوتراپی با دقت و مهارت بالا، شانه‌های شما را در جهت‌های خاصی

حرکت دهد تا دردناک بودن ناحیه و محدودیت‌های حرکتی شانه را مشخص کند. هنگامی که

شخص دیگری شانه شما را به حرکت درآورد، به آن “دامنه حرکتی منفعل” می‌گویند. سپس

از شما می‌خواهد خودتان شانه‌هایتان را حرکت دهید تا ” دامنه حرکتی فعال”  شما را نیز بررسی نماید.

افراد مبتلا به شانه یخ‌زده هم به صورت فعال و هم به صورت منفعل، دامنه حرکتی‌شان محدود می‌شود.

درمان

درمان شانه یخ‌زده معمولاً نیاز به جراحی ندارد و بسته به شرایط، درمان با آموزش تمرینات

خاص آغاز می‌شود. اغلب برای تسکین درد و التهاب، از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی

(NSAIDs) استفاده می‌شود. ممکن است برای افرادی که قادر به تحمل داروهای (NSAIDs)

نمی‌باشند و یا دردشان شدید است، داروهای تخدیری نیز تجویز شود. بااین‌حال، درمان اصلی،

فیزیوتراپی است. بی‌درنگ پس از تشخیص بیماری، متخصص فیزیوتراپی با تمرکز بر تمرینات

کششی و تقویتی آغاز می‌شود.  این تمرین‌ها در ابتدا توسط و یا تحت نظارت یک متخصص

فیزیوتراپی انجام می‌شود. اما پس از مدتی با نظارت فیزیوتراپ، افراد خودشان نیز می‌توانند

آن‌ها را انجام دهند. ممکن است روش‌های دیگر مانند استفاده از یخ، گرما و امواج اولتراسونیک

نیز مورد استفاده قرار گیرد تا درد کاهش یابد.

استفاده از آتل‌ها و یا سایر ابزارهای ثابت کننده شانه توصیه نمی‌شود. درست است که حرکت

باعث ایجاد درد می‌شود، اما حرکت مفصل هرچند هم محدود باشد، باعث بهتر شدن روند درمان می‌شود.

ورزش‌هایی برای کاهش درد و التهاب در سندروم شانه یخ‌زده

برخی از تمرینات خاص به بازگرداندن دامنه حرکتی شانه کمک خواهند کرد. ممکن است این تمرین‌ها

تحت نظارت یک فیزیوتراپیست و یا در خانه انجام شوند. درمان شامل تمرینات کششی و یا سایر تمرینات

افزایش دهنده دامنه حرکتی می‌باشد. گاهی اوقات برای کمک به شل شدن شانه‌ها، قبل از تمرینات

کششی می‌توان شانه را گرم نمود. هر تمرین ورزش کتف را به طور منظم ۱ تا ۲ بار در روز انجام دهید

و جهت بهتر انجام دادن تمرین‌ها، قبل از شروع دوش آب گرم بگیرید یا از یک بطری مملو از آب داغ استفاده کنید.

احساس کشش یا درد خفیف در طول انجام ورزش تقویت عضلات شانه طبیعی است، اما چنانچه درد

شدید بود یا بیشتر از ۳۰ دقیقه طول کشید، انجام تمرین توصیه نمی‌شود. تمرین‌ها را به یک باره قطع

نکنید، بلکه به تدریج تعداد دفعات انجام تمرین‌ها را کاهش و وقفه بین دو نوبت را افزایش دهید.

در زیر نمونه‌هایی از تمرینات توصیه شده برای درمان شانه یخ‌زده آورده شده است:

۱- پاندول

در تصویر انجام این وررزش برای درد شانه را برای شانه چپ مشاهده می‌کنید. برای شروع رو به جلو

خم شوید و دست را روی تکیه گاه بگذارید. بگذارید دست در کنار بدن تاب بخورد.

حرکت دست در ابتدا رو به جلو و عقب است. سپس دست را در دو جهت ساعتگرد و پادساعتگرد به

صورت دورانی تاب دهید.هر حرکت را ۵ تا ۱۰ بار تکرار کنید.

​

۲- چرخش رو به بیرون

بنشینید و شیئی مانند عصا، وردنه یا چتر را در دست بگیرید. آرنج را در تمام مدت کنار بدن نگه دارید.

با بازوی سالم شیء را رو به جلو فشار دهید تا بازوی دردناک بچرخد و از حالت میانی خارج شود،

این حرکت را در حالت خوابیده نیز می‌توان انجام داد. اجازه ندهید بدن برای جبران این حرکت بچرخد.

این حرکت ورزش درد کتف را ۵ تا ۱۰ بار تکرار کنید.

​

۳- بردن بازو بالای سر

به پشت دراز بکشید. (تصویر انجام حرکت را برای شانه چپ نشان می‌دهد.) با دست سالم بازوی

دردناک را از مچ بگیرید و به بالا ببرید. قوس کمر را افزایش ندهید و کمر را رو به بالا نبرید. می‌توانید

آرنج را از ابتدا خم کنید. این حرکت را ۵ تا ۱۰ بار تکرار کنید.

​

۴- چرخش رو به بیرون/ بردن بازو بالای سر

به پشت دراز بکشید، زانوها را خم کنید و کف پاها را صاف روی زمین بگذارید.دست‌ها را پشت گردن

یا سر ببرید، به گونه‌ای که آرنج‌ها رو به سقف قرار گیرند. بگذارید آرنج‌ها پایین بیایند.این حرکت را ۵ تا ۱۰ بار تکرار کنید.

​

۵– چرخش به سمت خارج – کشش غیرفعال. 

در میان چهارچوب در قرار بگیرید. بازوی آسیب دیده خود را ۹۰ درجه خم کنید تا به چهارچوب برسد.

دست خود را ثابت در محل نگه‌داشته و بدن خود را همان‌طور که در تصویر نشان داده‌شده است،

بچرخانید. به مدت ۳۰ ثانیه این وضعیت را نگه‌دارید. مقداری استراحت کرده و سپس حرکت را تکرار نمایید.

​

۶- بالابردن دست با قرقره وطناب(نشسته یا ایستاده)

از یک قرقره استفاده کنید یا حلقه‌ای را در ارتفاع بالا ثابت کنید. قرقره یا طناب از میان حلقه رد شده

را با دست سالم پایین بکشید تا دست و بازوی دردناک رو به بالا حرکت کند. این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.

نکته: بهترین روش انجام تمرین این است که قرقره را پشت بدن ثابت کنید.

​

۷- کشش پشت شانه

دست دردناک را از عرض بدن رد کنید و به سمت شانه دیگر ببرید.(در تصویر انجام حرکت روی شانه

چپ نشان داده شده است) آرنج را با دست سالم بکشید تا  کشش ملایمی را احساس کنید.

می‌توانید با انجام این حرکت در حالت خوابیده به پشت میزان کشش را افزایش دهید.

این حرکت را ۵ بار تکرار کنید، و هر بار ۲۰ ثانیه در حالت کشش بمانید.

​

۸- بردن دست پشت بدن

در فیزیوتراپی بایستید و دست‌ها را کنار بدن نگه دارید. مچ دست دردناک را با دست سالم بگیرید.

دست را به آرامی به سمت باسن طرف مخالف بکشید.بازو را پشت بدن ببرید.

برای دشوار کردن این حرکت می‌توانید، مانند تصویر از حوله استفاده کنید.این حرکت را ۵ بار تکرار کنید.

به خاطر داشته باشید که این تمرین غالباً آخرین حرکتی است که تجویز می‌شود،

بنابراین اگر انجام آن را دردناک یافتید، به خود فشار نیاورید.

​

آپاندیسیت (Appendicitis) چیست و چه نقشی در بدن دارد؟

آپاندیسیت به معنای التهاب آپاندیس است. آپاندیس یک کیسه کوچکی می باشد

که انگشتی شکل که در قسمت پایین شکم واقع و به روده بزرگ متصل می شود

که نام دیگر آپاندیس را سکته قلبی نامیده اند.

نشانه ها و علائم آپاندیسیت شامل موارد زیر می باشد:

·تب

·تورم شکم

·نفخ شکم

·سوء هاضمه

·یبوست یا اسهال

· حالت تهوع و استفراغ

·از دست دادن اشتها

·درد ناگهانی که در سمت راست شکم

کارکرد آپاندیس در بدن چیست؟

​

آپاندیس چیست؟

ماهیچه های دستگاه گوارش همراه با هورمون ها و آنزینم ها که سیستم

تولید می کند اجازه می دهد دستگاه گوارش خود را برای تجزیه و ساخت مواد

غذایی بکار ببریم که به طور مستقیم به هضم غذا کمک نمی کند. عملکرد آپاندیس

در بدن هنوز مشخص نشده است و به نظر نمی رسد که برداشتن این ارگان

در بدن باعث ایجاد پیامدی های منفی بهداشتی شود.

چه عواملی موجب ایجاد آپاندیسیت می شود؟

آپاندیسیت هنگامی اتفاق می دهد که آپاندیس مسدود شود، اغلب این گرفتگی

توسط مدفوع، جسم خارجی یا سرطان رخ می دهد. جالب است بدانید که آپاندیس

در پاسخ به هر گونه عفونت در بدن متورم می شود به همین دلیل انسداد در

آپاندیس ممکن است از طریق عفونت ایجاد شود.

آپاندیسیت می تواند بیش از یک علت داشته باشد یا در بسیاری از موارد علت آن مشخص نباشد.

 عوامل احتمالی که باعث آپاندیسیت می شود عبارتند از:

·انسداد باز شدن داخل آپاندیس

·بافت بزرگ شده در دیواره آپاندیس، ناشی از عفونت در دستگاه گوارش یا جاهای دیگر در بدن

​

چه عواملی موجب ایجاد آپاندیسیت می شود

·بیماری در روده التهابی

·مدفوع و انگل که می تواند لومن آپاندیس خود را آلوده کند.

·تورم در شکم

چگونه می توان آپاندیس را تشخیص داد؟

تشخیص آپاندیس می تواند مشکل باشد علائم آپاندیس اغلب مبهم و یا بسیار شبیه به

بیماری های دیگر، از جمله مشکلات کیسه صفرا، عفونت مثانه یا عفونت ادراری، بیماری کرون،

گاستریت، عفونت روده و مشکلات تخمدان است.

معمولا آزمایشاتی برای تشخیص آپاندیس استفاده می شود از جمله:

·        معاینه شکم برای تشخیص التهاب

·        آزمایش ادرار برای پیشگیری از عفونت در مجاری ادرار

·        آزمایش خون برای نشان دادن اینکه بدن می تواند با عفونت مبارزه کند یا خیر

·        معاینه از طریق سی تی اسکن یا سونوگرافی

هومینو با داشتن کادری مجرب امکان ارائه تمامی خدمات پرستاری را برای شما فراهم آورده و

توانایی مراقبت از بیمار در منزل، تجهیزات بیمار در بستر، نگهداری سالمند و… را برای شما میسر

می سازد. جهت کسب اطلاعات بیشتر با مشاورین مجرب تماس به عمل آورید.

آندومتریوز در رحم خانم ها چیست؟

​

آندومتریوز چیست

آندومتریوز (Endometriosis) زمانی اتفاق می افتد که یک بافتی در داخل رحم

شکل می گیرد که معمولا شامل تخمدان ها، لوله های فالوپ و بافتی که باعث

پوشیده شدن لگن می شود، به ندرت بافت آندومتری در خارج از بدن گسترش

پیدا کرده و با هر چرخه قاعدگی ضخیم تر و خونریزی پیش می آید. از آنجا که

این بافت ها هیچ راهی برای خروج از بدن ندارند آندومتریوز وارد تخمدان ها می شوند

و کیست های به نام آندومتریوم را تشکیل می دهند که موجب تحریک و ضخیم شدن بافت

می شود که چسبندگی رحم را ایجاد می کند. نوارهای غیر طبیعی بافت، فیبرهای است

که می تواند بافت ها و اندام های لگن را به یکدیگر متصل کند. گاهی اوقات آندرومتریوز

 می تواند درد شدید رحم به ویژه در دوره قاعدگی ایجاد کند که باعث مشکلات باروری می شود.

علائم اولیه بیماری آندومتریوز

علائم اولیه آندومتریوز درد لگن و رحم  است که اغلب با دوره قاعدگی مرتبط می باشد.

افراد مبتلا به آندومتریوز معمولا درد قاعدگی را تجربه می کنند که به مراتب بدتر

از حد معمول است که در طول زمان باعث تشدید آن می شود.

​

آندومتریوز چیست

علائم و نشانه های معمول آندومتریوز عبارتند از:

·ناباروری

·خستگی

· اسهال

·یبوست

·نفخ و حالت تهوع

·کمردرد و درد شکم

·ادرار دردناک یا ادرار با خونریزی

· خونریزی بیش از حد در دوره قاعدگی

چندین عامل خطر ابتلا به آندومتر را افزایش می دهد مانند:

·رفتن به دوران یائسگی در سن بالاتر

·دوره کوتاه مدت قاعدگی کمتر از ۲۷ روز

·دوره های قاعدگی شدید که بیش از ۷ روز طول می کشد

·داشتن سطوح بالاتر استروژن در بدن

·شاخص توه بدنی پایین

·یک یا چند نفر از بستگان (مادر، عمه یا خواهر) سابقه آندومتریوز

·ناهنجاری های دستگاه تناسلی

​

علائم و نشانه های معمول آندومتریوز

عوارض جانبی بیماری آندومتریوز عبارتند از:

ناباروری

عوارض اصلی آندومتریوز ناباروری است، تقریبا یک سوم تا نیمی از زنان مبتلا به آندومتریوز

مشکلات ناباروری را دارند. با این حال، افرادی که مبتلا بهآندومتریوز خفیف را دارند می

توانند بارداری را تجربه کنند. پزشگان گاهی به کسانی که مبتلا به آندومتریوز هستند توصیه

می کنند زمان بارداری را تاخیر نیندازند زیرا ممکن است وضعیت با گذشت زمان تشدید پیدا کند.

سرطان

خطر ابتلا به سرطان تخمدان به ندرت می باشد اما در افرادی که مبتلا به آندومتریوز هستند

بیشتر از حد انتظار است. اما برخی مطالعات نشان می دهد که آندومتریوز این خطر را افزایش می دهد.

هومینوبا داشتن کادری مجرب امکان ارائه تمامی خدمات پرستاری را برای شما فراهم آورده و

تواناییمراقبت از بیمار در منزل وتجهیزات بیمار در بستر را  و فیزیوتراپی و نگهداری از سالمند  و نگهداری از کودک و تزریقات و پانسمان  برای شما میسر می سازد.

جهت اطلاعات بیشتر با مشاورین مجرب تماس به عمل آورید.

علت بیماری لوپوس چیست؟

​

علل بروز بیماری لوپوس چیست؟

لوپوس بیماری سیستم خود ایمنی است، زمانی که سیستم ایمنی بدن به

بافت ها و اندام ها حمله می کند این بیماری رخ می دهد. التهاب ناشی از لوپوس

می تواند بر روی بسیاری از سیستم های مختلف بدن از جمله مفاصل، پوست،

کلیه ها، سلول های خونی، مغز، قلب و ریه ها تاثیر بگذارد.

تشخیص لوپوس می تواند دشوار باشد چرا که علائم و نشانه های آن اغلب  مانند

بیماری های دیگر می باشد. لوپوس بر روی گونه ها رخ می دهد و از طریق عفونت،

داروهای خاص یا حتی نور خورشید ایجاد می شود. در حالی که هیچ درمانی برای

لوپوس وجود ندارد فقط می توان بیماری را کنترل کرد.

شایعترین علائم و نشانه های لوپوس عبارتند از:

·خستگی

· تب

·تنگی نفس

· درد قفسه سینه

·خشکی چشم

·سردرد

·سردرگمی و از دست دادن حافظه

برخی عوامل بیماری لوپوس عبارتند از:

​

بیماری لوپوس 

نور خورشید

نور خورشید ممکن است باعث ایجاد ضایعات پوستی لوپوس یا موجب حساس

شدن پوست شود بهتر است در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید.

عفونت

داشتن عفونت باعث ایجاد لوپوس شده یا در بعضی افراد باعث تشدید بیماری می شود.

داروها

لوپوس می تواند توسط انواع خاصی از داروهای فشار خون، داروهای تشنج

و آنتی بیوتیک ها ایجاد شود.

التهاب ناشی از لوپوس می تواند بر بسیاری از مناطق بدن تاثیر بگذارد:

کلیه ها

لوپوس می تواند آسیب جدی بر روی کلیه ها ایجاد کند.  نارسایی کلیه یکی از

علل اصلی مرگ در افراد مبتلا به لوپوس است.

مغز و سیستم عصبی مرکزی

 اگر مغز شما مبتلا به  لوپوس شود ممکن است سردرد، سرگیجه، تغییرات رفتاری،

 مشکلات بینایی و حتی سکته را تجربه کنید.

خون و رگ های خونی

لوپوس باعث کم خونی و افزایش خطر خونریزی یا لخته شدن خون و همچنین می تواند

باعث التهاب عروق خونی (واسکولیت) شود.

ریه ها

لوپوس باعث ایجاد التهاب حفره قفسه سینه (پلوری) می شود که می تواند تنفس را دردناک کند.

قلب

 لوپوس می تواند باعث ملتهب شدن عضلات قلب، شریان ها یا غشای قلب شود.

می تواند خطر بیماری قلبی عروقی و حملات قلبی را به شدت افزایش دهد.

​

علائم و نشانه های لوپوس

داشتن لوپوس خطر افزایش ابتلا به بیماری های از جمله:

عفونت

 افراد مبتلا به لوپوس در مقابل عفونت بسیار آسیب پذیر هستند زیرا بیماری

و درمان آن می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند.

سرطان

 داشتن  بیماری لوپوس خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.

مرگ بافت استخوان(necrosis avascular)

 این اتفاق می افتد زمانی که ذخیره خون به استخوان کاهش می یابد، اغلب به

 شکست های کوچک در استخوان و در نهایت فروپاشی استخوان منجر می شود.

عوارض بارداری

 زنان مبتلا به لوپوس خطر ابتلا به سقط جنین را افزایش می دهند زیرا خطر ابتلا به

 فشار خون بالا باعث افزایش زایمان زودرس می شود. پزشکان توصیه می کنند

برای کاهش خطر زمان بارداری را به تاخیر بی اندازند و حداقل تا شش ماه تحت کنترل باشند.

هومینو  با داشتن کادری مجرب امکان ارائه تمامی خدمات پرستاری را برای شما فراهم آورده

و توانایی مراقبت از بیمار در منزل  و فیزیوتراپ و همیار کودک  و روانشناسی برای شما میسر می سازد. جهت اطلاعات بیشتر با

مشاورین مجرب تماس عمل آورید.